Evaluation of macro and micro nutritional element content and soil properties of Hypericum scabrum and Helichrysum plicatum plants

Yıl 2021, Cilt: 1 Sayı: 2, 12 - 25, 30.09.2021

Banu Kadıoğlu

Öz

The interest in herbal treatment in the field of alternative medicine in the world and in our country is increasing day by day. It is known that herbal teas have positive effects on human health. In addition to its positive effects, it is also important to know the nutritional content of the plant in consumed teas. However, there are limited studies on the plant nutrient content of medicinal and aromatic plants consumed in the form of therapeutic tea, and the physical and chemical properties of the environments in which they are grown. In this study, macro and micro plant nutrients (N, P, K, Ca, Mg, Fe, Cu, Zn and Mn) and physical and chemical properties of the growing soils of Hypericum scabrum and Helichrysum plicatum plants, which are used as medicinal tea, were investigated. According to the analysis results of the plant samples taken from the flower parts; N, K, Ca and Mg values were higher in Hypericum scabrum and P value was higher in Helichrysum plicatum plant. The Fe, Zn and Mn values of Helichrysum plicatum plant, where the highest Fe, Zn and Mn values were determined, were 2200 ppm, 84 ppm and 74 ppm, respectively. The highest Cu value was found as 24.8 ppm in Hypericum scabrum plant. According to the analysis results of both plant soils (H.scabrum and H. plicatum); It was determined that the plant soils were generally slightly acidic, unsalted, clayey loam texture class, medium in organic matter, very low in lime content, medium and sufficient in phosphorus and potassium, respectively.

Anahtar Kelimeler

Karahasançayı, Altınotu, Medicinal and Aromatic Plants, Nutrients

Hypericum scabrum L. ve Helichrysum plicatum DC. Bitkilerinin Makro ve Mikro Bitki Besin Elementi İçerikleri ile Toprak Özelliklerinin Değerlendirilmesi

Öz

Dünyada ve ülkemizde alternatif tıp alanında bitkisel tedaviye ilgi gittikçe artmakta ve insan sağlığı üzerine bitki çaylarının olumlu etkilere sahip olduğu bilinmektedir. Tedavi amacı ile çay formunda tüketilen tıbbi ve aromatik bitkilerde bitki besin elementi içeriği ile yetişme ortamlarının fiziksel ve kimyasal özellikleri hakkında sınırlı sayıda çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmada tıbbi amaçlarla çay olarak kullanılan Hypericum scabrum ve Helichrysum plicatum bitkilerinin makro ve mikro bitki besin elementi içerikleri (N, P, K, Ca, Mg, Fe, Cu, Zn, ve Mn) ile yetişme ortamlarının fiziksel ve kimyasal özellikleri araştırılmıştır. Çiçek aksamlarından alınan bitki örneklerinin analiz sonuçlarına göre; H. scabrum bitkisinde N, K, Ca ve Mg değerleri H. plicatum bitkisinde ise P değeri daha yüksek bulunmuştur. En yüksek Fe, Zn ve Mn değerlerinin tespit edildiği H. plicatum bitkisinin Fe, Zn ve Mn değerleri sırası ile 2200 ppm, 84 ppm ve 74 ppm’dir. Cu değeri en yüksek olarak H. scabrum bitkisinde 24.8 ppm olarak bulunmuştur. Her iki bitki (H.scabrum ve H. plicatum) topraklarında yapılan analiz sonuçlarına göre; bitki topraklarının sırası ile genel olarak hafif asit, tuzsuz, killi tın tekstür sınıfında, organik maddece orta, kireç içeriği açısından çok az, fosfor ve potasyumca orta ve yeterli düzey aralıklarında olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Karahasançayı, Altınotu, Tıbbi ve Aromatik Bitkiler, Besin Elementleri

