Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Halkla İlişkiler Aracı Olarak Belediyelerde Kültür Sanat Yönetimi: Bir Metropol Örneği

Yıl 2024, Sayı: 73, 77 - 85, 15.12.2024
https://doi.org/10.55590/literatureandhumanities.1514982

Öz

Yerel yönetimlerde halkla ilişkiler, halkın siyasete katılım taleplerinin artması ve sivil toplum örgütlerinin taleplerinin çeşitlenmesiyle 1980'lerden itibaren önem kazanmıştır. Halkla ilişkiler, yönetim ile halk arasındaki ilişkiyi geliştiren ve alınan kararların halk üzerindeki etkilerini değerlendiren bir iletişim sürecidir. Yerel yönetimler, özellikle metropollerde kültür kurumlarını koruma ve kültürel değişim taleplerini yönetme rolü üstlenmektedir. Halkla ilişkiler, kültürü biçimlendiren, anlamlar yükleyen ve toplumsal değerleri yansıtan bir disiplin olarak, kültür politikalarının oluşturulmasında aracılık etmektedir. Bu çalışma, halkla ilişkilerin kültür politikaları açısından rolünü ve bir metropol özelinde uygulanma durumunu incelemektedir. Yerel yönetimlerin kültür politikaları ile halkla ilişkiler stratejileri arasındaki ilişkiyi ele alarak, kültür ve sanat organizasyonlarının farklı izleyici kitleleriyle iletişim kurma stratejilerini değerlendirmektedir. Aynı zamanda, halkla ilişkilerin sosyal ve kültürel kalkınma için bir iletişim aracı olarak kullanılmasını incelemektedir. Çalışmada, İzmir Büyükşehir Belediyesi model alınarak, kültür ve iletişim departmanlarıyla yapılan yarı yapılandırılmış mülakatlar yoluyla halkla ilişkilerin kültür politikalarına aracılık etme stratejileri analiz edilmiştir. Sonuç olarak, kültür ve sanat alanında örgütsel ve uygulayıcı düzeydeki aktörlerin halkla ilişkiler araçlarını benimsemesi ve uygun stratejiler belirlemesi gerektiği vurgulanmıştır.

Kaynakça

  • Akçakaya, M. (1999). Belediyelerde Halkla İlişkiler. Sayıştay Dergisi, 34, 77-91.
  • Bardhan, N., & Weaver, K. (2011). Public Relations in Global Cultural Contexts. Londra: Routledge. Çeçen, A. (1986). Kültürel Haklar. İnsan Hakları Yıllığı. Ankara: TODAİE.
  • Cebeci, Ö. Faruk-Çakılcıoğlu, M., (2005), Kültürel Sürdürülebilirlik. 10. Ulusal Bölge Bilimi/Bölge Planlama Kongresi. Ece, Ö. (2012). Ekonomik Etki Araştırması. İstanbul: İKSV.
  • Geertz, C. (1973). The Interpretation of Cultures: Selected essays. Basic Books.
  • Kavruk, H. (2002). Anakente Bakış: Türkiye'de Anakent Belediyeciliği ve Kent Hizmetlerinin Yönetimi. Ankara: Hizmet-İş Sendikası Yayını.
  • Koçak, P., & Akdağ, M. (2021). Kültür ve Halkla İlişkiler İlişkisi: Halkla İlişkiler Akademisyenlerinin Alana İlişkin Değerlendirmeleri. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fk. Elektronik Dergisi, 9(2), 725-755.
  • Mengü, S. (2012). Halkla İlişkiler- Bir Kültür Politikası. Konya: Eğitim Yayınevi.
  • Mülayim, S. (1994). Sanata Giriş. 2. Baskı, İstanbul: Bilim Teknik Yayınevi.
  • Oğuzcan, Anıl. U. (2016). Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sosyal Medyanın Kullanımı: Yerel Yönetimler. Yüksek Lisans Tezi. Giresun: Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özoran, B. (2020). Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 32, 220-240. https://doi.org/10.16878/gsuilet.668531.
  • Öztaş, C., & Zengin, E. (2011). Yerel Yönetimler ve Kültür Hizmetleri. Journal of Social Policy Conferences, 155-180.
  • Pektaş, E. (2004). Büyükkent Belediyelerinin Eğitim ve Kültür Hizmetlerine Siyasi Parti İdeolojilerinin Yansıması. Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Kamu Yönetimi.
  • Saran, M. U. (1996). Belediye Hizmetlerinde Halkı Bilgilendirme ve Halk Denetiminin Sağlanması. Çağdaş Yerel Yönetimler, 5(4), 17-28.
  • Sarıoğlu, Elif B. (2019). Dijital Halkla İlişkiler. 1. Basım, Konya: Eğitim Yayınevi.
  • Sezgin, M. (2011). Belediyelerde Halkla İlişkiler ve Halka Dönük Yönetim. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İİBF Dergisi, 1(1), 93-120.
  • Tarhan, A. ve Bakan, Ö. (2013). Belediyelerde Halkla İlişkiler ve Vatandaş Algısı. Konya: LiteraTürk Academia Yayınları.
  • Tylor, E. (2016). Kültür Bilimi. E. Dabağcı (Çev.) ViraVerita E-Dergi, 4, 91-110.
  • Yaslıçimen, F. (2018). Yerel Yönetimlerde Kültür Politikaları. İstanbul: İlim Kültür Eğitim Derneği.
  • Yalçındağ, S. (1996). Belediyelerimiz ve Halkla İlişkileri. Ankara: TODAİE Yayınları.

