Yeni iletişim ortamlarında etkileşim ve mobil radyolara yönelik bir araştırma

Yıl 2014, Sayı: 22, 153 - 162, 25.01.2016

Erhan Akyazı

Öz

Dönüşüm kavramı olduğundan başka bir biçime girme, şekil değiştirme olarak tanım bulmaktadır. Bazen değişim kavramı ile eşdeğer görülen dönüşüm kavramı değişimden farklı olarak bir geri dönülemezliği ifade etmektedir. Elektronikleşmenin de etkisiyle hayatın her alanında yaşanan dönüşüm şüphesiz ki iletişim alanında da yaşanmış ve ortamlar elektroniğin kendisine sunmuş olduğu nimetlerden belki de en fazla yararlanan sektörler haline gelmiştir. Pek çok iletişim teorisinde yer bulan etkileşim boyutu yeni iletişim boyutunda diğer iletişim ortamları ile karşılaştırıldığında deyim yerindeyse hak ettiği yeri bulmuş ve uzakları yakın ederek kullanıcıları etkileşimli ortamlarda iletişim kurmalarına zemin hazırlamıştır. Bununla birlikte bir yandan teknolojinin giderek küçülerek taşınabilir boyutlara helmesi, diğer yandan teknolojinin ulaşılabilir rakamlarla kullanıcıyla buluşması beraberinde “mobilleşmeyi” ve bu ortamlara yönelik uygulamaların gelişmesine zemin hazırlamıştır. Mobil radyolar bu uygulamaların arasında yer almaktadır ve ihtiyaç-maliyet performansı açısından kullanıcılar tarafından tercih edilen uygulamaların başında gelmektedir. Ulusal yayın yapan radyoların mobil versiyonlarının yanısıra sadece internet üzerinden yayın yapan radyoların yüzlerce mobil uygulaması mobil mağazaların vitrinlerini süslemektedir. Bu bağlamda çalışma kapsamında öncelikle yen iletişim ortamları etkileşim boyutuyla incelendikten sonra, mobil radyoların etkileşim manasında yeni ortamların sunmuş olduğu imkanları ne oranda kullandıkları İstanbul sınırlarında yayın yapan radyoların mobil uygulamaları üzerinden incelenmeye çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Yeni medya, etkileşim, mobil radyo

Kaynakça

• Kaynaklar
• Ahonen, T. (2008), “Mobile as 7th of the Mass Media: Cellphone, cameraphone, iPhone, smartphone”, futuretext Ltd.
• Ahonen, T. (2010), “GuideToMobile–PreRelease Version”,http://www.lulu.com/product/ebook/insidersguide-to-mobile-free-edition/14591083.
• Andrews,R. ve C. Haythornthwaite (Ed.). (2007).The SAGE Handbook of E-learning Research. Wiltshire: Cromwell Press Ltd.
• Informa, “Future Mobile Handsets”, www.informa.com, 2011 (erişim, 11/08/2014)
• Jonassen, D. H.(Ed.).(1988). Instructional Designs for Microcomputer Courseware. New Jersey:Lawrence Erlbaum Associates.
• Jones,Steve (Ed.). (2003). Encyclopedia of New Media: An Essential Reference to Communication and Technology. Sage Publications,Inc. New York: The Moschovitis Group.
• Lister, M., J. Dovey,S. Giddings, I. Grant ve K. Kelly. (2009). New Media: A Critical Introduction. Second Edition. Oxon:Routledge.
• Polifke, A. (2011), GfK, LBS Summit Conference, http://www.thewherebusiness.com/locationsummit/, 2011, (erişim, 11/08/2014)
• Rafaeli,S. ve F. Sudweeks. (1997). Networked Interactivity. Journal of Computer- Mediated Communication. 2.4.
• RTÜK (2014), http://www.rtuk.org.tr/Home/SolMenu/109#, (erişim, 11/08/2014)
• Simpson, R. J. ve J. J. Galbo. (1986). Interaction and Learning: Theorizing on the Art of Teaching. Interchange. 17.4, 37-51.
• Törenli, N. (2005), Yeni Medya, Yeni İletişim Ortamı, Bilim ve Sanat, Ankara, 87-93).