The Genealogy of History and Strategy

Yıl 2025, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 13, 27.02.2025

Birol Akduman

Öz

This study investigates the complex relationship between history and strategy, focusing particularly on the etymological evolution of the concept of strategy. Strategy, as a term, is deeply rooted in historical context, with its meaning shaped and reshaped by the patterns of the past. This work explores how these historical patterns serve not only to illuminate the present but also to project possible futures, making strategy an invaluable tool in understanding both historical trajectories and geopolitical dynamics. Through a genealogical deconstruction of strategic thought, the study reveals the foundational elements—the “bricks” that have built the concept of strategy—offering insight into the forces that have shaped its evolution. By analyzing key historical texts and prominent thinkers, the research demonstrates that strategy is not merely a tool of military or political maneuver, but a reflective, intellectual device that traces the shifts in human thought, power, and governance. In exploring these historical foundations, this study illuminates how strategy’s evolving nature continues to inform our understanding of past conflicts and political structures, while providing crucial frameworks for navigating the complexities of contemporary global challenges. Ultimately, the work highlights the value of a historical and genealogical approach to strategy, showing how it offers essential insights into the present while guiding future projections of power and statecraft.

Anahtar Kelimeler

History, Strategy, Geopolitical Thought, Historical Patterns, Strategic Theory, Interdisciplinary Approach, Historical Narratives

Tarih ve Stratejinin Soykütüğü

Öz

Bu çalışma, tarih ile strateji arasındaki karmaşık ilişkiyi, özellikle strateji kavramının etimolojik evrimini ele alarak incelemektedir. Strateji, bir kavram olarak, derinlemesine tarihsel bağlama gömülüdür; anlamı geçmişin örüntüleri tarafından şekillendirilmiş ve yeniden biçimlendirilmiştir. Bu çalışma, bu tarihsel örüntülerin sadece bugünü aydınlatmakla kalmayıp, aynı zamanda geleceğe dair projeksiyonlar sunduğunu ve stratejinin, geçmişin ve jeopolitik dinamiklerin anlaşılmasında ne denli önemli bir araç olduğunu göstermektedir. Stratejik düşüncenin jenelojik bir çözümlemesi üzerinden yapılan bu inceleme, stratejinin evrimini şekillendiren temel unsurları—yani onu inşa eden “tuğlaları”—ortaya koyarak, bu evrimin içsel güçlerine dair derinlemesine bir anlayış sunmaktadır. Anahtar tarihsel metinler ve önde gelen düşünürlerin analizleri aracılığıyla bu araştırma, stratejinin sadece askeri ya da politik bir manevra aracı değil, insan düşüncesi, iktidar ve yönetim anlayışındaki değişimlerin yansıması olarak işlev gördüğünü ortaya koymaktadır. Bu tarihsel temelleri inceleyerek, çalışma, stratejinin evrimleşen doğasının geçmişteki çatışmalar ve politik yapılar hakkında nasıl aydınlatıcı bilgiler sunduğunu ve aynı zamanda çağdaş küresel zorlukların üstesinden gelmek için nasıl kritik çerçeveler sağladığını gösteriyor. Nihayetinde bu çalışma, stratejiye tarihsel ve jeneolojik bir yaklaşımın değerini vurgulamakta ve bunun, hem günümüzü anlamamızda hem de gelecekteki güç projeksiyonları ve devlet yönetimi için yönlendirici bir perspektif sunduğunu ortaya koymaktadır.

Anahtar Kelimeler

Tarih, Strateji, Jeopolitik Düşünce, Tarihsel Örüntüler, Stratejik Teori, Disiplinlerarası Yaklaşım, Tarihsel Anlatılar

