Okul Geliştirme Çalışması: Danışman Akademisyen Uygulamasının Değerlendirilmesi

Yıl 2024, Cilt: 53 Sayı: 244, 2045 - 2072, 01.11.2024

Umut Alper , Feride Göregen , Mehtap Naillioğlu Kaymak , Sabahat Öcal , Safiye Çiğdem Gören , Mehmet Tufan Yalçın

https://doi.org/10.37669/milliegitim.1291762

Öz

Bu çalışma, Ankara İl Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı kurumlarda yürütülen Danışman Akademisyen Uygulamasına kurumların katılım sürecinin izlenmesi, uygulamada yaşanan aksaklıkların ve uygulamanın kuruma, personele, öğrenciye ve veliye katkılarının belirlenmesi ve uygulamaya yönelik iyileştirme önerilerinin tespit edilmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden kesitsel anket tasarımı kullanılmıştır. Çalışma kapsamında elde edilen bulgular, kurumların uygulamaya katılımının pandemi dönemi dışında yükselme eğiliminde olduğunu, uygulamanın en fazla katkısının öğretmenlerde görüldüğünü ve en etkili etkinliklerin seminer ve kurslar olduğunu, kurumların süreçte en sık karşılaştıkları problemin akademisyen bulma aşamasında yaşandığını göstermektedir. Ayrıca uygulamaya yönelik katılımcıların önerilerinin çoğunlukla akademisyenlerin uygulamaya zaman ayırabilmesi konusunda olduğu belirlenmiştir. Bu bulgular çerçevesinde Danışman Akademisyen Uygulamasının geliştirilmesi ve araştırmacılar için öneriler sunulmuştur

Anahtar Kelimeler

Danışman Akademisyenlik Uygulaması, üniversite okul işbirliği, okul gelişimi

A School Improvement Study: Evaluation of Consultant Academician Practice

Öz

This study was conducted to monitor the participation process of institutions in the Consultant Academician Practice carried out in institutions affiliated to Ankara Provincial Directorate of National Education, to determine the problems experienced in the practice and the contributions of the practice to the institution, staff, students and parents, and to determine the suggestions for improvement for the practice. A cross-sectional survey design, one of the quantitative research methods, was used in the study. The findings obtained within the scope of the study show that the participation of institutions in the implementation tends to increase except for the pandemic period, the most contribution of the implementation is seen in teachers and the most effective activities are seminars and courses, and the most common problem faced by institutions in the process is finding academics. In addition, it was determined that the suggestions of the participants regarding the implementation were mostly about the academics being able to spare time for the implementation. Within the framework of these findings, suggestions for the development of the Consultant Academic Practice and for researchers are presented.