Culture Art Management in Municipalities As A Public Relations Agency: A Metropol Study

Yıl 2024, Sayı: 73, 77 - 85, 15.12.2024
https://doi.org/10.55590/literatureandhumanities.1514982

Öz

Public relations in local governments have gained importance since the 1980s due to the increased demand for public participation in politics and governance, and the diverse demands from various actors within civil society organizations. Public relations aim to enhance the relationship between administration and the public, involving a communication process that assesses the impact of decisions on the public. Local governments, particularly in metropolises, play a role in preserving cultural institutions and managing cultural change demands. Public relations, as a discipline that shapes culture, assigns meanings, and reflects societal values, acts as an intermediary in the formation of cultural policies. This study examines the role of public relations in cultural policies and its implementation in Metropol. By addressing the relationship between local governments cultural policies and public relations strategies, it evaluates the communication strategies used by cultural and art organizations to engage with diverse audiences. Additionally, it argues that public relations serve as a communication tool for social and cultural development. The study, modeled on Izmir Metropolitan Municipality, analyzes the strategies through semi-structured interviews with the culture and communication departments. The findings highlight the necessity for organizational and operational actors in the cultural and arts sector to adopt public relations tools and establish appropriate strategies.

Kaynakça

  • Akçakaya, M. (1999). Belediyelerde Halkla İlişkiler. Sayıştay Dergisi, 34, 77-91.
  • Bardhan, N., & Weaver, K. (2011). Public Relations in Global Cultural Contexts. Londra: Routledge. Çeçen, A. (1986). Kültürel Haklar. İnsan Hakları Yıllığı. Ankara: TODAİE.
  • Cebeci, Ö. Faruk-Çakılcıoğlu, M., (2005), Kültürel Sürdürülebilirlik. 10. Ulusal Bölge Bilimi/Bölge Planlama Kongresi. Ece, Ö. (2012). Ekonomik Etki Araştırması. İstanbul: İKSV.
  • Geertz, C. (1973). The Interpretation of Cultures: Selected essays. Basic Books.
  • Kavruk, H. (2002). Anakente Bakış: Türkiye'de Anakent Belediyeciliği ve Kent Hizmetlerinin Yönetimi. Ankara: Hizmet-İş Sendikası Yayını.
  • Koçak, P., & Akdağ, M. (2021). Kültür ve Halkla İlişkiler İlişkisi: Halkla İlişkiler Akademisyenlerinin Alana İlişkin Değerlendirmeleri. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fk. Elektronik Dergisi, 9(2), 725-755.
  • Mengü, S. (2012). Halkla İlişkiler- Bir Kültür Politikası. Konya: Eğitim Yayınevi.
  • Mülayim, S. (1994). Sanata Giriş. 2. Baskı, İstanbul: Bilim Teknik Yayınevi.
  • Oğuzcan, Anıl. U. (2016). Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sosyal Medyanın Kullanımı: Yerel Yönetimler. Yüksek Lisans Tezi. Giresun: Giresun Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Özoran, B. (2020). Halkla İlişkileri Sosyo-Kültürel Perspektiften Değerlendirmek: Kültürel Aracı Bir Meslek Olarak Halkla İlişkiler. Galatasaray Üniversitesi İletişim Dergisi, 32, 220-240. https://doi.org/10.16878/gsuilet.668531.
  • Öztaş, C., & Zengin, E. (2011). Yerel Yönetimler ve Kültür Hizmetleri. Journal of Social Policy Conferences, 155-180.
  • Pektaş, E. (2004). Büyükkent Belediyelerinin Eğitim ve Kültür Hizmetlerine Siyasi Parti İdeolojilerinin Yansıması. Yüksek Lisans Tezi. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Kamu Yönetimi.
  • Saran, M. U. (1996). Belediye Hizmetlerinde Halkı Bilgilendirme ve Halk Denetiminin Sağlanması. Çağdaş Yerel Yönetimler, 5(4), 17-28.
  • Sarıoğlu, Elif B. (2019). Dijital Halkla İlişkiler. 1. Basım, Konya: Eğitim Yayınevi.
  • Sezgin, M. (2011). Belediyelerde Halkla İlişkiler ve Halka Dönük Yönetim. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İİBF Dergisi, 1(1), 93-120.
  • Tarhan, A. ve Bakan, Ö. (2013). Belediyelerde Halkla İlişkiler ve Vatandaş Algısı. Konya: LiteraTürk Academia Yayınları.
  • Tylor, E. (2016). Kültür Bilimi. E. Dabağcı (Çev.) ViraVerita E-Dergi, 4, 91-110.
  • Yaslıçimen, F. (2018). Yerel Yönetimlerde Kültür Politikaları. İstanbul: İlim Kültür Eğitim Derneği.
  • Yalçındağ, S. (1996). Belediyelerimiz ve Halkla İlişkileri. Ankara: TODAİE Yayınları.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Halkla İlişkiler Yöntem ve Araçları
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Özgenur Reyhan Güler 0000-0003-0899-2297

Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 12 Temmuz 2024
Kabul Tarihi 15 Ağustos 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: 73

Kaynak Göster

APA Güler, Ö. R. (2024). Halkla İlişkiler Aracı Olarak Belediyelerde Kültür Sanat Yönetimi: Bir Metropol Örneği. Edebiyat Ve Beşeri Bilimler Dergisi(73), 77-85. https://doi.org/10.55590/literatureandhumanities.1514982