Öz
Gelişen rekabet ortamında işletmelerde hile denetimi her geçen gün daha önemli hale gelmektedir. İşletme açısından hile hem belirlenmesi hem de önlem alınması açısından oldukça zor bir süreci oluşturmaktadır. İşletmelerde gerçekleşen hileler çoğu zaman tespit edilemediğinden, verdikleri zararlarda bilinememektedir. Bazı durumlarda ise hileler tespit edilse bile çeşitli nedenlerle hukuki yollara başvurulmayıp işletme içerisinde çözüm üretildiğinden sağlıklı verilere erişilememektedir. Bütün bu nedenlerden işletmelerde etkin bir şekilde çalışan hile denetimi mekanizmasına ihtiyaç vardır. Çalışmada hile denetimi açıklanmış, türleri, özellikleri, hile denetçilerinin görevleri ve hilenin aşamaları anlatılmıştır. Ayrıca Türkiye’deki hile denetçilerinin katılımıyla oluşturulan anket çalışması ile işletmelerde gerçekleşen hile türleri, zamanı ve alınan önlemler hakkında ayrıntılı tespitlere ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- The Association of Certified Fraud Examiners. (2006-2010-2012-204-2016). Report to the Nation on Occupational Fraud and Abuse, USA. Avrupa Konseyi Yolsuzlukla Mücadele Özel Hukuk Sözleşmesi, 2. Maddesi. Baird, J. E. ve Zelin, R. (2008), “Understanding Employee Perceptions of Fradulent Activitiesand Their Propensity to Report Those Activities Using Anonymous Tip Lines: The Influence of Fraud Type, Propetrator Gender, and Observer Demographics”,Southern Business Review. Biegelmen, M.T. ve Bartow, J. T. (2012). Executive Roadmap to Fraud Prevention and Internal Control Creating A Culture of Complience, New Jersey: John Wiley & Sons. Bircan, G. (2015). “Kar Amaçsız İşletmelerde Hile Denetiminin Önemi”, Mali Çözüm Dergisi, Cilt.25, Sayı.127. Bologna, J. (1984). Corporate Fraud-The Basics of Prevention and Detection, Butterworth-Heinemann, USA. Bozkurt, N. (2011). İşletmelerin Kara Deliği Hile, 2.Basım, Alfa Yayınları, İstanbul. Coenen, T. L. (2008). Essentials of Corporate Fraud. Hoboken, US: Wiley. Çankaya, F. ve Gerekan, B. (2009). “Hile Denetçiliği Mesleği ve Sertifikalı Hile Denetçiliği Mesleki Standartları ve Ahlak Kuralları”, Muhasebe ve Denetime Bakış Dergisi. Çatıkkaş, Ö. Ve Çalış, Y.E. (2010). “Hile Denetiminde Proaktif Yaklaşımlar”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, Sayı.45. Dönmez, A. ve Karausta, T. (2015). “Çalışanların Mesleki Hile Algısı ve İhbar Hattı Kullanarak Rapor Etme Eğilimleri Üzerine Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’nde Yapılan Bir Araştırma”, Mali Çözüm Dergisi. Sayı.104. Dumanoğlu, S. (2005). “Hata ve Hile Ayrımı: Hile Denetimi”, Marmara Üniversitesi İBBF Dergisi, Cilt XX, Sayı 1. Emir, M. (2008). “Hile Denetimi”, Mali Çözüm Dergisi, sayı:86. Erkan, M. ve Demirel Arıcı, N. (2011). “Hata ve Hile Denetimi: SPK’na Kayıtlı Halka Açık Anonim Şirketlere İlişkin Düzenlemeler”, Muhasebe ve Denetime Bakış Dergisi. Karabayır, M.E. ve Cengiz, S. (2016). Muhasebe Hileleri Yoluyla Yapılan Yolsuzluklarda Bağımsız Denetimin Sorumluluğunun Araştırılması: Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi Uygulaması”, Kafkas Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt.7, Sayı.14. Gee, S. (2014). Fraud and Fraud Detection: A Data Analytics Apporoach, Wiley, USA. Goldmann, P. ve Kaufman, H. (2009). Anti-Fraud Risk and Control Workbook, Wiley&Sons, USA. Hacıhasanoğlu, T. ve Karaca, N. (2015). “Potansiyel Muhasebe Meslek Mensuplarının Hile Algısı