Öz
Kaynakça
- BAŞAR, H. (2004). Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem Akademi. BİÇER, E., ve ORTAKKAYA, A. F. (2009). SYDGM’nin Sosyal Yardımlarının ve Proje Desteklerinin Etki Analizi Projesi Sonuçları Üzerine Bir Değerlendirme. V. Aile Şurası “Aile Destek Hizmetleri” Bildiri Kitabı, 179-183. Ankara: Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. BOYACI, A. (2008). Sorun Davranışları Yönetmek. Ankara: Anı Yayıncılık. BUĞRA, A. (2005). Yoksulluk ve Sosyal Haklar. Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politika Forumu, İstanbul: Sivil Toplum Geliştirme Merkezi. (Erişim: 25.06.2019), http://www.spf.boun.edu.tr/docs/STGP_Bugra.pdf BRONFENBRENNER, U. (1979). The ecology of human development: Experiments by nature and design. USA: Harvard University Press. DEMİRTAŞ, H. (2008). Sınıf Yönetiminin Temelleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık. KLİMİNSKAS, R. ve RUPAİNİENE, V. (2004). Realization of the cubic curriculum in European school partnership projects: opportunities and insufficiencies - the case study of the project Children’s games. European Conference on Educational Research, University of Crete. TALAS, C. (1997). Toplumsal Ekonomi. Ankara: İmge Kitapevi. ÜNAL, İ. (1991). Eğitim Sosyolojisi. Ankara: Gazi Kitapevi. WRAGG, E. C. (1993). Class management. London: Routledge.
Öz
Sosyal politika, toplumsal barışın ve refahın en önemli düzenleyicisidir. Bu anlamda, toplumsal gelişmenin dinamolarından biri olan eğitimden uzak ve ayrı kalamaz. Özellikle eğitimin fırsat eşitliği ve eğitim programlarının kalitesi ve geliştirilmesi konuları, sosyal politikanın temel konuları arasına girer.
Eğitim, toplumsal gelişmeyi sağlarken beşeri sermayenin de temel yetiştiricisi konumundadır. Beşeri sermayenin hazırlanmasında, en büyük paya sahip olan eğitimin, eşit, adil ve gelişmeye açık olması ve dünden çok bugüne, bugünden yarına yönelik olması kaçınılmazdır.
Sınıf yönetimi, eğitim alanında başarıyı doğrudan etkileyen temel faktörlerden biridir. Bu anlamda sınıf yönetiminde başarı sağlanmasının eğitimde başarı sağlanması, eğitimde başarı sağlanmasının da beşeri sermayenin kalite ve değerinin artması ve sosyal politikanın başarılı olması anlamına geldiği çok açıktır.
Bu küçük çalışmada, sosyal politika, eğitim konularına çok kısa olarak değinilmiş ve sınıf yönetimi ve sınıf yönetiminde Kübik Program üzerinde durulmuştur
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- BAŞAR, H. (2004). Sınıf Yönetimi. Ankara: Pegem Akademi. BİÇER, E., ve ORTAKKAYA, A. F. (2009). SYDGM’nin Sosyal Yardımlarının ve Proje Desteklerinin Etki Analizi Projesi Sonuçları Üzerine Bir Değerlendirme. V. Aile Şurası “Aile Destek Hizmetleri” Bildiri Kitabı, 179-183. Ankara: Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. BOYACI, A. (2008). Sorun Davranışları Yönetmek. Ankara: Anı Yayıncılık. BUĞRA, A. (2005). Yoksulluk ve Sosyal Haklar. Boğaziçi Üniversitesi Sosyal Politika Forumu, İstanbul: Sivil Toplum Geliştirme Merkezi. (Erişim: 25.06.2019), http://www.spf.boun.edu.tr/docs/STGP_Bugra.pdf BRONFENBRENNER, U. (1979). The ecology of human development: Experiments by nature and design. USA: Harvard University Press. DEMİRTAŞ, H. (2008). Sınıf Yönetiminin Temelleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık. KLİMİNSKAS, R. ve RUPAİNİENE, V. (2004). Realization of the cubic curriculum in European school partnership projects: opportunities and insufficiencies - the case study of the project Children’s games. European Conference on Educational Research, University of Crete. TALAS, C. (1997). Toplumsal Ekonomi. Ankara: İmge Kitapevi. ÜNAL, İ. (1991). Eğitim Sosyolojisi. Ankara: Gazi Kitapevi. WRAGG, E. C. (1993). Class management. London: Routledge.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 6 Ağustos 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 3 Sayı: 7 |