Kaynakça

• Abraham, R. R., Alele, F., Kamath, U., Kurien, A., Rai, K. S., Bairy, I., ... and Malau-Aduli, B. S. (2018). Assessment for learning: A needs analysis study using formative assessment to evaluate the need for curriculum reform in basic sciences. Advances in Physiology Education, 42(3), 482-486.
• Akbaba, A., ve Turhan, M. (2016). İlköğretim okul binalarının fiziksel sorunlarına ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi (Van il örneği). KTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Dergisi, 6(2), 341-357.
• Anderson-Butcher, D., Iachini, A. L., Ball, A., Barke, S., and Lloyd, D. M. (2016). University–school partnership to examine the adoption and implementation of the Ohio community collaboration model in one urban school district: A mixed-method case study. Journal of Education for Students Placed at Risk, 21(3), 190-204. https://doi.org/10.1080/10824669.2016.1183429
• Ateş, S., ve Yıldırım, K. (2015). Türk öğretmenlerin gözüyle eğitim araştırmalarının uygulamaya yansıma durumu. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(29), 110-132.
• Aydın, U., Pekkan, Z. T., Taylan, R. D., ve Birgili, B. (2017). Okulda üniversite modeli: Beşinci sınıf öğrencilerinin kesir bilgisi gelişiminden yansımalar. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(5), 1979-1994.
• Aydoğan, İ. (2012). Okul binalarının özellikleri ve öğrenciler üzerine etkileri. Milli Eğitim, 42(193), 29-43. Bakioğlu, A., ve Kirişçi Sarıkaya, A. (2018). Bir öğretmen mesleki gelişim modeli: Üniversite-okul ortaklığı. Yıldız Journal of Educational Research, 3(2), 76-98.
• Baş, F., ve Işık, A. (2014). Web tabanlı ortamda öğretmen ve akademisyenler arasında oluşturulan bilgi paylaşım süreci. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 8(2), 197-224.
• Brady, L. (2002). School university partnerships: What do the schools want? Australian Journal of Teacher Education, 27(1), 1-8.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı - İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (15. Baskı). Pegem Akademi
• Bryk, A. S. (2010). Organizing schools for improvement. Phi Delta Kappan, 91(7), 23-30.
• Cheng, M. M., and So, W. W. (2012). Analysing teacher professional development through professional dialogue: An investigation into a university–school partnership project on enquiry learning. Journal of Education for Teaching, 38(3), 323-341.
• Dalin, P., and Rolff, H. G. (1990). Institutionelles Schulentwicklungsprogramm: Eine neue perspektive für schulleiter, Kollegium und Schulaufsicht; eine Veröffentlichung des landes instituts für schule und Weiterbildung, Soest, und von IMTEC/Oslo;[im Rahmen eines Projektes der Lehrerfortbildung in Nordrhein-Westfalen]. Soester Verlag-Kontor.
• Dinie, D. D. (2017). Actors that affect community participation in the implementation of school improvement program in primary schools of Damot Woide district, Wolaita Zone. International Journal of Advanced Research, 5(10), 1589-1599.
• Edmonds, R., (1982). Programs of school improvement: An overview. Educational Leadership, 40 (3), 4-11.
• Emstad, A. B., and Sandvik, L. V. (2020). School–university collaboration for facilitating in-service teacher training as a part of school-based professional development. Acta Didactica Norden, 14(2), 1-20.
• Eren, E., ve Ergüleç, F. (2020). Teknolojik pedagojik içerik bilgisi tabanlı öğretim tasarımı modeli: Okul-üniversite işbirliği kapsamında bir değerlendirme. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 21(3), 1247-1290. Ersoy, Y. (2005). Üniversite-okul işbirliği proje modeli-I: Teknoloji-destekli/yardımlı matematik öğretimi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 160-171.
• Ersöz, Y., ve Arslan, P. Y. (2017). ÖTMT dersi kapsamında tasarlanan eğitsel materyallerin örgün eğitime aktarılması: Üniversite-okul işbirliği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43, 1-24.
• Fullan, M., Benneu, B., and Rolheiser-Bennett, C. (1990). Linking classroom and school improvement. Educational Leadership, 47(8), 13-19.
• Fullan, M. (2023). The principal 2.0: Three keys to maximizing impact. John Wiley & Sons.
• Gökdere, M., ve Çepni S. (2004), Üstün yetenekli öğrencilerin fen öğretmenlerinin hizmet içi ihtiyaçlarının değerlendirilmesine yönelik bir çalışma; Bilim Sanat Merkezi örneklemi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 1-14.
• Grau, V., Calcagni, E., Preiss, D. D., and Ortiz, D. (2017). Teachers’ professional development through university–school partnerships: Theoretical standpoints and evidence from two pilot studies in Chile. Cambridge Journal of Education, 47(1), 19-36.
• Grissom, J., Loeb, S., and Mitani, H. (2015). Principal time management skills: Explaining patterns in principals' time use, job stress, and perceived effectiveness. Journal of Educational Administration, 53(6), 773-793. Hopkins, D. (2004). School improvement for real. Routledge Falmer.
• Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayıncılık.
• Lieberman, A. (1992). Chapter I: Introduction: The changing context of education. Teachers College Record, 93(5), 1-10.
• Jones, J. (2014). Management skills in school. SAGE.
• Maheady, L. J., Patti, A. L., Rafferty, L. A., and Hill, P. (2019). School–university partnerships: One institution’s efforts to integrate and support teacher use of high-leverage practices. Remedial and Special Education. https://doi.org/10.1177/0741932518812689
• Matczynski, T.J., and Rogus, J.F. (1985). Needs assessment: A means to clarify the goals of secondary schools. NASSP Bulletin, 69, 34 - 40.
• Maxson, S., and Schwartz, D. (2010). School-university collaboration for reform in California: The delta project. The Clearing House, 74(5), 251-256.
• MEB (2019a). MEB 2023 Eğitim Vizyonu Belgesi. https://www.gmka.gov.tr/dokumanlar/yayinlar/2023_E%C4%9Fitim%20Vizyonu.pdf
• MEB (2019b). Danışman akademisyen uygulaması 13.05.2019 tarihli ve E.9341001 sayılı valilik oluru. https://educ.tedu.edu.tr/sites/default/files/content_files/img-528144518-0001_0.pdf https://ankaraarge.meb.gov.tr/www/danisman-akademisyen-uygulamasi/icerik/93
• MEB (2022). Ankara İl Milli Eğitim Müdürlüğü Strateji Geliştirme Şubesi Danışman Akademisyen Uygulaması https://ankaraarge.meb.gov.tr/www/danisman-akademisyen-uygulamasi/icerik/93
• Milliyet (2019, 9 Eylül). Ankara’da okullara akademisyenler koçluk yapacak. https://www.milliyet.com.tr/gundem/ankarada-okullara-akademisyenler-kocluk-yapacak-6030213
• MEB ARGE Bülteni. (2021, Temmuz). Danışman akademisyenlik uygulaması. MEB Ankara İl MEM ARGE Bülteni, (2), 22-23. http://ankaraarge.meb.gov.tr/ilmeb_dosyalar/bulten2021_temmuz/index.html
• Morrison, G. M., Ross, S. M., and Kemp, J. E. (2004). Designing effective instruction (4th ed.). John Wiley & Sons. Newmann, F. M. (1993). Beyond common sense in educational restructuring: The issues of content and linkage. Educational Researcher, 22(2), 4-13.
• OECD (2022). Education at a glance 2022: OECD indicators. https://www.oecd.org/education/education-at-a-glance/
• Opolot-Okurut, C., and Bbuye, J. (2014). School-university collaboration initiative: Benefits and challenges in Uganda. American Journal of Educational Research, 2(10), 843-849.
• Özateş Gelmez, Ö. S. (2020). Ortaokul öğrencilerinin siber zorbalığa ilişkin duyarlılıklarının incelenmesi. Gençlik Araştırmaları Dergisi, 8 (Özel Sayı), 75-95.
• Özbilgin, A., Erkmen, B., and Karaman, C. (2016). English language teacher professional development: When institutional frameworks fall short. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 55-65.
• Özdemir, N., Turan S., ve Çoban, Ö. (2021). 21. Yüzyıl okullarını yeniden düşünmek. Pegem Akademi. Parlar, H. (2012). Okul geliştirme literatürünün modeller ve yeni yaklaşımlar açısından incelenmesi: Kuramsal analitik bir yaklaşım [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Peters, J. (2002). University-school collaboration: Identifying faulty assumptions. Asia-Pacific Journal of Teacher Education, 30(3), 229-242.
• Richmond, G. (1996). University/school partnerships: Bridging the culture gap. Theory into Practice, 33(3), 214-218.
• Schlechty, P. C., and Whitford, B. L. (2012). Types and characteristics of school-university collaboration. Kappa Delta Pi Record, 24(3), 81-83.
• Soto, A. C., Lum,C., and Campbell, P. S. (2009). A university-school music partnership for music education majors in a culturally distinctive community. Journal of Research in Music Education, 56(4), 338-356.
• Şahin, Ü. (2013). Sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi ve bir model önerisi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
• TEDÜ (TED, 2021, Aralık). Danışman akademisyenlik uygulaması değerlendirme paneli. https://educ.tedu.edu.tr/educ/gundem/haberler/danisman-akademisyenlik-uygulamasi-degerlendirme-paneli-yapildi
• Taşar, H. H. (2009). Merkeziyetçi yönetim yapısının kamu okulları üzerinde bıraktığı olumsuz etkiler. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, 108-119.
• Tunç, B. (2007). Akademik unvan olgusu akademik yükseltme ve atama sürecinin değerlendirilmesi [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Wasonga, C.O., Rari, B.O., and Wanzare, Z.O. (2011). Re-thinking school-university collaboration: Agenda fort the 21st Century. Educational Research and Reviews, 6(22), 1036-1045.
• Welch, A. (1998). The cult of efficiency in education: Comparative reflection on the reality and rhetoric. Comparative Education, 24, 157-175.
• UNESCO (2020a). COVID-19 educational disruption and response. https://www.who.int/: https://en.unesco.org/covid19/educationresponse/
• UNICEF (2020). Uzaktan eğitime erişimde eşitsizlik. https://www.unicefturk.org/yazi/uzaktanegitim
• Vural, R. A., and Sadık, F. (2003). İlköğretim okul binalarının fiziksel açıdan değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 28(130), 16-23.