Fungal Bioaerosols in Indoor Air Environments of Health Services Vocational School in Marmaris, Turkey

Yıl 2020, Cilt: 11 Sayı: 1, 50 - 56, 27.04.2020

Vedat Kadir Özkan

Öz

In this study, it was aimed to determine the fungal bioaerosols in the indoor air environments of Health Services Vocational School and a total of 50 samples were taken from offices, classrooms, dining hall and canteen indoor air. The samples were taken by using Petri dishes containing Rosebengal Chloramphenicol Agar and they were kept open for 30 minutes at a height of 1.5 meters from the ground. Fungi obtained for diagnostic purposes were incubated in Czapek Dox Agar and Malt Extract Agar media at 270C for two weeks. After incubation, morphological and microscopic examinations were carried out and fungi were diagnosed with the help of related references. As a result, 27 microfungi species belonging to the 12 genera were identified. The dominant microfungi strains are Cladosporium, Alternaria, Acremonium and Aspergillus, respectively, and microfungus species is Cladosporium herbarum. Fungal bioaerosols levels did not exceed acceptable values in all sampling areas. This research has revealed that fungi affecting human health have been found, the indoor air quality has to be checked for a certain period of time, and more work has to be done on the subject.

Anahtar Kelimeler

Fungal bioaerosols, Microfungi, Microfungal contamination, Indoor air quality

Marmaris (Türkiye) Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu Kapalı Alanlarında Fungal Biyoaerosoller

Öz

Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu kapalı alanlarında fungal biyoaerosolleri belirlemeyi amaçlayan bu çalışmada ofis, sınıf, yemekhane ve kantin iç ortam havalarından toplam 50 örnekleme yapılmıştır. Örnekler, yerden 1.5 metre yükseklikte Rosebengal Chloramphenicol Agar içeren petrilerin kapakları 30 dakika süreyle açık bırakılarak alınmıştır. Elde edilen funguslar teşhis amacıyla Czapek Dox Agar ve Malt Extract Agar besiyerlerine ekilerek 270C’de iki hafta inkübe edilmiştir. İnkübasyondan sonra morfolojik ve mikroskobik incelemeler yapılarak ilgili referanslar yardımıyla funguslar teşhis edilmişlerdir. Sonuçta 12 cinse ait 27 mikrofungus türü belirlenmiştir. Dominant olarak elde edilen mikrofungus cinsleri sırasıyla Cladosporium, Alternaria, Acremonium ve Aspergillus, mikrofungus türü ise Cladosporium herbarum’dur. Fungal biyoaerosol düzeylerinin, örnekleme yapılan bütün alanlarda kabul edilebilir değerleri aşmadığı görülmüştür. Bu araştırmada insan sağlığını etkileyen fungusların bulunmuş olması, iç ortam hava kalitesinin belirli sürelerle kontrol edilmesi ve konu ile ilgili çalışmaların daha çok yapılması gerekliliğini ortaya çıkarmıştır.

Anahtar Kelimeler

Fungal biyoaerosoller, Mikrofunguslar, Mikrofungal kontaminasyon, Kapalı alan hava kalitesi

