Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 134 - 157, 31.12.2018

Öz

Kaynakça

  • ALKAN, A.T. (1999), Bir Düğün Gecesi Denemesi, Düşünen Siyaset, Esin Sanat Felsefe Yayıncılık, Ankara.
  • AYAN, D. (1999), Deprem: Ölümün Jeo-Sosyolojik Ontolojisi Üzerine, Düşünen Siyaset Ankara.
  • BACANLI, Hasan (2013), Yetişkinlik ve Yaşlılık Gelişim Psikolojisi, Açılım Kitap, İstanbul.
  • BACANLI, Hasan.2013 Yetişkinlik ve Yaşlılık Gelişim Psikolojisi, Açılım Kitap, İstanbul
  • BAYSAN, N.P. (2008), Yaşlıların Yaşlılık Algısı ve Sağlıkla İlgili Yaşam Kalitesini Etkileyen Faktörler, Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Manisa.
  • CANATAN K., YILDIRIM E., (2013), Aile Sosyolojisi
  • CANATAN, Ayşe (2008), Sosyal Yönleriyle Yaşlılık, Palme Yayıncılık, Ankara.
  • CİMETE, G. (2002), Yaşam Sonu Bakım, Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul.
  • CİRPUT, Hayim (1997), İstanbul Kentinde Farklı Sosyo-Ekonomik Kültürel Düzeylerde Yaşlılık İle İlgili Sorunlar, Tez, İstanbul.
  • ÇİLELİ, M. (2004), Ölüm, İmge Kitabevi, Ankara.
  • ÇOBANLI, C. ve SALT, A. (2001), DharmaAsikopedisi, Dharma Yayınları, İstanbul.
  • DANIŞ, M. (2004), Başarılı Yaşlanma ve Yaşlı Bakım Modelleri, Güç-Vak Yayınları, Ankara.
  • DÖKMEN, U. (2003), Evrenle Uyumlaşma Sürecinde Var Olmak, Gelişmek Uzlaşmak, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
  • EKE, S. (2003), Farklı Mesleklerde Çalışanların Ölüm Kaygılarının Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • ERDOĞDU, M.Y. ve ÖZKAN, M. (2007), "Farklı Dini İnanışlardaki Bireylerin Ölüm Kaygıları ile Ruhsal Belirtiler ve Sosyo-Demografik Değişkenler Arasındaki İlişkiler", İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 14 (3): 171-179.
  • ERİNÇ, Sıtkı M. (2008), Toplum ve İnsan, Ütopya Yayınevi, Ankara.
  • ERTUFAN, H. (2000), Bir Grup Tıp Öğrencisi Üzerinde Ölüm Kaygısı ve Korkusu Ölçeklerinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Üniversitesi İstanbul.
  • ERTUFAN, H. (2008), Hekimlik Uygulamalarında Ölümle Sık Karşılaşmanın Ölüm Kaygısı Üzerine Etkisi, Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.GEÇTAN, E. (1984), İnsan Olmak: Varoluşun Bireysel ve Toplumsal Anlamı, Adam Yayıncılık, İstanbul.
  • GEÇTAN, E. (1990), Varoluş ve Psikiyatri, Remzi Kitapevi, İstanbul.
  • GEÇTAN, E. (2002), Yaşam ve Normal Dışı Davranışlar, Remzi Kitapevi, İstanbul.
  • GÜLSEREN, Ş., KOÇYİĞİT, H., EROL, A., BAY, H., KÜLTÜR, S., MEMİŞ, A. ve VURAL, N. (2000), "Huzurevinde Yaşamakta Olan Bir Grup Yaşlıda Bilişsel İşlevler, Ruhsal Bozukluklar, Depresif Belirti Düzeyi ve Yaşam Kalitesi", Geriatri 3:133-140.
  • GÜNEŞ, G., DEMİRCİOĞLU, N. ve KARAOĞLU, L. (2005), "Malatya Şehir Merkezinde Yaşayan Yaşlı Kadınların Günlük Yaşam Aktiviteleri, Sosyal ve Psikolojik Fonksiyon Düzeyleri", Türk Geriatri Dergisi, 8(2):78-83.
  • HÖKELEKLİ, H. (1991), Ölümle İlgili Tutumlar ve Dini Davranış; İslami Araştırmalar Dergisi.
  • HÖKELEKLİ, H. (1992), Ölümle İlgili Tutumların Dini Davranışla İlişkisi Üzerine Bir Araştırma, Uludağ Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi Derneği.
  • HÖKELEKLİ, H. (1993), Din Psikolojisi, TDV Yayınları, Ankara.
  • HÖKELEKLİ, H. (2008), Ölüm, Ölüm Ötesi Psikolojisi ve Din, 1. Baskı, Dem Yayınları, İstanbul.
  • İNAM, A. (1999), Olabileceğini Olmada Ölümün Yeri, Düşünen Siyaset, Esin Sanat Felsefe Yayıncılık, Ankara.
