Kadınların Refahını Artırmaya Yönelik Çalışan Meslek Elemanlarının Mesleki Yeterlilik ve İş Doyumuna Yönelik Bir Araştırma

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 2, 27 - 45, 30.12.2017

İpek Beyza Altıparmak Gülçin Cebecioğlu , Yasemin Ertan Koçak

Öz

Kadınların çalışma, eğitim ve sosyal hayatlarında çeşitli problemler yaşadıkları bilinmektedir. Bu problemleri çözmeye ve kadınların refahını artırmaya yönelik pek çok çalışma yapılmakta ve hatta konu ile ilgili olarak çeşitli istihdam alanları oluşturulmaktadır. Kadın refahını artırmaya yönelik yapılan bu çalışmaların etkinliği ve verimliliği üzerinde o alanda çalışan meslek elemanlarının rolü oldukça fazladır. Bu düşünceden hareketle yapılan araştırmada kadın refahını artırmaya yönelik çalışan meslek elemanları-nın mesleki yeterlilik ve iş doyumlarının belirlenmesi amaçlanmaktadır. Bu noktada nitel araştırma tekniği özelliği taşıyan çalışma 65 meslek elemanıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında öncelikli olarak katılımcıların demografik bilgileri alınmış, sonrasında aldıkları eğitim, mesleğe başlamadan önceki beklentileri, bu beklentilerinin karşılanıp karşılanmadığı, üniversiteden aldıkları eğitimlerin mesleki an-lamda yeterli olup olmadığı, çalıştıkları kurumda oryantasyon eğitimi alıp almadıkları gibi bilgiler sor-gulanmıştır. Araştırma sonucunda, örneklem grubunu oluşturan meslek elemanlarının gerek aldıkları eğitimin niteliği ve niceliği gerekse mesleki anlamda iş doyumu ve yeterliliği konularında problemlerle karşı karşıya kaldıkları görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Kadın Refahı, Mesleki Yeterlilik, Meslek Elemanı, İş Doyumu

Kaynakça

• Aziz A. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri ve Teknikleri. Ankara 2014.
• Ceylan H., Gül N. & Öksüz M. (2016). “Sosyal çalışmacılarda İş Doyumu ve Tükenmişliğe Etki Eden Faktörlerin Sosyal Hizmet Alanlarına Göre Karşılaştırmalı Ġncelenmesi”. Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 11/6 (2016) 43-69.
• Cree E. V. (2003). “Introduction”. Ed. V. E. Cree, Becoming A Social Worker (2003) 1-9. London 2003.
• Danış M. Z. & Genç Y. (2011). “Kurumsal Bakım Elemanlarının Genel Özellikleri ve Yaşadıkları Sorunlar”. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi 2 (2011) 170-183.
• Dedeoğlu S. (2009). “Eşitlik mi Ayrımcılık mı? Türkiye‟de Sosyal Devlet, Cinsiyet Eşitliği Politikaları ve Kadın Ġstihdamı”. Çalışma ve Toplum 2/21 (2009) 41-54.
• Douglas A. & Philopot T. (1998). Caring and Coping: A Guide to Social Services. London 1998.
• Ertürk E. & Keçecioğlu T. (2012). “Çalışanların Ġş Doyumları ile Mesleki Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki Ġlişkiler: Öğretmenler Üzerine Örnek Bir Uygulama”. Ege Akademik Bakış 1/12 (2012) 41-54.
• Genç Y. & Barış Ġ. (2015). “Sosyal Hizmetlerin Yeniden Yapılandırılmasında Yerinden Yönetimin Ġşlevselliği”. The Journal of Social Science Studies 32 (2015) 95-117.
• Judge A. T. & Larsen J. R. (2001). “Dispositional Affect and Job Satisfaction: A Review and Theoretical Extension”. Organizational Behaviorand Human DecisionProcesses 86/1 (2001) 67-98.
• Gardulf A., Nilsson J., Florin J., Leksell J., Lepp M., Lindholm C., Nordström G., Theander K., Wilde-Larsson B., Carlsson M. & Johansson E. (2016). “The Nurse Professional Competence (NPC) Scale: Self-reported Competence among Nursing Students on the Point of Graduation”. Nurse Education Today 36 (2016) 165-171.
• Garner G. (2008). Careers in Social and Rehabilitation Services. USA 2008.
• Güler A. B. (2006). “Sosyal Devlet ve Yerelleşme”. Memleket Siyaset Yönetim 2 (2006) 29-43.
• Katzell R. A. (1964). “Personal Values, Job Satisfaction, and Job Behavior”. Ed. H. Borav, Man in a Work at Work (1964) 341-363. Boston.
• Ko W. (2012). “The Relationships among Professional Competence, Job Satisfaction and Career Development Confidence for Chefs in Taiwan”. International Journal of Hospitality Management 31/3 (2012) 1004-1011.
• Lam T., Zhang H. & Baum T. (2001). “An Investigation of Employees‟ Job Satisfaction: The Case of Hotels In Hong Kong”. Tourism Management 22/2 (2001) 157-165.
• Lieblich A., Tuval-Mashiach R. & Zilber T. (1998). Narrative Research, Reading, Analysis and Interpretation Applied Social Research Methods Series. California 1998.
• Litchfield E. R., Oakland J. M. & Anderson J. (2002). “Promoting and Evaluating Competence in On-Line Dietetics Education”. Journal of the American Dietetic Association 102/10 (2002) 1455-1458.
• Kane T. M. (1992). “The Assessment of Professional Competence”. Evaluation & The Health Professions 15/2 (1992) 163-182.
• Mansfield S. R. (1996). “Building Competency Models: Approaches for HR Professionals”. Human Resource Management (1986-1998) 35/1 (1996) 7.
• Mount J. D. & Bartlett A. L. (2002). “Development of a Job Satisfaction Factor Model for the Lodging Industry”. Journal of Human Resources in Hospitality & Tourism 1 (2002) 17-39.
• Pushpakumari M. D. (2008). “The Impact of Job Satisfaction on Job Performance: An Empirical Analysis”. City Forum 9/1 (2008) 89-105.
• Robbins P. S. & Coulter M. (1996). Management. Upper Saddle River 1996.
• Saari M. L. & Judge A. T. (2004). “Employee Attitudes and Job Satisfaction”. Human Resource Management 43/4 (2004) 395-407.
• Sousa-Poza A. & Sousa-Poza A. A. (2000). “Well-Being at Work: A Cross-National Analysis Of The Levels And Determinants Of Job Satisfaction”. The Journal of Socio-Economics 29/6 (2000) 517-538.
• Selcik O. & Güzel B. (2016). “Sosyal Hizmet Mesleğinin Çalışma Alanı Ve Sosyal Hizmet Uygulaması-nın Türkiye Ölçeğinde Değerlendirilmesi”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 46/9 (2016) 462-469.
• Topliceanu L., Bibire L. & Nistor D. (2015). “Professional Competences of the Personnel Working on Quality Control and Food Safety in the Food Industry”. Procedia-Social and Behavioral Sciences 180 (2015) 1030-1037.
• Vleuten C. V. (1996). “The Assessment of Professional Competence: Developments, Research and Practical Implications”. Advances in Health Sciences Education 1/1 (1996) 41-67.