TÜRKİYE’DE ÜCRET EŞİTSİZLİĞİ: 1994-2011 DÖNEMİNDE NE DEĞİŞTİ?

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 2, 171 - 194, 20.11.2017

Zuhal Özbay Daş Fatma Doğruel

Öz

Bu çalışma 1994-2011 yılları arasında Türkiye’deki erkek çalışanların ücret eşitsizliklerindeki gelişmeleri incelemeyi amaçlamaktadır. Bu yıllar arasındaki ücret dağılımlarını analiz etmek amacıyla, Hanehalkı Bütçe Anketleri veri seti kullanılarak, quantile regresyon ve Sıradan En Küçük Kareler yöntemleriyle genişletilmiş “Mincer” kazanç denklemi tahmin edilmiştir. Sonuçlar eğitimin Türkiye’deki ücret eşitsizliği üzerinde etkili olduğunu göstermiştir. 1994-2011 yılları arasındaki yaklaşık iki on yıllık periyodu karşılaştırdığımızda üniversite mezunları arasında yüksek ücretlilerle orta ücretliler arasındaki eşitsizlik artmaktadır. Bunun yanısıra, sendikalaşma 2002 ve 2011 yıllarında ücret seviyesinde önemli bir rol oynamaktadır. 2002 yılında, sendikalaşma ücret dağılımının yukarı kısmında daha fazla getiri sağlarken, 2011 yılında sendikaya üye olmanın en yüksek getirisi dağılımın aşağı kısmında gerçekleşmektedir. Ayrıca çalışmada, deneyimin, yaşın, firma büyüklüğünün, kamu ya da özel sektörde çalışıp çalışmamanın, kır-kent ayrımının ücret eşitsizlikleri üzerindeki etkisi de tartışılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Ücret Eşitsizlikleri, Eğitimin Getirisi, Quantile Regresyon

Kaynakça

• Acemoglu, D. (2002). Technical change, Inequality, and the Labor Market. Journal of Economic Literature, 40(1): 7-72 Acemoglu, D. and Autor, D.H. (2011). Skills, Tasks and Technologies: Implications for Employment and Earnings. Handbook of Labor Economics, 4(B): 1043–1171. Angrist, J., Chernuzhukov, V., and Fernandez-Val, I. (2006). Quantile Regression Under Misspecification, with an Application to the US Wage Structure. Econometrica, 7(2): 539-563. Autor, D., Katz, F.L., and Krueger, B.A. (1998). Computing Inequality: Have Computers Changed The Labor Market?. The Quarterly Journal of Economics, 113(4): 1169-1213 Autor, D. (2010). The Polarization of Job Opportunities in the U.S. Labor Market Implications for Employment and Earnings. The Center for American Progress and The Hamilton Project. Azam, M. (2012). Changes in Wage Structure in Urban India, 1983–2004: A Quantile Regression Decomposition. World Development, 40(6): 1135–1150. Bakış, O. and Polat, S. (2015). Wage Inequality in Turkey: 2002-2010. Economics of Transition, 23(1) 2015: 169–212. Bircan, F. (2005). Three Essays On Education In Turkey. Unpublished PhD Dissertation, Middle East Technical University. Boratav, K. (2012). Türkiye İktisat Tarihi. Istanbul: İmge Kitabevi. Buchinsky, M. (1994). Changes in the U.S. Wage Structure 1963-1987: Application of Quantile Regression. Econometrica, 62(2): 405-458. Buchinsky, M. (1998). Recent Advances in Quantile Regression Models: A Practical Guideline For Empirical Research. The Journal of Human Resources, 33(1): 88-126. Card, D. and Dinardo, E.J. (2002). Skill-Biased Technological Change and Rising Wage Inequality: Some Problems and Puzzles. Journal of Labor Economics, 20(4): 733-783. Council of Higher Education, https://istatistik.yok.gov.tr/ Access: 31 May 2017. Duman, A. and Duman, A. (2016). Türkiye’de Sendika Üyeliğinin Kamu ve Özel Sektördeki Ücretler Üzerindeki Etkileri. Çalışma ve Toplum, 1: 11-30. Goldberg, K.P. and Pavcnik, N. (2007). Distributional Effects of Globalization in Developing Countries. Journal of Economic Literature, 45(1): 39–82. Goos, M., Manning, A. and Salomons, A. (2014). Explaining Job Polarization: Routine-Biased Technological Change and Offshoring. The American Economic Review, 104(8): 2509-2526. Gürcihan-Yüncüler, H.B. and Yüncüler, Ç. (2016). Minimum Wage Effects on Labor Market Outcomes in Turkey. Central Bank of the Republic of Turkey Working Paper, No:16/14. Guvenen, F., Kuruscu, B. and Ozkan, S. (2014). Taxation of Human Capital and Wage Inequality: A Cross-Country Analysis. Review of Economic Studies, 81(2): 818–850. Hao, L. and Naiman, Q.D. (2007). Series: Quantitative Applications in The Social Sciences, USA: Sage Publications. Ilkkaracan, I. and Selim, R. (2007). The Gender Wage Gap in the Turkish Labor Market. Labour, 21(3): 563-593. Kara, O. (2006). Occupational Gender Wage Discrimination in Turkey. Journal of Economic Studies, 33(2): 130-143. Katz, L.F. and Murphy, M.K. (1992). Changes in Relative Wages, 1963-1987: Supply and Demand Factors. The Quarterly Journal of Economics, 107(1): 35-78. Kırdar, G.M., Dayıoğlu, M. and Koç, İ. (2015). Does Longer Compulsory Education Equalize Schooling by Gender and Rural/Urban Residence?. The World Bank Economic Review, 30(3): 549-579. Kızılırmak, A.B. (2003). Explaining wage inequality: Evidence from Turkey. Ankara University Working Paper Series, No.57. Koenker, R. and G. Basset, (1978). Regression Quantiles. Econometrica. 46(1): 33-50. Krueger, B. A. (1993). How Computers Have Changed the Wage Structure: Evidence from Microdata, 1984- 1989. The Quarterly Journal of Economics, 108(1): 33-60. Lemieux, T. (2006). Increasing Residual Wage Inequality: Composition Effects, Noisy Data, or Rising Demand for Skill?. The American Economic Review, 96(3): 461-498. Martins, P. and Pereira, T.P. (2004). Does Education Reduce Wage Inequality? Quantile Regression Evidence from 16 Countries. Labour Economics, 11(3): 355– 371. Mincer, A.J. (1974). Schooling, Experience, and Earnings, Cambridge: NBER Books, from National Bureau of Economic Research, Inc. OECD Stat. https://stats.oecd.org/Index.aspx?DataSetCode=UN_DEN#, Accessed on 30 July 2017. Popli, G. and Yılmaz, O. (2016). Educational Attainment and Wage Inequality in Turkey. Labour, 31(1): 73-104. Tansel, A. and Bodur, B. F. (2012). Wage Inequality and Returns To Education in Turkey: A Quantile Regression Analysis. Review of Development Economics, 16(1): 107-121.