  • İyi Bak Kendine. 2015, Ülke Tv
  • JUNG, G.C. (1997), Ruh ve Ölüm, Çev: Gürol E., Ed. Analitik Psikoloji, Payel Yayınevi, İstanbul.
  • KARACA, F. (1997), Psikolojik Açıdan Ölüm ve Dini İnanç İlişkisi, Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi, Erzurum.
  • KARACA, F. (2000), "Ölüm Psikolojisi, Beyan Yayınları", İstanbul.
  • KARACA, F. ve YILDIZ, M. (2001), Thorson-Powell Ölüm Kaygısı Ölçeğinin Türkçe Çevirisinin Normal Popülasyonda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Tabula-Rasa.
  • KAYA, M. ve ASLAN, D. (2007), Ankara’da Bir Sağlık Ocağı Bölgesinde Yaşayan yaş Ve Üzeri Bireylerin Sosyal Yaşama Katılım İle İlgili Bazı Davranışları Ve Yaşam Kalitesi İle İlişkisi, 11. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi Özet Bildiri Kitabı.
  • KILIÇBAY, M.A. (1999), Yaşamın Amacı Olarak Ölüm, Düşünen Siyaset Dergisi.
  • KOÇ, M. (2002), "Gelişim Psikolojisi Açısından Yaşlılık Döneminde Ruhsal Gelişim", Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,12, 287-304.
  • KONAK, A. ve ÇİĞDEM, Y. (2005), "Yaşlılık Olgusu: Sivas Huzurevi Örneği", Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29 (1): 23-63.
  • KÖKNEL, O. (1990), Korkular, Takıntılar, Saplantılar, Altın Kitapları, İstanbul.
  • ONUR, B. (1986), Gelişim Psikolojisi, Yetişkinlik, Yaşlılık, Ölüm, V Yayınları, Ankara.
  • ONUR, B. (1992), Gelişim Psikolojisi,Verso Yayıncılık, Ankara.
  • ONUR, Bekir (2011), Gelişim Psikolojisi (Yetişkinlik, Yaşlılık, Ölüm), İmge Yayınevi, Ankara
  • SAYGUN, M. ve ÇAKMAK, A. (2004), Kırıkkale İli Dört Ve Sekiz Nolu Sağlık Ocağı Bölgelerinde Yaşayan 65 Yaş Ve Üzeri Kişilerin Bazı Sağlık Ve Sosyal Durumlarının Saptanması Ve Yaşam Kalitelerinin Değerlendirilmesi, 9. Ulusal Halk Sağlığı Günleri Bildiri Özet Kitabı Ankara.
  • SEVİĞ, Ü. (1992), Sağlıklı Yaşlanma İçin Temel Sağlık Alışkanlıklarının İncelenmesi, Sağlıklı Yaslanma Sempozyum Kitabı, Başbakanlık-SHÇEK Basımevi, Ankara.
  • SONTAG, S. (1988), Bir Metafor Olarak Hastalık, BFS Yayınları, İstanbul.
  • ŞENOL, C. (1989), "Ankara İlinde Kurumlarda Yaşayan Yaşlılarda Ölüme İlişkin Kaygı ve Korkular", Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • TANHAN, F. (2007), Ölüm Kaygısıyla Baş Etme Eğitiminin Ölüm Kaygısı ve Psikolojik İyi Olma Düzeyine Etkisi, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • TANHAN, F. ve ARI, F. (2006), "Üniversite Öğrencilerinin Ölüme Verdikleri Anlam ve Öğrenim Gördükleri Program Açısından Ölüm Kaygısı Düzeyleri", Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, III-II 34-43.
  • TANRIDAĞ, R.S. (1998), Hemşirelerin Ölüm Kaygıları ve Genel Kaygı Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi.
  • TOPRAK, İ., SOYDAL, T. ve BAL, E. (2002), Yaşlı Sağlığı, T.C. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ağustos.
  • YALOM, I. (2000), Varoluşçu Psikoterapi, Çev: Babayiyit İ.Z.,Kabalcı Yayınları, İstanbul.
  • YANBASTI, G. (1990), Kişilik Kuramları, Ege Üniversitesi Yayınları, İzmir.
  • Yaşlılara Olan Vefa Borcumuz, 31 Mayıs 2012, MEB
  • YILDIZ, M. (2001), "Dindarlık ve Ölüm Kaygısı, Tasavvufi Yaklaşım ve Günümüz Üniversite Öğrencileri", Journal of ReligiousCulture, Nr. 43b: 1-7.
  • YOUNG, J. (2006), Ölüm ve Asıllık, Çev: Malpas J., Solomon R.C., Eds. Ölüm ve Felsefe,İthaki Yayınları, İstanbul.

