Investigation of Physical Education Teacher Candidates' Web 2.0 Tools Training Experiences

Yıl 2024, Cilt: 2 Sayı: 1, 48 - 60, 26.06.2024

Emine Büşra Yılmaz , Gözde Bedir , Oğuzhan Dalkıran

https://doi.org/10.5281/zenodo.11396217

Öz

The aim of the study is to examine in depth the experiences of physical education teacher candidates from the 8-week Web 2.0 tools (Kahot, Quiziz, Quizlet, Google Forms, Animaker, Google Classroom, Canva and Digital Interaction Tools) training. In this study, phenemological design, one of the qualitative research methods, was used. The sample group consisted of a total of 40 teacher candidates, 20 women and 20 men, studying in the 3rd grade of Burdur Mehmet Akif Ersoy University, Faculty of Sports Sciences, Physical Education and Sports Teaching program. Evaluation diaries and individual interviews were used as data collection tools. Following the training, data were collected with the help of evaluation diaries taken from 40 students and 10 different individual interviews with 10 randomly selected students (5 girls, 5 boys). Content analysis method was used to analyze the data. Participant confirmation, data triangulation and researcher triangulation methods were used for credibility.According to the findings of the research, two themes were created: Theme 1. As personal experience; that prospective teachers gained awareness about Web 2.0 tools, used Web 2.0 tools in their daily lives and informed the people around them about them: Theme 2. As professional experience; They found that pre-service teachers' Web 2.0 tools training was necessary to prepare effective content in the physical education classroom environment and to have the teacher competencies required by the age. As a result, it is recommended that physical education teacher candidates be trained in Web 2.0 tools so that they can have today's teacher competencies and digital skills.

Anahtar Kelimeler

Web 2.0 tools, Teacher Training, Educational Technologies

Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Web 2.0 Araçları Eğitim Deneyimlerinin İncelenmesi

Öz

Çalışmanın amacı beden eğitimi öğretmen adaylarının 8 haftalık Web 2.0 araçları (Kahot, Quiziz, Quizlet, Google Forms, Animaker, Google Classroom, Canva ve Dijital Etkileşim Araçları) eğitiminden elde ettikleri deneyimlerin derinlemesine incelenmesidir. Bu çalışmada nitel araştırma yöntemlerinden fenemolojik desen kullanılmıştır. Örneklem grubunu Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği programı 3. Sınıfında öğrenim gören 20 kadın 20 erkek toplamda 40 öğretmen adayı oluşturmuştur. Veri toplama aracı olarak değerlendirme günlükleri ve bireysel görüşmelerden yararlanılmıştır. Verilen eğitimin ardından 40 öğrenciden alınan değerlendirme günlükleri ve 40 öğrenci içinden rastgele seçilen 10 öğrenciyle (5 kız, 5 erkek) yapılan 10 farklı bireysel görüşme yardımıyla veriler toplanmıştır. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. İnandırıcılık için katılımcı teyidi, veri çeşitlemesi ve araştırmacı çeşitlemesi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre 2 tema oluşturulmuştur: Tema 1. Kişisel deneyim olarak; öğretmen adaylarının Web 2.0 araçlarıyla ilgili farkındalık kazandıkları, Web 2.0 araçlarını günlük yaşamlarında kullanıp aynı zamanda çevrelerindeki kişileri de bununla ilgili bilgilendirdikleri: Tema 2. Mesleki deneyim olarak; öğretmen adaylarının Web 2.0 araçları eğitimini beden eğitimi ders ortamında etkili içerikler hazırlamak ve çağın gerektirdiği öğretmen yeterliklerine sahip olmak için gerekli bulmuşlardır. Sonuç olarak, beden eğitimi öğretmen adaylarının günümüz öğretmen yeterliklerine ve dijital becerilerine sahip olabilmesi için Web 2.0 araçları eğitimlerinin yapılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Web 2.0 araçları, Öğretmen eğitimi, Eğitim teknolojileri