Üzerine Bozok Üniversitesi’nde Yapılan Bir Araştırma”, Niğde -Üniversitesi İİBF Dergisi. Sayı.8. Kranacher, M. Riley, R. ve Wells, J. T. (2011). Forensic Accounting and Fraud Examination, 1st Edition. Olagbemi, F. O. (2011). The Effectiveness of Federal Regulati¬ons and Corporate Reputation in Mitigating Corporate Accounting. USA: Xlibris Corporation. Özkul Ulucan, F.ve Özdemir, Z. (2011). İşletmelerde Hile Riski Yönetimi, Beta Yayınları, İstanbul. Özkul Ulucan, F. ve Özdemir, Z. (2013). “Çalışan Hilelerinin Önlenmesinde Proaktif Yaklaşımlar: Kurumsal İşletmelerde İnsan Kaynakları Yöneticileri Üzerine Nitel Bir Araştırma”, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 10, Sayı:40. Pazarçeviren, S. Y. (2005). “Adli Muhasebecilik Mesleği”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 1, Sayı:2. Pedneault, S. Rudewicz, F. Silverstone, H. ve Sheetz, M. (2012). Forensic Accounting and Fra¬ud Investigation for Non-Experts, New Jersey: John Wiley & Sons. Pehlivanlı, D. (2011). Hile Denetimi, Metodoloji ve Raporlama, Beta Yayın, İstanbul. SAS NO:82 ve NO:99, http://www.aicpa.org (Erişim Tarihi: 23.04.2016). Sheridan, T. A. (2014). Managerial Fraud, Gover Yayınevi. Singlenton, T. ve Singleton, A. J. (2010). Fraud Auditimg and Forensic Accounting, 4. Edition, John Wiley & Sons, USA. TDK: http://www.tdk.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 15.07.2016). USİUD: http://www.usiud.org (Erişim Tarihi: 15.07.2016). Vona, W.L. (2012). Fraud Risk Assessment: Building a Fraud Audit Program, US: Wiley. Wells, T. J. (2011)a. Corporate Fraud Handbook. Hoboken, US: Wiley. Wells, T.J. (2011)b. Conporate Fraud Handbook: Prevention and Detection, Wiley & Sons. Wolfe, D.T. ve Hermanson, D. R. (2004). The Fraud Diamond: Considering the Four Elements of Fraud, CPA Journal.
Öz
Each passing day, fraud auditing have been gaining prominence under the ever-increasing competitive environment. For enterprises, fraud is a very difficult subject both in terms of its determination and in terms of its prevention. Since in many cases frauds committed in the enterprises cannot be detected, it is difficult to know the exact damage given by such crimes. In other cases, even when the fraud is detected, no legal action is taken and a solution is internally produced. Thus, it is not possible to obtain reliable data. For all of the above-mentioned reasons, there is a need to establish fraud detection mechanism effectively working within the enterprises. In the study, fraud auditing was defined; its types, properties, the duties of fraud auditors and the stages of fraud were explained. In addition to that, detailed information about types of frauds observed in the enterprises, timing of such crimes and the measures taken against them was obtained with a survey carried out with the participation of fraud auditors working in Turkey.
Each
passing day, fraud auditing have been gaining prominence under the
ever-increasing competitive environment. For enterprises, fraud is a very
difficult subject both in terms of its determination and in terms of its
prevention. Since in many cases frauds committed in the enterprises cannot be
detected, it is difficult to know the exact damage given by such crimes. In other cases, even when the fraud is
detected, no legal action is taken and a solution is internally produced. Thus,
it is not possible to obtain reliable data.
