Social Enterprise Leadership: Sustainable Way To Create Social Value In Educational

Yıl 2022, Cilt: 51 Sayı: 236, 3693 - 3716, 11.11.2022

Hamza Öz

https://doi.org/10.37669/milliegitim.940654

Öz

The main purpose of this study is to create a theoretical framework for social enterprise leadership and to discuss the implications of social enterprise leadership for educational institutions. The study was carried out in accordance with the literature review model. Research data were obtained based on literature findings. The data were collected and analyzed in a way to answer each question addressed in the research. During the analysis phase, the content collected for each question was associated with each other, integrated and summarized and interpreted. The results of the research show that social enterprise leadership is developing rapidly and the competencies of this type of leadership correspond quite well to the competencies of the managers of educational organizations.

Anahtar Kelimeler

Leadership, Entrepreneurship, Social Entrepreneurship, Social Entrepreneurial Leadership

Sosyal Girişimsel Liderlik: Eğitim Kurumlarında Sosyal Değer Yaratmanın Sürdürülebilir Yolu

Öz

Bu çalışmanın temel amacı sosyal girişim liderliği ile ilgili teorik bir çerçeve oluşturmak ve sosyal girişim liderliğinin eğitim kurumları açısından sonuçlarını tartışmaktır. Çalışma kaynak taraması modeline uygun olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma verileri literatür bulgularına dayalı olarak elde edilmiştir. Veriler, araştırmada ele alınan her bir soruya cevap oluşturacak şekilde toplanmış ve çözümlenmiştir. Çözümleme aşamasında her bir soru için toplanan içerik birbirleriyle ilişkilendirilerek bütünleştirilmiş ve özetlenerek yorumlanmıştır. Araştırma sonuçları sosyal girişim liderliğinin hızla gelişmekte olduğunu ve bu liderlik türüne ait yeterliklerin, eğitim örgütleri yöneticilerinin yeterliklerine oldukça denk düştüğünü göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Liderlik, Girişimcilik, Sosyal Girişimcilik, Sosyal Girişimsel Liderlik