Kaynakça

• Akduman, B. (2024). Doğu ve Batı’nın güvenlik stratejilerinin evrimi: ABD ve Çin örneği. Gece Kitaplığı.
• Akgül, T. Y. (2014). Bir ideoloji taşıyıcısı olarak mit ve tragedya. Yedi: Sanat, Tasarım ve Bilim Dergisi, 11, 4.
• Clausewitz, C. von. (2015). Savaş üzerine (S. Koçak, Trans.). Eriş Yayınları.
• Cohen, E., et al. (2012). Military history and international relations. Cambridge University Press.
• Congress.gov. (2022, December 20). National Security Act of 1947. Retrieved from https://www.dni.gov/index.php/ic-legal-reference-book/national-security-act-of-1947.
• Duyvesteyn, I., & Worrall, J. E. (2017). Global strategic studies: A manifesto. Journal of Strategic Studies, 40(3), 347-357.
• Evans, J. A. S. (1968). Father of history or father of lies? The reputation of Herodotus. The Classical Journal, 64(1), 11-12.
• Foucault, M. (1996). Language, counter-memory, practice: Selected essays and interviews. Cornell University Press.
• Freedman, L. (2017). The meaning of strategy: Part I: The origin story. Texas National Security Review, 1(1), 101.
• Gelb, I. J. (1963). A study of writing. Phoenix Books.
• Gray, C. S. (1990). The future of strategy. Oxford University Press.
• Gray, C. S. (2008). Modern strategy. Truva Yayınları.
• Headquarters, Department of the Army. (2017). Field Manual 3-0, Operations. U.S. Government Printing Office.
• Herodotus. (2003). The Histories. Penguin Classics.
• Herodotus. (1975). The Persian Wars, Volume I: Books 1-2. Harvard University Press.
• Horwath, R. (2006). The origin of strategy. Strategic Thinking Institute. https://www.strategyskills.com/Articles/Documents/origin_strategy.pdf
• Irwin, R. (1997). Toynbee and Ibn Khaldun. Middle Eastern Studies, 33(3), 467-468.
• Joint Chiefs of Staff. (2018). Joint Publication 3-0, Joint Operations (p. II-1). U.S. Department of Defense.
• Koliopoulos, C. (2019, January 25). Historical approaches to security/strategic studies. Oxford Research Encyclopedia of International Studies. https://oxfordre.com/internationalstudies/view/10.1093/acrefore/9780190846626.001.0001/acrefore-9780190846626-e-210
• Liddell, H. G., & Scott, R. (1996). Greek-English Lexicon with a Revised Supplement, (10th ed.). Oxford University Press.
• Liddell, H. G. (1996). Greek-English Lexicon with a Revised Supplement. Oxford University Press.
• Liddell Hart, B. H. (1991). Strategy. Meridian.
• Malik, J. M. (1999a). The evolution of strategic thought. Contemporary Security and Strategy. Macmillan Education UK.
• Malik, J. M. (1999b). Strategic thought. Macmillan Education UK.
• Machiavelli, N. (1994). The Prince (N. Güvenç, Trans., 2nd ed.). Anahtar Kitaplar Yayınevi.
• McMaster, H. R. (2008). Dereliction of duty: Lyndon B. Johnson, Robert McNamara, the Joint Chiefs of Staff, and the tragic end of the Vietnam War. Harper Perennial.
• Murray, W., et al. (2012). The Wiley-Blackwell companion to military history. Wiley-Blackwell.
• Rodrigues, T. de O. (2019). Theory of history and history of historiography: Openings for ‘unconventional histories’. Historia da Historiografia, 12(29), 98-99.
• Sun Tzu. (2008). The Art of War (A. Demir, Trans., 3rd ed.). Kastaş Yayınları. (Originally translated from Thomas Cleary’s 1910 edition of The Art of War).
• Thucydides. (1972). History of the Peloponnesian War. Penguin Books.
• Toynbee, A. J. (1934-1961). A study of history (Vols. 1-12).
• Toynbee, A. J. (2022, April 17). Interview with Christopher Wright [Television broadcast]. NBC-TV.
• Turner, A. (2007). Frontinus and Domitian: Laus Principis in the Strategemata. Harvard Studies in Classical Philology, 103, 427-428.
• U.S. Department of Defense. (2022, December 20). Summary of the 2018 National Defense Strategy. Retrieved from https://dod.defense.gov/Portals/1/Documents/pubs/2018-National-Defense-Strategy-Summary.pdf
• Uebel, T. (2017). Philosophy of history and history of philosophy of science. HOPOS: Journal for the History of Philosophy of Science, 7(1), 9-11.
• Vansina, J. (1985). Oral tradition as history. The University of Wisconsin Press.
• Yalçınkaya, H. (2019). Savaşın değişimi ve kuramsal tartışmalar. Güvenlik Yazıları, 46, 1-2.