HUZUREVİNDE KALANYAŞLILARIN HUZUREVİ İLE İLGİLİ ALGILARI, DENEYİMLERİ VE YAŞAM BEKLENTİLERİ: NİĞDE ÖRNEĞİ

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 134 - 157, 31.12.2018

Öz

  Bu çalışmamız geçmişten günümüze yaşlılık
olgusu ve bu olgunun modernleşen dünyadaki yeri kapsamında Niğde Bor Huzurevinde
kalan yaşlıların yaşamlarını ne şekilde devam ettirdiklerini içermektedir.
Yaşlılık sürekli var olan dinamik bir kavramdır. Zamana paralel olarak
ilerlemektedir. Bu kavram çoğu zaman beraberinde hastalıkları, sıkıntıları,
kederleri de getirmektedir. Yaşlılık denildiğinde bizim aklımıza gelen genelde
öğüt verme ve elden ayaktan düşme olmaktadır. 
Bu çalışmamızda yaşlılık olgusu ve huzurevi yaşamını Niğde Bor Ahmet
Kuddusi Huzurevi ve Rehabilitasyon Merkezinde değerlendirmeye çalıştık.

Amacımız
ülkemiz koşullarında sosyal hizmetler kapsamında yer alan huzurevi ortamında
yaşlılar değerlendirilmesidir. Ayrıca yaşlılık sürecinin sağlık, sosyal uyum ve
bakım ihtiyaçları gibi problemlerin çözümlenmesine ışık tutmaktır. Böylece
huzurevinde kalan yaşlıların en psikolojik açıdan en önemli problemleri olan
“yalnızlık” duygusunu çevredeki gençlere anlatarak empati kurmalarını sağlamak
ve küçük bir nebzede olsa yaşlıları bu fikirden uzaklaştırmaya çalışmaktır.

Yaşlılar
kendilerine saygı gösterilmesini, bunun ise yaşlarından, bir hayat deneyimine
sahip olduklarından dolayı gerekli olduğunu belirtmektedirler. Otobüslerdeki yaşlıya yer verme davasında, yaşlı bir
insana her şekilde bazı önceliklerin verilmesi Türk toplumunda gözlenmektedir,
bunun gerekçesi ise bizimde bir gün yaşlanacağımızdır. Bu durum bizim
geleneksel anlayışımızın temel işaretlerinden birini vermektedir.







Yaşlıları
ve yaşlılık dönemini sorunmuş gibi algılamak yerine onlara saygı ve şefkat
göstermek, onların bilgi birikimlerinden faydalanmak ve yaslıları aktif yaşamda
desteklemek gerekmektedir. Çalışmamızda ortaya çıkan deneyimi, tek bir cümle
ile özetlenmek istenirse, bunun ''Yaşlılardan öğrenilecek hala çok şey
var" olacağını belirtmek gerekir.

