Bu araştırmanın amacı; ergen futbolcuların şiddet eğilimleri ile sosyal destek düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmanın evreni, Ankara amatör futbol liglerinde yer alan U14 ve U17 kategorilerindeki futbolculardan oluşmaktadır. Örneklemi ise bu liglerden yer alan 400 gönüllü sporcudan oluşmuştur. Veri toplama aracı olarak, Şiddet Eğilim Ölçeği (ŞEÖ) ile Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (ASDÖ) kullanılmıştır. Futbolcuların demografik özelliklerini incelemek amacıyla, merkezi dağılım ölçeklendirmesi yapılmış olup, U-14 ve U-17 yaş grubu öğrencilerinin şiddet eğilim durumlarının demografik bilgilerle kıyaslamaları yapılırken, değişkenlerin parametrik olup olmadıklarını belirlemek için Kolmogrov-Smirnov testi uygulanmış, bütün değişkenler için p-değeri (0,05) den büyük olduğu için Independent Samples t testi, One-Way Anova testi ve Ki-kare testleri uygulanmıştır. Yapılan istatistiki analizler SPSS 21.0 paket programıyla yapılmıştır. Araştırmada sonuç olarak; sporcuların yaşları ile şiddet eğilim durumları arasında (p-değeri=,000), anne çalışma durumlarıyla, algılanan sosyal destek düzeyleri arasında (p-değeri=,047), baba çalışma durumlarıyla, şiddet eğilim durumları arasında (p-değeri=,030), baba eğitim düzeyleriyle, algılanan sosyal destek düzeyleri arasında (p-değeri=,039), televizyonda izlenilen program içerikleriyle, şiddet eğilim durumları arasında (p-değeri=,020) ve sporun hoşgörüyü arttırma durumuyla, algılanan sosyal içerik düzeyleri arasında (p-değeri=,000) anlamlı bir ilişki bulunmuştur.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 2 Sayı: 3 |