Seçilmiş Bazı Zerdali Genotiplerinin Polen Performanslarının Belirlenmesi

Yıl 2016, Cilt: 3 Sayı: 2, 20 - 23, 02.12.2016

Melike Çetinbaş Kemal Çukadar Sinan Butar

Öz

Bu çalışma, Erzincan yöresinde seleksiyon sonucu elde edilmiş olan ümitvar genotiplerin bazı polen performanslarının belirlenmesi için yapılmıştır. Zerdali genotiplerinin çiçek tozu canlılık oranları, çiçek tozlarının çimlenme oranları ve çim borusu uzunlukları belirlenmiştir. Ortalama çiçek tozu canlılık değerleri %66.13 (158) ile %88.63 (Eğri Çiğit) arasında değişmiştir. Çiçek tozu çimlenme oranı inkübasyon süresi boyunca paralel olarak artış göstermiş ve maksimum çimlenme oranına 48 saat sonunda ulaşılmıştır. En uzun çim boruları 158 nolu genotipte (419.00 µm) ölçülürken, en kısa çim borusuna sahip olan genotip Eğri Çiğit (217.71 µm) olarak belirlenmiştir.

Kaynakça

• Asma BM, 2000. Kayısı Yetiştiriciliği. Evin Ofset, Malatya.
• Asar WK, Micke WC, Kester DE, Rough D, 1996. The Evaluation And Selection Of Current Varieties. In: Micke WC (ed), Almond (Production Manuel). University of California. Division of Agriculture and Natural Resources. Publication 3364, California, USA, 52-60.
• Aşkın A, 1989. Ege Bölgesinde Düzenli Meyve Vermeyen Bazı Kayısı Çeşitleri Üzerinde Biyolojik Çalışmalar. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 78s, İzmir.
• Çukadar K, Demirel H, Ünlü HM, Aslay M, Bozbek Ö, 2007. Kayısı Çeşit Seleksiyon II. V. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, Cilt 1 Meyvecilik, 4-7 Eylül 2007, 391-395, Erzurum.
• Dokuzoğuz M, Gülcan R, 1973. Ege Bölgesi Bademlerinin Seleksiyon Yoluyla Islahı Ve Seçilmiş Tiplerin Adaptasyonu Üzerinde Araştırmalar. Tübitak, TOAG Yayınları No:22, 28s, Ankara.
• Eti S, 1991. Bazı Meyve Tür Ve Çeşitlerinde Değişik In Vitro Testler Yardımıyla Canlılık ve Çimlenme Yeteneklerinin Belirlenmesi. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 6(1): 69-88.
• Engin H, Akçal A, 2007. Bazı Kayısı Çeşitlerinde Dormex (Hydrogen Cyanamide)’ in Çiçek Tozu Oluşumu, Çiçek Tozu Üretimi Ve Çimlenme Gücüne Etkileri. Türkiye V. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, Cilt 1 Meyvecilik, 4-7 Eylül 2007, 324-328, Erzurum.
• Garcia J, Egea E, Egea J, Berenguer L, 1990. The Floral Biolgie Of Certain Apricot Cultivars in Murcia. Acta Horticultural 60 (12): 9607.
• Kester DE, Gradziel TM, 1996. Almonds. Fruit Breeding. In: Janick J, Moore JN (Eds). John Wiley & Sons, Inc. ISB 0-471-12669-1, Volume III, USA, 1-240.
• Koyuncu F, Yılmaz H, Aşkın MA, 2000. Bazı Çilek Çeşitlerinde Çiçek Tozu Üretim Miktarları Ve Çimlenme Oranının Belirlenmesi Üzerinde Bir Araştırma. Turkish Journal Agriculture and Forestry, 24: 699-703.
• Özçağıran R, 1965. Kemalpaşa’ nın Önemli Kiraz Çeşitleri Üzerinde Pomolojik Ve Biyolojik Araştırmalar. Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 85s, İzmir.
• Soylu A, 2003. Ilıman İklim Meyveleri II. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notları No:72, 204-220 pp, Bursa.
• Taylor LP, Hepler PK, 1997. Polen Germination And Tube Growth. Annual Review of Plant Physiology and Plant Molecular Biology 48: 461-491.
• Tosun F, Yıldırım A, Koyuncu F, 2007. Seçilmiş Bazı Badem Genotiplerinin Döllenme Biyolojileri Üzerine Araştırmalar 1. Polen Performansları. Türkiye V. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, Cilt 1, Meyvecilik, 4-7 Eylül 2007, 304-308, Erzurum.
• Tosun F, Koyuncu F, 2007. Investigations Of Suitable Polinator For 0900 Ziraat Sweet Cherry Cv: Polen Performance Tests, Germinationtests, Germination Procedures, İn Vitro And İn Vivo Pollinations. Horticultural Science (Prague) 34(2): 47-53.
• Ünal A, Gülcan R, Dokuzoğuz M, 1981. Studies On The Flower Bud Differentiation And Development Of Almond. In Grempa, 125-127pp, İzmir.
• Ünal MR 2010. Kayısı Araştırma Raporu. Fırat Kalkınma Ajansı. Malatya.