Kaynakça

  • ALKAN, A.T. (1999), Bir Düğün Gecesi Denemesi, Düşünen Siyaset, Esin Sanat Felsefe Yayıncılık, Ankara.
  • AYAN, D. (1999), Deprem: Ölümün Jeo-Sosyolojik Ontolojisi Üzerine, Düşünen Siyaset Ankara.
  • BACANLI, Hasan (2013), Yetişkinlik ve Yaşlılık Gelişim Psikolojisi, Açılım Kitap, İstanbul.
  • BACANLI, Hasan.2013 Yetişkinlik ve Yaşlılık Gelişim Psikolojisi, Açılım Kitap, İstanbul
  • BAYSAN, N.P. (2008), Yaşlıların Yaşlılık Algısı ve Sağlıkla İlgili Yaşam Kalitesini Etkileyen Faktörler, Celal Bayar Üniversitesi Tıp Fakültesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Manisa.
  • CANATAN K., YILDIRIM E., (2013), Aile Sosyolojisi
  • CANATAN, Ayşe (2008), Sosyal Yönleriyle Yaşlılık, Palme Yayıncılık, Ankara.
  • CİMETE, G. (2002), Yaşam Sonu Bakım, Nobel Tıp Kitabevleri, İstanbul.
  • CİRPUT, Hayim (1997), İstanbul Kentinde Farklı Sosyo-Ekonomik Kültürel Düzeylerde Yaşlılık İle İlgili Sorunlar, Tez, İstanbul.
  • ÇİLELİ, M. (2004), Ölüm, İmge Kitabevi, Ankara.
  • ÇOBANLI, C. ve SALT, A. (2001), DharmaAsikopedisi, Dharma Yayınları, İstanbul.
  • DANIŞ, M. (2004), Başarılı Yaşlanma ve Yaşlı Bakım Modelleri, Güç-Vak Yayınları, Ankara.
  • DÖKMEN, U. (2003), Evrenle Uyumlaşma Sürecinde Var Olmak, Gelişmek Uzlaşmak, Sistem Yayıncılık, İstanbul.
  • EKE, S. (2003), Farklı Mesleklerde Çalışanların Ölüm Kaygılarının Karşılaştırılması, Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • ERDOĞDU, M.Y. ve ÖZKAN, M. (2007), "Farklı Dini İnanışlardaki Bireylerin Ölüm Kaygıları ile Ruhsal Belirtiler ve Sosyo-Demografik Değişkenler Arasındaki İlişkiler", İnönü Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 14 (3): 171-179.
  • ERİNÇ, Sıtkı M. (2008), Toplum ve İnsan, Ütopya Yayınevi, Ankara.
  • ERTUFAN, H. (2000), Bir Grup Tıp Öğrencisi Üzerinde Ölüm Kaygısı ve Korkusu Ölçeklerinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Üniversitesi İstanbul.
  • ERTUFAN, H. (2008), Hekimlik Uygulamalarında Ölümle Sık Karşılaşmanın Ölüm Kaygısı Üzerine Etkisi, Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.GEÇTAN, E. (1984), İnsan Olmak: Varoluşun Bireysel ve Toplumsal Anlamı, Adam Yayıncılık, İstanbul.
  • GEÇTAN, E. (1990), Varoluş ve Psikiyatri, Remzi Kitapevi, İstanbul.
  • GEÇTAN, E. (2002), Yaşam ve Normal Dışı Davranışlar, Remzi Kitapevi, İstanbul.
  • GÜLSEREN, Ş., KOÇYİĞİT, H., EROL, A., BAY, H., KÜLTÜR, S., MEMİŞ, A. ve VURAL, N. (2000), "Huzurevinde Yaşamakta Olan Bir Grup Yaşlıda Bilişsel İşlevler, Ruhsal Bozukluklar, Depresif Belirti Düzeyi ve Yaşam Kalitesi", Geriatri 3:133-140.
  • GÜNEŞ, G., DEMİRCİOĞLU, N. ve KARAOĞLU, L. (2005), "Malatya Şehir Merkezinde Yaşayan Yaşlı Kadınların Günlük Yaşam Aktiviteleri, Sosyal ve Psikolojik Fonksiyon Düzeyleri", Türk Geriatri Dergisi, 8(2):78-83.
  • HÖKELEKLİ, H. (1991), Ölümle İlgili Tutumlar ve Dini Davranış; İslami Araştırmalar Dergisi.
  • HÖKELEKLİ, H. (1992), Ölümle İlgili Tutumların Dini Davranışla İlişkisi Üzerine Bir Araştırma, Uludağ Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi Derneği.
  • HÖKELEKLİ, H. (1993), Din Psikolojisi, TDV Yayınları, Ankara.
  • HÖKELEKLİ, H. (2008), Ölüm, Ölüm Ötesi Psikolojisi ve Din, 1. Baskı, Dem Yayınları, İstanbul.
  • İNAM, A. (1999), Olabileceğini Olmada Ölümün Yeri, Düşünen Siyaset, Esin Sanat Felsefe Yayıncılık, Ankara.
  • İyi Bak Kendine. 2015, Ülke Tv
