1884 ’te Paris’te doğan, yaşamöyküsünü ve anılarını Lumieres sur ma vie adlı beş ciltlik bir yapıtta toplayan Georges Duhamel, çocukluğundan kaynaklanan insan sevgisi, iyileştirme ve kurtarma tutkusuyla önce tıp öğrenimi yapar. Tıp fakültesini bitirdikten sonra her iki Dünya Savaşı’na cerrah olarak katılır. Belki bu yüzden ilk yapıtları bile insan sevgisi ve acıları üstünedir. Ümit ve kaygının birarada bulunduğu ilk gençlik şiirlerini L'homme en tete (1909) başlığı altında toplar. Daha sonra tiyatroya yönelir. La lumiere (1911), Dans l'ombre des statues (1912), Le Combat f 1913) bu yönelişin başarı kazanmış (Odeon Tiyatrosu’nda) ürünleridir. Sık sık tür değiştiren, hemen hemen her türü deneyen Duhamel sonunda romanda karar kılar. La Pierre d'Horeb (1926), La nuit d'orage (1928), çağdaşlari'gibi toplum içinde insanı konu alan ilk romanlarıdır. Bunlara, ona Goncourt ödülünü kazandıran Civilisation (1918) ve Vie des Martyres (1917) gibi savaş üstüne öyküleri ve anıları da katmak gerekir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Fransız Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1988 Sayı: 16 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.