Kaynakça

• AOAC, In: Helrich, K (Ed.), Official methods of analysis of the association of official analytical chemists, (Washington, DC, USA), 1990.
• Aslan, R. (2018). Kış çayları ve fizyolojik etkileri. Göller bölgesi aylık hakemli ekonomi ve kültür dergisi. 5, 5-11.
• Bouyoucos, G. J. (1951). A Recalibration of the hydrometer method for making mechanical analysis of soils. Agronomy Journal. 43, 434-438.
• Broadley, M. R., White, P.J., Hammond, J.P,., Zelko, I., Lux, A. (2007). Zinc in plants. New Phytologist. 173(4): 677–702.
• Cirak, C., Kurt, D. (2014). Hypericum species and uses as important medicinal plants. Anatolian Journal of Agricultural Sciences. 24 (1): 38-52.
• Erdoğan, S., Ergun, Y., Erdoğan, Z., Konta., T. (2002). Hatay bolgesinde merada yetiştirilen koyun ve keci serumlarında bazı mineral madde duzeyleri. Turkish Journal of Veterinary and Animal Sciences. 26(1), 177.182.
• Ergene, A. (1987). Toprak biliminin esasları. Atatürk Ünv. Yay. No: 635, Erzurum, s.370.
• Eroǧlu, H.E., Hamzaoǧlu, E., Budak, Ü., Aksoy, A., Albayrak, S. (2010). Cytogenetic effects of helichrysum arenarium in human lymphocytes cultures. Turkish Journal of Biology. 34(3), 253–259.
• Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M., Babaç, M.T. (edlr.), (2012). Türkiye bitkileri listesi (Damarlı Bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını. İstanbul.
• Jezek, M., Geilfus, C. M., Bayer, A., Mühling, K. H. (2014). Photosynthetic capacity, nutrient status, and growth of maize (Zea mays L.) upon MgSO4 leaf-application. Front. Plant Sci. 5, 781.
• Jones, J. B., Jr, Wolf, B., Mills, H. A. (1991). Plant analysis handbook: a practical sampling, preparation, analysis and interperation guide. Micro-Macro Publishing, Athens, GA.
• Kacar B, İnal A, (2008). Bitki analizleri, 3. Basım, Nobel Yayınevi, Istanbul, Türkiye.
• Kacar, B. ve Katkat, A.V. (2010). Bitki Besleme. 5. Baskı, Nobel Yayınevi, Ankara, Türkiye.
• Kadıoğlu, B., Kadıoğlu, S., Tasğın, G. (2021). Erzurum ilindeki tıbbi ve aromatik bitki tüketicilerinin alışkanlıklarının belirlenmesi. Bahçe, Yalova Atatürk Bahçe Kültürleri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi. 50(1), 7-17.
• Kocabaş, Y.Z., Gedik, O. (2016). Kahramanmaraş il merkezi semt pazarlarında satılan bitkiler hakkında etnobotanik araştırmalar. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 6(4), 41-50.
• Kaltalıoğlu, K., Karaköse, M., Şahin, H., Bektaş, E., İnan Bektaş, K. (2019). Gümüşhane ilinde yayılış gösteren bazı tıbbi bitkilerin antioksidan ve antimikrobiyal aktivitelerinin ve RP- HPLC-DAD ile fenolik bileşenlerinin belirlenmesi. Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi. 9(2), 362-372. DOI: 10.17714/gumusfenbil.370484.
• Kaya, C., Higgs, D. (2002). Improvements in the physiological and nutritional developments of tomato cultivars grown at high zinc by foliar application of phosphorus and iron. Journal of Plant Nutrition, 25(9), 1881-1894.
• Kutluk, I., Aslan, M., Orhan, I.E., Özçelik, B. (2018). Antibacterial, antifungal and antiviral bioactivities of selected Helichrysum species. South African Journal of Botany. 119, 252–257.
• Marshner, H. (1995). Mineral Nutrition of Higher Plants, Second Ed. Academic Press. İnc. San Diego. CA.
• Mayland, H. F. (1986). Factors affecting yield and nutritional quality of crestedwheat-grass. In: Johnson, K. L. (Ed.), Crested Wheatgrass its Values, Problem sand Myths: Symposium Proceedings. Utah State University, Logan, pp, 215-216.
• Mc Lean E O, Soil pH and Lime Requirement, (Methods of Soil Analysis Part 2. Chemical and Microbiological Properties Second Edition. Agronomy. No: 9 Part 2. Edition), p: 199- 224.
• Milani, R.F., D.E Paiva, E.L., Peron, L.I., Morgano, M.A., Cadore, S. (2018). Arsenic species in herbal tea leaves and infusions determination by HPLC-ICP-MS.LWT. Food Science and Technology. 98, 606–612.
• Milani, R.F., Silvestre, L.K., Morgano, M.A., Cadore, S. (2019). Investigation of twelve trace elements in herbal tea commercialized in Brazil. Journal of Trace Elements in Medicine and Biology. 52, 111–117.
• Nelson R.E. (1982). Carbonate and gypsum. In: methods of soil analysis, Part 2. Chemical and microbiological properties. Second Edition (AL Page, ed), Soil Sci Soc of Amer Inc, Madison Wisconsin.
• Otle, S., Ozdestan Ocak, O., Nakilcioğlu T.A., E., Kartal, C., Ozyurt, V.H. 2016. Gıda Kimyası. 2. Baskı, Ege Universitesi Basımevi, İzmir.
• Olsen S.R, Cole C.V, Watanable F.S., Dean L.A. 1954. Estimation of available phosphorus in soils by extraction with sodium, US Government Printing Office, Washington DC.
• Ozcan, M.M., Unver, A., Ucar, T., Arslan, D. (2008). Mineral content of some herbs and herbal teas by infusion and decoction. Food Chemistry. 106, 1120.1127.
• Richards, L.A. (1954). Diagnosis and ımprovement saline and alcaline Soil. 3ed. US Dep. Agr. Handbook.
• Szymczycha-Madeja, A., Welna, M., Pohl, P. (2014). Simple and fast sample preparation procedure prior to multi-element analysis of slim teas by ICP OES, Food Analytical Methods. 7(10), 2051.2063.
• Tanker, N., Koyuncu, M., Coşkun, M. (2007). Farmasötik botanik. Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Yayınları. No: 93 Ankara , s. 458.
• TÜBİVES, (2021). Türkiye bitkileri veri servisi. [online] http://194.27.225.161/yasin/tubives/index.phpsayfa=200 (Erişim tarihi: 14 ağustos 2021).
• Vardar, Y. (1983). Bitki fizyolojisi dersleri. Il. bitkilerde büyüme ve gelişme olayları Ege Üniversitesi Fen Fak. Ders Kitabı. No: 69, İzmir.
• Wang, H., Shan, X.Q., Wen, B., Zhang, S., Wang, Z.J. (2004). Responses of antioxidative enzymes to accumulation of copper in a copper hyperaccumulator of Commoelina communis. Archives of Environmental Contamination and Toxicology. 47, 185-192.
• Walkey A, Critical examination of a rapid method for determining organic carbon in soil. Soil Science. 63, 251-263.
• Yerlikaya, H., Toker, A. (2012). Obezite ve eser elementler. Endokrinolojide Diyalog. 9(2), 64- 70.
• Yıldız, N. (2004). Bitki besin elementlerinin noksanlık ve toksisite belirtileri. Eser Ofset Matbaacılık. S, 185.
• Yıldız, N. (2008). Bitki beslemenin esasları ve bitkilerde beslenme bozukluğu belirtileri. Eser Ofset Matbaacılık. 2.baskı. s, 304.