  • JUNG, G.C. (1997), Ruh ve Ölüm, Çev: Gürol E., Ed. Analitik Psikoloji, Payel Yayınevi, İstanbul.
  • KARACA, F. (1997), Psikolojik Açıdan Ölüm ve Dini İnanç İlişkisi, Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Fakültesi, Erzurum.
  • KARACA, F. (2000), "Ölüm Psikolojisi, Beyan Yayınları", İstanbul.
  • KARACA, F. ve YILDIZ, M. (2001), Thorson-Powell Ölüm Kaygısı Ölçeğinin Türkçe Çevirisinin Normal Popülasyonda Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Tabula-Rasa.
  • KAYA, M. ve ASLAN, D. (2007), Ankara’da Bir Sağlık Ocağı Bölgesinde Yaşayan yaş Ve Üzeri Bireylerin Sosyal Yaşama Katılım İle İlgili Bazı Davranışları Ve Yaşam Kalitesi İle İlişkisi, 11. Ulusal Halk Sağlığı Kongresi Özet Bildiri Kitabı.
  • KILIÇBAY, M.A. (1999), Yaşamın Amacı Olarak Ölüm, Düşünen Siyaset Dergisi.
  • KOÇ, M. (2002), "Gelişim Psikolojisi Açısından Yaşlılık Döneminde Ruhsal Gelişim", Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,12, 287-304.
  • KONAK, A. ve ÇİĞDEM, Y. (2005), "Yaşlılık Olgusu: Sivas Huzurevi Örneği", Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 29 (1): 23-63.
  • KÖKNEL, O. (1990), Korkular, Takıntılar, Saplantılar, Altın Kitapları, İstanbul.
  • ONUR, B. (1986), Gelişim Psikolojisi, Yetişkinlik, Yaşlılık, Ölüm, V Yayınları, Ankara.
  • ONUR, B. (1992), Gelişim Psikolojisi,Verso Yayıncılık, Ankara.
  • ONUR, Bekir (2011), Gelişim Psikolojisi (Yetişkinlik, Yaşlılık, Ölüm), İmge Yayınevi, Ankara
  • SAYGUN, M. ve ÇAKMAK, A. (2004), Kırıkkale İli Dört Ve Sekiz Nolu Sağlık Ocağı Bölgelerinde Yaşayan 65 Yaş Ve Üzeri Kişilerin Bazı Sağlık Ve Sosyal Durumlarının Saptanması Ve Yaşam Kalitelerinin Değerlendirilmesi, 9. Ulusal Halk Sağlığı Günleri Bildiri Özet Kitabı Ankara.
  • SEVİĞ, Ü. (1992), Sağlıklı Yaşlanma İçin Temel Sağlık Alışkanlıklarının İncelenmesi, Sağlıklı Yaslanma Sempozyum Kitabı, Başbakanlık-SHÇEK Basımevi, Ankara.
  • SONTAG, S. (1988), Bir Metafor Olarak Hastalık, BFS Yayınları, İstanbul.
  • ŞENOL, C. (1989), "Ankara İlinde Kurumlarda Yaşayan Yaşlılarda Ölüme İlişkin Kaygı ve Korkular", Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • TANHAN, F. (2007), Ölüm Kaygısıyla Baş Etme Eğitiminin Ölüm Kaygısı ve Psikolojik İyi Olma Düzeyine Etkisi, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • TANHAN, F. ve ARI, F. (2006), "Üniversite Öğrencilerinin Ölüme Verdikleri Anlam ve Öğrenim Gördükleri Program Açısından Ölüm Kaygısı Düzeyleri", Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, III-II 34-43.
  • TANRIDAĞ, R.S. (1998), Hemşirelerin Ölüm Kaygıları ve Genel Kaygı Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi.
  • TOPRAK, İ., SOYDAL, T. ve BAL, E. (2002), Yaşlı Sağlığı, T.C. Sağlık Bakanlığı Temel Sağlık Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Ağustos.
  • YALOM, I. (2000), Varoluşçu Psikoterapi, Çev: Babayiyit İ.Z.,Kabalcı Yayınları, İstanbul.
  • YANBASTI, G. (1990), Kişilik Kuramları, Ege Üniversitesi Yayınları, İzmir.
  • Yaşlılara Olan Vefa Borcumuz, 31 Mayıs 2012, MEB
  • YILDIZ, M. (2001), "Dindarlık ve Ölüm Kaygısı, Tasavvufi Yaklaşım ve Günümüz Üniversite Öğrencileri", Journal of ReligiousCulture, Nr. 43b: 1-7.
  • YOUNG, J. (2006), Ölüm ve Asıllık, Çev: Malpas J., Solomon R.C., Eds. Ölüm ve Felsefe,İthaki Yayınları, İstanbul.
Toplam 53 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Neslihan Sucu 0000-0002-7277-3585