Kaynakça

• Alçay, A.Ü., Yalçın, S. (2015). İç ortam havası biyoaerosolleri ve mikrobiyal hava kalitesi ölçüm metodları. ABMYO Dergisi, 39:17-30. Arshad, S.H. (2010). Does exposure to indoor allergens contribute to the development of asthma and allergy. Curr Allergy Asthma Rep., 10:49-55. Curtis, L., Lieberman, A., Stark, M., Rea, W., Vetter, M. (2004). Adverse health effects of indoor molds. Journal of Nutritional & Environmental Medicine, 14:261-274. Çeltik, C., Ökten, S., Okutan, Ö., Aydoğdu, H., Bostancıoğlu, M., Ekuklu, G., Asan, A., Yazıcıoğlu, M. (2011). Investigation of indoor molds and allergic diseases in public primary schools in Edirne city of Turkey. Asian pac J Allergy Immunol., 29:42-49. Domsch, K.H., Gams, W., Anderson, T.H. (1980). Compendium of soil fungi. London: Academic Press. Ellis, D., Davis, S., Alexiou, H., Handke, R., Bartley, R. (2007). Descriptions of medical fungi. 2nd edn. Adelaide: Nexus Print Solutions. Fischer, G., Dott, W. (2003). Relevance of airborne fungi and their secondary metabolites for environmental, occupational and indoor hygiene. Arch Microbiol., 179:75-82. Fung, F., Hughson, W.G. (2003). Health effects of indoor fungal bioaerosol exposure. Appl Occup Environ Hyg., 18:535-544. Ghosh, B., Lal, H., Srivastava, A. (2015). Review of bioaerosols in indoor environment with special reference to sampling, analysis and control mechanisms. Environ Int., 85:254-272. Gorny, R.L., Reponen, T., Willeke, K., Schmechel, D., Robine, E., Boissier, M., Grinshpun, S.A. (2002). Fungal fragments as indoor air biocontaminants. Appl Environ Microbiol., 68:3522-3531. Güllü, G., Menteşe, S. (2007). İç ortam havasında biyoaerosol düzeyleri. VIII. Ulusal Tesisat Mühendisliği Kongresi , TESKON, (ss. 359-365). İzmir-Türkiye. Hardin, B.D., Kelman, B.J., Saxon, A. (2003). Adverse human health effects associated with molds in the indoor environment. JOEM., 45:470-478. Hasenekoğlu, İ. (1991). Toprak mikrofungusları. Cilt 1-7, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları. Heo, K.J., Kim, H.B., Lee, B.U. (2014). Concentration of environmental fungal and bacterial bioaerosols during the monsoon season. Journal of Aerosol Science, 77:31-37. Heo, K.J., Lim, C.E., Kim, H.B., Lee, B.U. (2017). Effects of human activities on concentrations of culturable bioaerosols in indoor air environments. Journal of Aerosol Science, 104:58-65. İnal, A., Karakoç, G.B., Altıntaş, D.U., Güvenmez, H.K., Aka, Y., Gelişken, R., Yılmaz, M., Kendirli, S.G. (2007). Effect of indoor mold concentrations on daily symptom severity of children with asthma and/or rhinitis monosensitized to molds. Journal of Asthma, 44:543-546. Kalyoncu, F. (2008). Indoor aeromycological study in Manisa, Turkey. J Environ Sci Technol., 1: 85-89. Meheust, D., Cann, P.L., Reboux, G., Millon, L., Gangneux, J.P. (2014). Indoor fungal contamination: Health risks and measurement methods in hospitals, homes and workplaces. Crit Rev Microbiol., 40:248-260. Nunes, Z.G., Martins, A.S., Altoe, A.L.F., Nishikawa, M.M., Leite, M.O., Aguiar, P.F., Fracalanzza, S.E.L. (2005). İndoor air microbiological evaluation of offices, hospitals, industries and shopping centers. Rio de Janeiro, 4:351-357. Ökten, S.S., Asan, A. (2009). Hastane iç ortam havasının mikrobiyal açıdan incelenmesinin önemi. IX. Ulusal Tesisat Mühendisliği Kongresi, TESKON (ss.717-723). İzmir-Türkiye. Övet, H., Ergin, Ç., Kaleli, İ. (2012). Okul sınıflarının hava örneklerinde küf mantarlarının araştırılması ve öğrenci serumlarında allerjene özgül IgE düzeylerinin karşılaştırılması. Mikrobiyoloji Bülteni, 46:266-275. Refai, M., El-Yazid, H.A. (2014). Monograph on dematiaceous fungi. Cairo: Cairo University. Saylam, E., Çayır, U., Özcan, C., Ergin, Ç., Kaleli, İ. (2011). Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi öğretim üyesi odalarının iç ortam havasında küf floranın değerlendirilmesi. Pamukkale Tıp Dergisi, 4:80-85. Sharifzadeh, A., Abbaszadeh, A., Khosravi, A. (2014). Airborne fungal contamination in the air from hospital environments in the city of Tehran. Iran Journal NI., 1:31-35. Singh, J. (2005). Toxic moulds and indoor air quality. Indoor Built Environ., 14:229-234. Yılmaz, Ö., Asan, A., Aydoğdu, H., Şen, B. (2017). Airborne fungal diversity inside a nursing home in Edirne, Turkey. Fresenius Environmental Bulletin, 26:7025-7033.