Kaynakça

• Abu-Saifan, S. (2012). Social entrepreneurship: Definition and boundaries. Technology Innovation Management Review (February 2012: Technology Entrepreneurship), 22-27. http://search.ebscohost.com/login.aspx?direct=truevedb=edsdojveAN=edsdoj.13c56d9474d44cadaaac9a6065234c77velang=trvesite=eds-liveveauthtype=ipuid
• Adeagbo, A. (2008). Social enterprise and social entrepreneurship in practice. Bournemouth University.
• Akdemir, A. (2009). İşletmeciliğin temel becerileri. Ekin Kitabevi.
• Akins, R., Ingaramo, O., Eppler, M. ve Handal, G. (2008). Designing and implementing a competency-based curriculum: leadership implications. Academic Leadership: The Online Journal, 6(1), 8.
• Akyürek, Ç. (2013). İlkokul öğretmenlerinin girişimcilik becerisine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. EKAV Akademi Dergisi, 5, 51-68.
• Aldawood, A. (2020). Women leaders in social entrepreneurship: leadership perception, and barriers (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Seattle University. https://search.proquest.com/docview/2417990433?accountid=25247
• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S.ve Yıldırım, E. (2010). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı, Sakarya Yayıncılık.
• Artık, L. (2019). Okul yöneticilerinin liderlik ve girişimcilik özelliklerinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bahçeşehir Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Bahçebaşı, H. (2020). Sosyal girişimcilerin etik ve hizmetkar liderlik davranışlarının cinsiyet bağlamında karşılaştırmalı analizi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, İstanbul.
• Balcı, A. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntem, teknik ve ilkeler. Pegem Atıf İndeksi, 001-398.
• Baloglu, N. (2017). The effects of family leadership orientation on social entrepreneurship, generativity and academic success of college students. Educational Research and Reviews, 12(1), 36-44.
• Barutçugil, İ. S. (2014). Liderlik. Kariyer Yayınları.
• Bass, B. M. (1990). Bass ve Stogdill's handbook of leadership: Theory, research, and managerial applications (3. Baskı) . Free Press.
• Bass, B. M. (2008). The Bass handbook of leadership: Theory, research, and managerial applications. Free Press.
• Bayrak, C. ve Terzi, Ç. (2004). Okul yöneticilerinin girişimcilik özelliklerinin okullara yansımaları. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
• Benneworth, P., ve Cunha, J. (2015). Universities’ contributions to social innovation: reflections in theory & practice [Article]. European Journal of Innovation Management, 18(4), 508-527. https://doi.org/10.1108/EJIM-10-2013-0099
• Bennis, W. (2016). Bir lider olabilmek. Aura Yayınları.
• Bennis, W.ve Nanus, B. (1985). The strategies for taking charge leaders .Harper. Row (41).
• Besler, S. (2010). Sosyal girişimcilik. S. Besler (Edt.), Sosyal girişimcilik. Beta Yayınları.
• Boulding, K. E. (1956). The image: Knowledge in life and society. University of Michigan Press.
• Brauckmann-Sajkiewicz, S. ve Pashiardis, P. (2020). Entrepreneurial leadership in schools: linking creativity with accountability. International Journal of Leadership in Education, 1-15.
• British, C. (2019). Türkiye'de sosyal girişimcilerin durumu. https://www.britishcouncil.org.tr/sites/default/files/20190702_se_research_report_the_state_of_social_enterprise_in_turkey_tr_double_page.pdf
• Brockhaus, R. H. (1980). Risk taking propensity of entrepreneurs. Academy of management Journal, 23(3), 509-520.
• Budak, G. (2015). Yoksulluğa inovatif bir çözüm; sosyal girişimcilik. Hak-İş (Hak İşçi Sendikaları Konfederasyonu).
• Buluç, B. (1998). Bilgi çağı ve örgütsel liderlik. Yeni Türkiye Dergisi, 4, 8.
• Çermik, F. (2015). Sosyal girişimcilik, küresel vatandaşlık ve çevre davranışı arasındaki ilişki: Yapısal eşitlik modellemesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Certo, T. ve Miller, T. (2008). Social entrepreneurship: Key issues and concepts. Business Horizons, 51, 267-271. https://doi:10.1016/j.bushor.2008.02.009
• Chell, E. (2007). Social enterprise and entrepreneurship: Towards a convergent theory of the entrepreneurial process. International small business journal, 25(1), 5-26.
• Coker, K. K., Flight, R. L. ve Valle, K. N. (2017). Social entrepreneurship: the role of national leadership culture. Journal of Research in Marketing and Entrepreneurship.
• Dees, J. G. (1998). The meaning of "social entrepreneurship". Comments and suggestions contributed from the Social Entrepreneurship Founders Working Group. Durham: NC: Center for the Advancement of Social Entrepreneurship, Fuqua School of Business, Duke University.
• Dees, J. G., Economy, P. ve Emerson, J. (2001). Social entrepreneurship: Enterprising nonprofits: A toolkit for social entrepreneurs. John Wiley ve Sons.
• Denizalp, H. (2009). Toplumsal dönüşüm için sosyal girişimcilik. Fersa Matbaacılık Ltd. Şti.
• Drucker, P. (2017). İnovasyon ve girişimcilik–uygulama ve ilkeler. Optimist Yayım Dağıtım.
• Duncan, E. L. (2007). A grounded theory study on social entrepreneurship (Yayımlanmamış Doktora Tezi). University of Phoenix, https://search.proquest.com/docview/304736932
• Eren, E. (1996). Yönetim ve organizasyon. Beta Yayınları.
• Ermanonuk, F. E. (2020). Üniversite öğrencilerinin sosyal girişimcilik öncülleri ile duygusal zekâ düzeyleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bursa Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uluslararası Ekonomi Politikası Anabilim Dalı, Bursa.
• Ersen, T. B., Kaya, D. ve Meydanoğlu, Z. (2010). Sosyal girişimler ve Türkiye ihtiyaç analizi raporu. TÜSEV Yayınları (50).
• Fink, A. (2019). Conducting research literature reviews: From the internet to paper: Sage Publications.
• Gandy, J. D. (2012). The relationship between social entrepreneurship and organizational effectiveness (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Dallas Baptist University, https://search.proquest.com/docview/1271757529
• Gül, M. (2019). Kişilik ve girişimci kişilik özelliklerinin sosyal girişimcilik yönelimine etkisi üzerine TR 63 bölgesinde bir araştırma: üniversite öğrencileri örneği (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gaziantep Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Gaziantep.
• Hagedoorn, J. (1996). Innovation and entrepreneurship: Schumpeter revisited. Industrial and corporate change, 5(3), 883-896.