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2018
Gönderilme Tarihi 2 Ekim 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Sucu, N. (2018). HUZUREVİNDE KALANYAŞLILARIN HUZUREVİ İLE İLGİLİ ALGILARI, DENEYİMLERİ VE YAŞAM BEKLENTİLERİ: NİĞDE ÖRNEĞİ. Milli Kültür Araştırmaları Dergisi, 2(2), 134-157.

MİLLİ KÜLTÜR ARAŞTIRMALARI DERGİSİ OLARAK TÜRK BİRLİĞİ KONGRELERİNE DESTEĞİMİZ SÜRMEKTEDİR. 


22-24 Aralık tarihlerinde Akdeniz'in İncisi Alanya'da gerçekleşen "V. Uluslararası Akdeniz Bilimsel Araştırmalar Kongresi"  dergimiz MİKAD ve Alanya Belediyesi'nin işbirliği ile gerçekleşmiştir. MİKAD olarak Türk bilim dünyasına katkı sunmaya devam etmekten onur duymaktayız.


DERGİMİZİN TÜRK DÜNYASINA AKADEMİK BAKIŞI

Milli Kültür Araştırmaları Dergisi akademik yayın hayatı, "Turan Kurultayı" sonuçları ile paralel yöndedir ve bu hedefler doğrultusunda yayın yapmaktadır. 

Sonuç bildirgesi ana teması: Köklere inemezseniz göklere yükselemezsiniz..

Hedefi: 21. Yüzyıl Türk Asrı Olacaktır…

Macaristan’ın Başkenti Budapeşte yakınlarında Bugac’ta düzenlenen TURAN KURULTAYI’nda Türk soyundan gelen Macar, Azeri, Avar, Başkurt, Bulgar, Balkar, Buryat, Çuvaş, Gagavuz, Kabardino, Karaçay, Karakalpak, Kazak, Kırgız,Kumuk, Moğol, Nogay, Oğuz, Özbek, Tatar, Tuva, Türkmen, Uygur ve Yakut boyları bir araya gelerek aşağıdaki kararları almıştır…

1) Ümitlerimizi yeşerten Türk Devletler Teşkilatı’nın kurulması memnuniyetle karşılanmıştır.

2) Bütün dünyaya adından bahsettiren Türk Devletler Teşkilatı daha aktif hâle getirilmelidir.

3) Bu bağlamda Türk Devletler Teşkilatının ikinci ve üçüncü halkaları mutlaka kurulmalıdır.

4) Teşkilatın kurulacak ikinci ve üçüncü halkalarında, “Türk Devletler Teşkilatında biz neden yokuz” diyen pek çok devlet gibi, Balkanlar’dan Moğolistan’a, Uyguristan’dan-Kore’ye kadar bütün akraba toplulukları yer almalıdır.

5) Bunun dışında; Özellikle Balkan Türkleri olmak üzere, Kamboçya’dan-Sri Lanka Türklerine, Pakistan ve Himalaya’daki Türklerden, Girit Türklerine, Libya’da ki Türklerden-Irak’taki Türkmenelindeki Türklere, Romanya Türklerinden-Kırım’a, Nijer’de yaşayan Tuaregler’den-Doğu Afrika’da ve Ortadoğu’da yaşayan Osmanlı Türkü’nün torunlarına, Sibirya’dan Kafkaslara, Tacikistan’a kadar hiçbir oba ve aşiretleri dışarıda bırakmadan temsilci alınması zarûrî olmuştur.