Kaynakça

• Braun, V., ve Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research İn Psychology, 3(2), 77-101.
• Can, S., & Kerkez, F. İ. (2022). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin acil uzaktan öğretim sürecinde WEB 2.0 araçlarını kullanma düzeyleri. SPORMETRE: The Journal of Physical Education & Sport Sciences/Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(2).
• Can, S., & Kerkez, F. İ. (2022a). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Çoklu Ortam Materyali Hazırlamaya Yönelik WEB 2.0 Araçları Kullanım Yetkinliğinin İncelenmesi. Uluslararası Spor Bilimleri Öğrenci Çalışmaları, 4(2), 82-91.
• Canbazoğlu Bilici, S. (2012). Fen bilgisi öğretmen adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgisi ve özyeterlikleri. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Canbazoğlu Bilici, S., Yamak, H. ve Kavak, N. (2012). Fen bilgisi öğretmen adaylarını teknolojik pedagojik alan bilgisine sahip öğretmenler olarak nasıl yetiştirebiliriz? IHES2012 Uluslararası Yükseköğretim Sempozyumu, 17- 19 Ekim, Aksaray.
• Çelik, T. (2021). WEB 2.0 araçları kullanımı yetkinliği ölçeği geliştirme çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1-30.
• Daum, D. N. ve Ervin-Kassab, L. (2023). Only when ıt ıs raining: technology in physical education. Physical Educator, 80(1), 108-128.
• Deans, P. C. (Ed.). (2008). Social software and WEB 2.0 technology trends. IGI Global.
• Devi, K., Gouthami, E., ve Lakshmi, V. (2019). Role of social media in teaching – learning process. Journal of Emerging Technologies and Innovative Research, 6(1), 93–103.
• Emre, İ., Kaya Atıcı, E., ve Ayaz, E. (2020). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam alanlarına yönelik kazanımlar bağlamında teknolojik pedagojik alan bilgisi seviyelerinin belirlenmesi. Maarif Mektepleri Uluslararası Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 3(2), 15-26.
• Engin, M. (2011). Research diary: A tool for scaffolding. International journal of Qualitative Methods, 10(3), 296-306.
• Fontana, A., ve Frey, J. H. (2005). The Interview. The Sage handbook of qualitative research, 3(1), 695-727.
• Görmüş, C., ve Semiz, K. (2023). Yeni atanmış beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisinin incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 34(3), 135-150.
• Hew, K. F., ve Cheung, W. S. (2013). Use of WEB 2.0 technologies in K-12 and higher education: The search for evidence-based practice. Educational Research Review, 9, 47-64. https://doi.org/10.1016/j.edurev.2012.08.001
• Karataş, F. İ., ve Tutak, F. A. (2017). Lise matematik öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgileri ve teknolojiyi bütünleştirme öz-yeterlilikleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(37).
• Lin, H. (2022). Application of WEB 2.0 technology to cooperative learning environment system design of football teaching. Wireless Communications and Mobile Computing, 1-9.
• Mishra, P. ve Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: A framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017-1054.
• O’reilly, T. (2007). What is WEB 2.0: Design patterns and business models for the next generation of software. Communications & Strategies, 1, 17.
• Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü (ÖYEGM). (2006). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri, Ankara.
• Phelps, A., Colburn, J., Hodges, M., Knipe, R., Doherty, B. ve Keating, X. D. (2021). A qualitative exploration of technology use among preservice physical education teachers in a secondary methods course. Teaching and Teacher Education, 105(3), 103400.
• Qassrawi, R. M., ve Al Karasneh, S. M. (2023). Benefits of Facebook Usage (as a WEB 2.0 Application) in Foreign Language Instruction in Higher Education: A Meta-Analysis Study. Cogent Arts & Humanities, 10(1), 2185447. https://doi.org/10.1080/23311983.2023.2185447
• Sever, R., Bayar, B., ve Toker, O. (2023). Öğretmenlerin WEB 2.0 Araçlarına Yönelik Görüşleri: Teachers’ Views on WEB 2.0 Tools. Turkish Studies- Educational Sciences, 18(1), 1-13. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.62451
• Shen, C., ve Ho, J. (2020). Technology-enhanced learning in higher education: A bibliometric analysis with latent semantic approach. Computers in Human Behavior, 104, 106177. https://doi.org/10.1016/j.chb.2019.106177
• Symonenko, V., Zaitseval, N., Vynogradoval, M., Osadchyi, V., ve Sushchenko, A. (2020). Application of ICT tools in teaching American English for computer science students in the context of global challenges. Journal of Physics. Conference Series, 1840(2021).
• Tatlı, Z., İpek-Akbulut, H. ve Altınışık, D. (2016). Öğretmen adaylarının teknolojik pedagojik alan bilgisi özgüvenlerine WEB 2.0 araçlarının etkisi. Türk Bilgisayar ve Matematik Eğitimi Dergisi, 7(3), 659-678.
• Tepe, T., ve Çelik, T. (2021). Farklı WEB 2.0 Araçları Kullanımının Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Dijital Okuryazarlık ve Bit Kullanım Yeterlilikleri Üzerine Etkisi.
• Türk Eğitim Derneği (TED) (2009). Öğretmen yeterlikleri. Ankara: Adım Okan Matbaacılık Basım. http://portal.ted.org.tr/genel/yayinlar/Ogretmen_Yeterlik_Kitap.pdf.
• Uğraş, S., & Aslan, M. (2022). Beden eğitimi öğretmenlerinin WEB 2.0 içerik geliştirme yeterlilikleri ile uzaktan eğitim yeterlilikleri arasındaki ilişkide mesleki inancın aracı ve düzenleyici rolü. Uluslararası Dağcılık ve Tırmanış Dergisi, 5(2), 52-66.
• Uzunçayir, D., Orhan, B. E., Yardimci, Y., & İLhan, L. (2022). Online egzersiz eğitimine katılan kadınların WEB 2.0 araçlarını kullanım deneyimleri: covıd-19 pandemi dönemi yapılan nitel bir araştırma. Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Dergisi, 4(1), 1-20. https://doi.org/10.52272/srad.1100888
• Van Manen, M. (2014). Phenomenology of Practice: Meaning-Giving Methods in Phenomenological Research and Writing (1st ed.). Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315422657
• Woll, H. (2013). Process diary as methodological approach in longitudinal phenomenological research. Indo-Pacific Journal of Phenomenology, 13(2), 1-11
• Yılmaz, E. B. (2022). Spor Eğitiminde Çevrimiçi Öğrenme. İçinde Ç.Ö. Editör (Eds.), Spor Bilimlerine Disiplinlerarası Yaklaşımlar (1. bs, ss. 1-28). Akademisyen Yayınevi.
• Yılmaz, E. B., Akşit, S., ve Dalkıran, O. (2022). Beden eğitimi derslerinde teknoloji kullanımı ile ilgili yapılmış çalışmaların sistematik derlemesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 5(4), 1153-1170.