• Helm, S. (2007). Social entrepreneurship: Defining the nonprofit behavior and creating an instrument for measurement (Yayınlanmamış Doktora Tezi).University of Missouri - Kansas City, https://search.proquest.com/docview/304826869
• Hisrich, R. D., Peters, M. P. ve Shepherd, D. A. (2002). Entrepreneurship. McGraw Hill.
• Inyang, J. (2008). Leaders and leadership roles in relation to effective management of the human resources. Academic Leadership: The Online Journal, 6(1), 13.
• Jiao, H. (2011). A conceptual model for social entrepreneurship directed toward social impact on society. Social Enterprise Journal.
• Kakabadse, A. ve Kakabadse, N. (1999). Essence of leadership: International Thomson Business Press.
• Kargın, M., Aktaş, H. ve Gökbunar, R. (2018). Üniversitelerde sosyal girişimcilik: Fırsatlar ve öneriler. Socıal Entrepreneurshıp In Unıversıtıes: Opportunıtıes And Suggestıons., 25(1), 155-170. https://doi.org/10.18657/yonveek.356668
• Kaya İnceiplik, G. (2018). Sürdürülebilir sosyal girişimler için başarı faktörleri: Türkiye örneği üzerine teorik bir model (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Yapı Sosyal Değişme Anabilim Dalı, İstanbul.
• Kılıç Kırılmaz, S. (2013). Dönüştürücü liderliğin sosyal girişimcilik üzerine etkilerinin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Sakarya İktisat Dergisi, 2(3), 34-64. https://dergipark.org.tr/en/pub/sid/issue/30093/324717
• Kırılmaz, S. (2012). Sosyal girişimciliğin başarı faktörlerinin girişimci kişilik ve dönüştürücü liderlik bağlamında araştırılması (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Çanakkale.
• Koçak, S., ve Özdemir, M. (2015). Öğretmen adaylarının okul yöneticiliğine yönelik tutumları üzerinde sosyal girişimciliğin rolü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(3).
• Koçel, T. (2005). İşletme yöneticiliği. Arıkan Yayınları.
• Küçük, O. (2017). Girişimcilik ve küçük işletme yönetimi (9 . Baskı ). Seçkin Yayıncılık.
• Kümbül Güler, B. (2008). Sosyal girişimciliği etkileyen faktörlerin analizi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Anabilim Dalı, İzmir.
• Leadbeater, C. (1997). The rise of the social entrepreneur. Demos.
• Lumpkin, G. T. ve Dess, G. G. (1996). Clarifying the entrepreneurial orientation construct and linking it to performance. Academy of management review, 21(1), 135-172.
• Martin, R. L. ve Osberg, S. (2007). Social entrepreneurship: The case for definition. Stanford Social Innovation Review. https://ssir.org
• McClelland, D. C. (1965). N achievement and entrepreneurship: A longitudinal study. Journal of personality and Social Psychology, 1(4), 389.
• Mort, G. S., Weerawardena, J. ve Carnegie, K. (2002). Social entrepreneurship: Towards conceptualization and measurement. American Marketing Association. Conference Proceedings, ek 2002 AMA Educators' Proceedings, 13(5).
• Nicholls, A. (2006). Social entrepreneursih: New modls of sustainable social change. Oxford University Press.
• Northouse, P. G. (2018). Leadership: Theory and practice. Sage publications.
• Ojeda, D. P. (2021). Design by social entrepreneurs:Tthe analysis of four chilean social entrepreneurs (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Lancaster University, https://search.proquest.com/dissertations-theses/design-social-entrepreneurs-analysis-four-chilean/docview/2497828071/se-2?accountid=25247
• Özdevecioğlu, M. ve Cingöz, A. (2015). Sosyal girişimcilik ve sosyal girişimciler: Teorik çerçeve. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi , 0 (32) , 81-95 . https://dergipark.org.tr/en/pub/erciyesiibd/issue/5889/77898
• Patton, M. Q. (2014). Qualitative research & evaluation methods: Integrating theory and practice. Sage publications.
• Pisapia, J. (2009). The strategic leader: New tactics for a globalizing world. Information Age Publishing.
• Polat, O. (2020). Etkinlik teorisi bağlamında yerel kalkınma amaçlı sivil toplum kuruluşlarında sosyal girişimciliğin incelenmesi: Türkiye örneği (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Malatya.
• Prabhu, G. (1999). Social entrepreneurial leadership. Career Development International, 4, 140-145. https://doi.org/10.1108/13620439910262796
• Reis, T. (1999 Unleashing the new resources and entrepreneurship for the common good: A scan, synthesis and scenario for action. Battle Creek, MI: W.K. Kellogg Foundation. https://www.issuelab.org/resources/11505/11505.pdf
• Roundy, P. T. (2013). The stories of social entrepreneurship: Narrative discourse and social enterprise resource acquisition (Yayımlanmamış Doktora Tezi). The University of Texas at Austin, https://search.proquest.com/docview/1476195310
• Sarwoko, E. (2020). Entrepreneurial leadership and innovative work behavior: The role of creative self-efficacy. Journal of Economics, Business, and Accountancy Ventura, 23 (2), 183-193.
• Schumpeter, J. A. (1934). The theory of economic development: an inquiry into profits, capital, credit, interest and the business cycle. Harvard Economic Studies, 6.
• Shaw, E. ve Carter, S. (2007). ). Social entrepreneurship. Journal of small business and enterprise development. 14 (3), 418-438. https://doi.org/10.1108/14626000710773529
• Stogdill, R. M. (1975). The evolution of leadership theory. Academy of Management Proceedings,
• Tishler, B. J. (2018). Exploring knowledge and awareness of social entrepreneurship (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Nova Southeastern University https://search.proquest.com/docview/2173203183
• Titrek, A. (2019). Okul yöneticilerinin liderlik stilleri ve sosyal girişimcilik becerilerine yönelik görüşleri (Kocaeli ili öreği) (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Eğitim Yönetimi ve Denetimi Bilim Dalı, Bolu.
• Uçar, Z., ve Erçelik, M. A. (2017). Küreselleşme bağlamında başarılı bir toplam kalite yönetimi için psikolojik sahiplenme ve iç girişimciliğin rolü: Kuramsal bir analiz. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 158-176. https://dergipark.org.tr/en/pub/bitlissos/issue/32431/364274
• Wronka-Pośpiech, M. (2016). The identification of skills and competencies for effective management in social enterprises. A managerial perspective. Management, 20(1), 40-57.
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Yukl, G. (2006). Leadership in organizations ( 6. Baskı). Prentice Hall, Upper Saddle River.