6) İşte öyle bir yapıya büründürülecek Türk Devletler Teşkilatı’nın önemli çalışması hâline gelen TURAN KURULTAYI için teklifimiz; bundan böyle dönüşümlü olarak her iki yılda bir diğer Türk Cumhuriyetlerinin birinde, olimpiyat oyunlarıyla, ekonomik ve kültürel oturumlarıyla kısaca her yönüyle icrâ edilmelidir.

7) Bugün Türk Devletler Teşkilâtının kurulması gibi; Turan Birliğini kurma mücâdelesi için, tam 100 yıl önce şehit düştüğü 4 Ağustos 1922’ye kadar, işgaldeki Türk Devletlerini kurtararak TURAN bayrağı altında biraraya getirmek isteyen Enver Paşa unutulmamalıdır. Anıtı dikilmeli, hayatı ve mücadelesi film yapılarak gelecek nesillere aktarılmalıdır.

8)Türk Devletler Teşkilatının bünyesinde ortak ordu, ortak pazar ve ortak parlamento kurulmalı ve üçer aylık dönemlerde Macaristan Parlamentosunda toplanarak yapılan çalışmalar gözden geçirmelidir.

10) Yine TDT bünyesinde Türk Dünyası Stratejik Araştırmalar Merkezi ve Türk Dünyası Araştırmalar Enstitüsü,Türk Dünyası Akademisyenler Birliği, Türk Dünyası Tarım Birliği (hayvancılık dahil), Tür Dünyası Sağlık Teşkilatı ve Türk Dünyası Arama Kurtarma (TÜDAK) kurulmalıdır.

11) Türk Dünyası Ekomomik Formu iki yılda bir Türk Dünyasının kalbi konumundaki Aşkabat’ta yapılmalıdır.

12) Türk Dünyası Bilim Olimpiyatları iki yılda bir Özbekistan’da icra edilmelidir.

13) Türk Dünyası Uzay Araştımaları Enstitüsü kurularak Kazakistan’da her yıl toplanmalıdır.

14) Türk Teknofest Festivali her yıl Türkiye’de yapılmalıdır.

15)Türk Dünyası Yüksek Öğrenim Kurumu kurulmalı, Türk Dünyasındaki üniversitelerin denkliği için üniversitelerde ıslah çalışmaları yapılmalıdır.

16) Türk Dünyası Hekimler Birliği Kurularak her yıl Azerbaycan’da biraraya gelmelidir.

17) Türk Dünyası Bilim Ödülleri düzenlenmeli ve iki yılda bir yapılan Turan Kurultayında sahiplerine takdim edilmelidir.

18) Türk Dünyası Film Festivali ve Türk Dünyası Erovizyon Müzik yarışmaları dönüşümlü olarak Kırgızistan’da birer yıl arayla yapılarak dereceye girenlere ödülleri verilmelidir.

19) Merkezi İstanbul’da olan Türk Dünyası Belediyeler Birliği “iş birliği-güç birliği” kapsamında genişletilerek, en küçük belediyelere kadar bütün Türk Dünyasını kapsayacak şekilde dizayn edilmelidir.

20) Türk Dünyası Kültür, sanat, edebiyat çalıştayları yapılarak Türk Dünyasının ortak değerleri, özellikle Dede Korkut, Nasrettin Hoca, Atilla, Timur, Uluğ Bey, Ali Kuşçu gibi önemli şahsiyetler anlatılmalıdır.

21) “Tarihini bilmeyen milletlerin coğrafyasını başkaları çizer” düsturuyla, Türk Dünyası ortak tarihi yeniden yazılmalıdır. Bunun İçin “Millî Tatihçiler Şurâsı” âcilen kurulmalıdır.

22) Başta Doğu Türkistan olmak üzere Musul-Kerkük, Kıbrıs, Kırım, Batı Trakya gibi Türk Bölgelerinin statüleri uluslararası platformlarda sürekli dile getirilerek, layık oldukları konuma gelene kadar dünya gündeminde kalmaları sağlanmalıdır.

Bütün dünya bilmelidir ki, 21. Yüzyıl Türk Asrı Olacaktır.

Turan Kurultayı Bilim Kurulu


TURAN KURULTAYI SONUÇ BİLDİRGESİ..
Budapeşte, 13.08.2022