TÜRK-İSLÂM MANTIKÇILARINDA MANTIK ve DÎL

Yıl 1988, Sayı: 16, 227 - 234, 01.03.2024

Abdulkuddüs Bingöl

Öz

İnsan ilk defa karşılaştığı bir şeyin ne ise o şekilde olmasına hayret etmekle araştırmağa başlar. Çünkü hayret etmek, kendi bilgisizliğini tanımaktır. Kendi bilgisizliğinin Şuûruna varan insan, bilgiyi elde etme gayretleri içine girecektir. Ne taklit yoluyla öğrendikleri, ne de bilgisinin diğer bir ilk derecesi olan duyumları onun araştırma merakını tatmin ederler. Çünkü bunlar, insana hiç bir zaman ”şeyler”in niçin öyle olduklarını vermezler. Halbuki, "bir şeyi ne ise O olması açısından bilmek” başka bir ifade ile ”yakîyni elde etmek” en son mutluluğa erişmektir

Anahtar Kelimeler

TÜRK-İSLÂM, MANTIK, DİL

Kaynakça

• Küyel, Aristoteles ve Fârâbî’de Varlık ve Düşünce Öğretisi, s. 74 Küyel, "Fârâbî’de Düşünce ve Dil Arasındaki İlişki” Araştırma, C. II, 1979, s. 59.