Amaç: Erken gebelik döneminde görülen bulantı kusma ilk trimesterdeki gebe kadınların hastanede yatmalarının en yaygın nedenleri arasındadır. Bu araştırmanın amacı, gebelikte bulantı-kusma şiddetinin aktiviteye özgü denge güven arasındaki ilişkiyi belirlemektir.
Materyal ve Metot: Araştırma kesitsel olarak bir kamu üniversitesine bağlı gebe eğitim sınıfında yürütülmüştür. Örneklem büyüklüğü etki büyüklüğü hesaplamasına göre 208 gebe olarak hesaplanmış olup 216 gebe ile çalışma tamamlanmıştır. Verilerin toplanmasında; “Kişisel Tanıtım Formu”, “PUQE Testi (Pregnancy- Unique Quantification of Emesis and nausea) “Aktiviteye Özgü Denge Güven Ölçeği” kullanılmıştır. İstatistiksel değerlendirmede; aritmetik ortalama, yüzdelik dağılım, standart sapma, pearson korelasyon, linear regresyon analizi, güvenirlik analizi için Cronbach Alfa (α), Geçerlilik analizinde CR (Composite Reliability) ve AVE (Average Variance Extracted) kullanılmıştır.
Bulgular: APUQE testi toplam puan ortalamasının 6.28 ±2.60 olduğu, gebelerin %62.04’ünün hafif, %37.96’sının orta düzeyde bulantı-kusma yaşadığı, ağır düzeyde ise gebelerin hiçbirinin bulantı-kusma yaşamadığı belirlendi. ASBCS puan ortalamasının ise 53.56 ± 26.37 olduğu belirlendi. PUQE testi sınıflandırılmasına göre ASBCS toplam puan ortalamasının istatiksel açıdan farklılık gösterdiği ve bulantı kusma şiddeti orta düzeyde olan gebelerin hafif düzeyde olan gebelere göre daha fazla aktiviteye özgü denge güvenlerinin daha az olduğu belirlendi (p<0.05). PUQE testi puan ortalaması ile aktiviteye özgü denge güven arasında negatif yönde yüksek düzeyde önemli ilişki (r=-0.760; p<0.05) ve linear regresyon analizi sonucunda bulantı kusma şiddetinin aktiviteye özgü denge güveni etkilediği saptandı.
Sonuç: Sonuç olarak bulantı kusma şiddetinin aktiviteye özgü denge güveni etkilediği ve bulantı kusma şiddeti arttıkça aktiviteye özgü denge güvenin azaldığı söylenebilir. Sağlık çalışanları fiziksel aktivite yetersizliğinin olumsuz sonuçlarını göz önünde bulundurarak bakım planını oluşturmalıdır.
Katılımcı gebelere teşekkür ederiz.
Aim: Nausea and vomiting seen in early pregnancy are among the most common reasons for hospitalization of pregnant women in the first trimester. The aim of this study is to determine the relationship between the severity of nausea-vomiting during pregnancy and activity-specific balance-confidence.
Material and method: The study was conducted cross-sectionally in a pregnant education class of a public university between June and September 2021. The sample size was calculated as 208 pregnant women according to the effect size calculation and the study was completed with 216 pregnant women. In the collection of data; “Personal Presentation Form”, “PUQE Test (Pregnancy- Unique Quantification of Emesis and nausea) “Activity-Specific Balance Confidence Scale” was used. In statistical evaluation; Arithmetic mean, percentile distribution, standard deviation, pearson correlation, linear regression analysis, Cronbach Alpha (α) for reliability analysis, CR (Composite Reliability) and AVE (Average Variance Extracted) were used for validity analysis.
Results: It was determined that the mean PUQE test total score was 6.28±2.60, 62.04% of the pregnant women experienced mild nausea-vomiting, 37.96% of them had moderate nausea-vomiting, and none of the pregnant women had severe nausea-vomiting. The mean ASBCS score was found to be 53.56±26.37. It was determined that the mean ASBCS total score differed statistically according to the PUQE test classification, and the pregnants with moderate nausea and vomiting severity had more activity-specific balance confidence than mild pregnant women (p<0.05). It was determined that there was a highly significant negative correlation (r=-0.760; p<0.05) between the PUQE test mean score and activity-specific balance confidence, and the severity of nausea and vomiting affected activity-specific balance confidence as a result of linear regression analysis.
Conclusion: As a result, it can be said that the severity of nausea and vomiting affects activity-specific balance confidence and as the severity of nausea and vomiting increases, activity-specific balance confidence decreases. Health workers should create a care plan by considering the negative consequences of physical activity insufficiency.
Nausea vomiting pregnancy activity-specific balance confidence
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Özgün Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mayıs 2022 |
Kabul Tarihi | 15 Ocak 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 4 Sayı: 2 |
Chief Editors
Assoc. Prof. Zülal Öner
Address: İzmir Bakırçay University, Department of Anatomy, İzmir, Turkey
Assoc. Prof. Deniz Şenol
Address: Düzce University, Department of Anatomy, Düzce, Turkey
E-mail: medrecsjournal@gmail.com
Publisher:
Medical Records Association (Tıbbi Kayıtlar Derneği)
Address: Orhangazi Neighborhood, 440th Street,
Green Life Complex, Block B, Floor 3, No. 69
Düzce, Türkiye
Web: www.tibbikayitlar.org.tr
Publication Support:
Effect Publishing & Agency
Phone: + 90 (540) 035 44 35
E-mail: info@effectpublishing.com
Address: Akdeniz Neighborhood, Şehit Fethi Bey Street,
No: 66/B, Ground floor, 35210 Konak/İzmir, Türkiye
web: www.effectpublishing.com