Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Mobbinge Maruz Kalma ve Ruhsal Belirtiler Ölçeği

Yıl 2024, Cilt: 5 Sayı: 2, 136 - 150, 31.01.2025
https://doi.org/10.59007/meyadakademi.1590186

Öz

Mobbing uygulayanların hedef aldığı kişilerde mobbingin ve buna bağlı olarak ortaya çıkan semptomların tanımlanması önemlidir. Bu amaçla ruhsal alt boyutları da içeren mobbing ölçeğini geliştirilmiştir. Kamu ve özel sektörde çalışan ve meslekte en az 1 yıllık deneyime sahip 530 kişi çalışmanın örneklemini oluşturmaktadır. Araştırmacılar tarafından geliştirilen ölçek, Likert tipi beşli derecelendirme ölçeği olarak hazırlanmıştır (1-Hiç bir zaman, 2-Çok Nadiren, 3-Oldukça sık, 4-Çok sık, 5-Sürekli). Ölçeğin faktör yapısının belirlenmesi amacıyla Açımlayıcı faktör analizi (AFA) ve ölçeğinin güvenirliği ile ilgili olarak ise Cronbach Alpha iç tutarlılık katsayıları hesaplanmıştır. AFA sonucuna göre toplam varyansın % 71,232’sini (KMO= .949; X2(2145) = 47044.857; p = .00) açıklayan 66 maddeden oluşan 6 faktörlü bir yapı elde edilmiştir. Bu faktörler; sırasıyla depresyon/post travmatik stres bozukluğu, kişiliğe yönelik yıldırma eylemi, işe yönelik yıldırma eylemi, özlük haklara yönelik yıldırma eylemi, idarenin yıldırma eylemine katılımı ve öz kıyım düşüncesi olarak adlandırılmıştır. Ölçeğinin güvenirliği ile ilgili Cronbach Alfa katsayısı .98 olarak hesaplanmıştır. Bu sonuçlara dayanarak Mobbinge Maruz Kalma ve Ruhsal Belirtiler Ölçeğinin çalışanlar için geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir.

Kaynakça

  • 1. World Health Organization. Responding to İntimate Partner Violence and Sexual Violence Against Women- WHO Clinical and Policy Guidelines. Italy: World Health Organization. 2013.
  • 2. Gürhan N, Erdoğan G, Seyran F. Cinsel şiddet. MEYAD Akademi. 2020;1(1):59-65.
  • 3. Gürhan N. İstismar/Şiddet ve ihmal mağdurları. İçinde: Özcan CT, Gürhan N, editör. Ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliğinin temelleri. Ankara: Akademisyen Tıp Kitabevleri, 2016; s. 694-717.
  • 4. Lewis AJ, Austin E, Knapp R, Vaiano T, Galbally M. Perinatal maternal mental health, fetal programming and child development. Healthcare (Basel). 2015;3:1212-1227.
  • 5. Gürhan N. Ruh sağlığı ve psikiyatri hemşireliği. Nobel Tıp Kitabevleri; 2016.
  • 6. Tsui V, Cheung M, Leung P. “Help-seeking among Male Victims of Partner Abuse: Men’s Hard Times”. JOCP. 2010;38(6):769-780 DOI: 10.1002/jcop.20394
  • 7. Adak N. Madalyonun öteki yüzü: erkeğe yönelik şiddet. SAD/JSR. 2013;16(2):1-28.
  • 8. Kumar A. “Domestic Violence against Men in India: A Perspective”. J Hum Behav Soc Environ. 2012;22:290-296.
  • 9. Tjaden P, Thoennes N. Extent, Nature, and Consequences of Intimate Partner Violence: Findings From the National Violence Against Women Survey NCJ 181867; 2000.
  • 10. Singh G, Singh A, Chaturvedi S, Khan S. Workplace violence against resident doctors: A multicentric study from government medical colleges of uttar pradesh. Indian J Public Health. 2019;63(2):143-146. DOI: 10.4103/ijph.IJPH_70_18
  • 11. Seyran F, Gürhan N. Eğitim kurumlarında öğrenciler arasında yaygınlaşan şiddet: Okul zorbalığı üzerine bibliyometrik bir araştırma. KEFAD. 2021;22(3):1690-1723.
  • 12. Aria M, Cuccurullo C. Bibliometrix: An r-tool for comprehensive science mapping analysis. Journal of Informetrics. 2017;11(4):959-975. DOI: 10.1016/j.joi.2017.08.007
  • 13. Koc O. Web of Science üzerinde indekslenen kadına yönelik şiddet araştırmalarına bibliyometrik bir bakış. İUKAD. 2020;21:19-35. DOI: 10.26650/iukad.2020.21.002
  • 14. Chen WC, Hwu HG, Kung SM, Chiu, HJ, Wang JD. Prevalence and determinants of workplace violence of health care workers in a psychiatric hospital in Taiwan. JOH. 2008;50(3):288-293.
  • 15. Wu Y, Chen J, Fang H, Wan Y. Intimate partner violence: A bibliometric review of literature. Int J Environ Res Public Health. 2020;17(15): 5607. DOI: 10.3390/ijerph17155607
  • 16. Cebrino J, De la Cruz SP. A worldwide bibliometric analysis of published literature on workplace violence in healthcare personnel. PLoS ONE. 2020;15(11):116. DOI: 10.1371/journal.pone.0242781
  • 17. Seyran F. İşyeri şiddeti çalışmalarının bibliyometrik analizi. OPUS International Journal of Society Researches. 2021;17(36):2868-2889.
  • 18. Ohniwa RL, Hibino A, Takeyasu K. Trends in research foci in life science fields over the last 30 years monitored by emerging topics. Scientometrics. 2010;85(1):111-127.
  • 19. Bisson JI. Post-traumatic stress disorder. Occupational Medicine. 2007;57(6):399-403.
  • 20. Öztürk M. Şiddet’i ‘cinsiyet’e bölmek: Erkeğe yönelik şiddetin perdelenmesi. DÜSBED. 2021;(27):15-27.
  • 21. Hoff B. US National Survey: more men than women victims of intimate partner violence”. JACPR. 2012;4(3):155-163.
  • 22. Borbasi S, Jackson D, Lockwood C. Undertaking a clinical audit. Courtney, MD, editör. Evidence for Nursing Practice. 1st ed., Elsevier Company, Sydney, Australia, 2005; s. 148-167.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyal Psikoloji
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Nermin Gürhan 0000-0002-3472-7115

Emel Kaya 0000-0001-9932-0976

Resul Kaya 0000-0001-5621-1526

Burhanettin Kaya 0000-0002-6480-1451

Yayımlanma Tarihi 31 Ocak 2025
Gönderilme Tarihi 23 Kasım 2024
Kabul Tarihi 17 Ocak 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 5 Sayı: 2

Kaynak Göster

Vancouver Gürhan N, Kaya E, Kaya R, Kaya B. Mobbinge Maruz Kalma ve Ruhsal Belirtiler Ölçeği. MEYAD Akademi. 2025;5(2):136-50.