For all of the above-mentioned reasons, there is a need to establish
fraud detection mechanism effectively working within the enterprises. In the
study, fraud auditing was defined; its types, properties, the duties of fraud
auditors and the stages of fraud were explained. In addition to that, detailed
information about types of frauds observed in the enterprises, timing of such
crimes and the measures taken against them was obtained with a survey carried
out with the participation of fraud auditors working in Turkey.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- The Association of Certified Fraud Examiners. (2006-2010-2012-204-2016). Report to the Nation on Occupational Fraud and Abuse, USA. Avrupa Konseyi Yolsuzlukla Mücadele Özel Hukuk Sözleşmesi, 2. Maddesi. Baird, J. E. ve Zelin, R. (2008), “Understanding Employee Perceptions of Fradulent Activitiesand Their Propensity to Report Those Activities Using Anonymous Tip Lines: The Influence of Fraud Type, Propetrator Gender, and Observer Demographics”,Southern Business Review. Biegelmen, M.T. ve Bartow, J. T. (2012). Executive Roadmap to Fraud Prevention and Internal Control Creating A Culture of Complience, New Jersey: John Wiley & Sons. Bircan, G. (2015). “Kar Amaçsız İşletmelerde Hile Denetiminin Önemi”, Mali Çözüm Dergisi, Cilt.25, Sayı.127. Bologna, J. (1984). Corporate Fraud-The Basics of Prevention and Detection, Butterworth-Heinemann, USA. Bozkurt, N. (2011). İşletmelerin Kara Deliği Hile, 2.Basım, Alfa Yayınları, İstanbul. Coenen, T. L. (2008). Essentials of Corporate Fraud. Hoboken, US: Wiley. Çankaya, F. ve Gerekan, B. (2009). “Hile Denetçiliği Mesleği ve Sertifikalı Hile Denetçiliği Mesleki Standartları ve Ahlak Kuralları”, Muhasebe ve Denetime Bakış Dergisi. Çatıkkaş, Ö. Ve Çalış, Y.E. (2010). “Hile Denetiminde Proaktif Yaklaşımlar”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, Sayı.45. Dönmez, A. ve Karausta, T. (2015). “Çalışanların Mesleki Hile Algısı ve İhbar Hattı Kullanarak Rapor Etme Eğilimleri Üzerine Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi’nde Yapılan Bir Araştırma”, Mali Çözüm Dergisi. Sayı.104. Dumanoğlu, S. (2005). “Hata ve Hile Ayrımı: Hile Denetimi”, Marmara Üniversitesi İBBF Dergisi, Cilt XX, Sayı 1. Emir, M. (2008). “Hile Denetimi”, Mali Çözüm Dergisi, sayı:86. Erkan, M. ve Demirel Arıcı, N. (2011). “Hata ve Hile Denetimi: SPK’na Kayıtlı Halka Açık Anonim Şirketlere İlişkin Düzenlemeler”, Muhasebe ve Denetime Bakış Dergisi. Karabayır, M.E. ve Cengiz, S. (2016). Muhasebe Hileleri Yoluyla Yapılan Yolsuzluklarda Bağımsız Denetimin Sorumluluğunun Araştırılması: Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi Uygulaması”, Kafkas Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt.7, Sayı.14. Gee, S. (2014). Fraud and Fraud Detection: A Data Analytics Apporoach, Wiley, USA. Goldmann, P. ve Kaufman, H. (2009). Anti-Fraud Risk and Control Workbook, Wiley&Sons, USA. Hacıhasanoğlu, T. ve Karaca, N. (2015). “Potansiyel Muhasebe Meslek Mensuplarının Hile Algısı Üzerine Bozok Üniversitesi’nde Yapılan Bir Araştırma”, Niğde -Üniversitesi İİBF Dergisi. Sayı.8. Kranacher, M. Riley, R. ve Wells, J. T. (2011). Forensic Accounting and Fraud Examination, 1st Edition. Olagbemi, F. O. (2011). The Effectiveness of Federal Regulati¬ons and Corporate Reputation in Mitigating Corporate Accounting. USA: Xlibris Corporation. Özkul Ulucan, F.ve Özdemir, Z. (2011). İşletmelerde Hile Riski Yönetimi, Beta Yayınları, İstanbul. Özkul Ulucan, F. ve Özdemir, Z. (2013). “Çalışan Hilelerinin Önlenmesinde Proaktif Yaklaşımlar: Kurumsal İşletmelerde İnsan Kaynakları Yöneticileri Üzerine Nitel Bir Araştırma”, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 10, Sayı:40. Pazarçeviren, S. Y. (2005). “Adli Muhasebecilik Mesleği”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 1, Sayı:2. Pedneault, S. Rudewicz, F. Silverstone, H. ve Sheetz, M. (2012). Forensic Accounting and Fra¬ud Investigation for Non-Experts, New Jersey: John Wiley & Sons. Pehlivanlı, D. (2011). Hile Denetimi, Metodoloji ve Raporlama, Beta Yayın, İstanbul. SAS NO:82 ve NO:99, http://www.aicpa.org (Erişim Tarihi: 23.04.2016). Sheridan, T. A. (2014). Managerial Fraud, Gover Yayınevi. Singlenton, T. ve Singleton, A. J. (2010). Fraud Auditimg and Forensic Accounting, 4. Edition, John Wiley & Sons, USA. TDK: http://www.tdk.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 15.07.2016). USİUD: http://www.usiud.org (Erişim Tarihi: 15.07.2016). Vona, W.L. (2012). Fraud Risk Assessment: Building a Fraud Audit Program, US: Wiley. Wells, T. J. (2011)a. Corporate Fraud Handbook. Hoboken, US: Wiley. Wells, T.J. (2011)b. Conporate Fraud Handbook: Prevention and Detection, Wiley & Sons. Wolfe, D.T. ve Hermanson, D. R. (2004). The Fraud Diamond: Considering the Four Elements of Fraud, CPA Journal.
Ayrıntılar
| Konular | İşletme |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 2 Sayı: 1 |