Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye’de Kent-Kent Göçü Üzerine Bazı Değerlendirmeler

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 1, 205 - 212, 30.06.2017

Öz

Kentleşme süreci olarak da adlandırılan kır-kent göç süreci, ülkemizde artık tamamlanmak üzeredir. 2015 yılı verilerine göre Türkiye’de kent nüfusu %92’ye ulaşmıştır. Kentlere yapılan göçlerin %73’ünü “kent-kent” göçü, bir diğer adlandırmayla “kentlerarası göç” oluşturmaktadır. Bu bağlamda kent-kent göçü tarihsel süreci içerisinde değerlendirilmiş, başta TÜİK verileri ve diğer veri kaynakları ile sürecin dinamikleri irdelenmiştir. Bu çalışma, Türkiye’nin güncel göç türü olan kent-kent göçünü kapsamlı bir biçimde değerlendirmek, nitelik ve niceliklerini belirleyerek bütünsel bir sonuca ulaşmayı amaçlamakta- dır. Yapılan literatür incelemesi sonucunda, kent-kent göçü üzerine mevcut çalışmaların ve veri kaynak- larının son derece sınırlı olduğu ve olguyu çoğunlukla kır - büyükkent arasında “aşamalı göç” çerçevesinde incelediği görülmüştür. Kentlerarası göçün, 1950’li yıllardan önceye dayandığı ve çoğunlukla küçük/orta ölçekli kentlerden büyükkentlere yapıldığı tespit edilmiştir. Bu göçlerin birincil nedeninin eğitim amaçlı olduğu, kadınların ve eğitimli nüfusun göçlere yoğun katılım gösterdiği bulgular arasındadır. Türkiye 21. yüzyılda yoğun bir biçimde gerçekleşecek kentlerarası göçe tanık olacaktır

Kaynakça

  • Çağlayan S. (2006). “Göç Kuramları, Göç Ve Göçmen İlişkisi”. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 17 (2006) 67-91.
  • Gedik A. (1997). “Internal Migration in Turkey, 1965-1985: Test of Conflicting Findings in the Literature”. Review of Urban and Regional Studies 9 (1997) 170-179.
  • Günal V. (2016). “Türkiye’deki Göçler Sonucunda İl Nüfuslarının Yapısında (Doğum Yeri Bağlamında) Meydana Gelen Değişimler (1950, 2000)”. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 11/13 (2016) 80-96.
  • Günal V., Şahinalp M. S & Elmastaş N. (2016). “Türkiye Nüfusunun Doğduğu İle Göre Dağılımı (1950- 2015)”. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi 4/36 (2016), 80-98
  • Güner B., Koçoğlu M. (2017). “Google Earth (2003-2015) Verilerine Göre Elazığ Kentinin Alansal Büyüme Analizi”. Marmara Ünv. Sosyal Araştırmalar Dergisi 11 (2017), 1-15.
  • Işık Ş. (2005). “Türkiye’de Kentleşme ve Kentleşme Modelleri”. Ege Coğrafya Dergisi 14 (2005) 57-71.
  • Işık Ş. (2008). “Türkiye’de Üniversitelerin Kentleşme Üzerine Etkileri”. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 10/3 (2008) 159-181.
  • İçduygu A. & Ünalan T. (1998). “Türkiye’de İçgöç, Sorunsal Alanları ve Araştırma Yöntemleri”. Ed. A.
  • İçduygu, İ. Sirkeci & İ. Aydıngün, Türkiye’de İçgöç Konferansı (1998) 38-55. İstanbul.
  • İçduygu A. & Sirkeci İ. (1999). “Cumhuriyet Dönemi Türkiye’sinde İç Göç Hareketleri”. 75 Yılda Köylerden Şehirler (1999) 249-259. İstanbul.
  • Keleş R. (2015). 100 Soruda Türkiye’de Kentleşme, Konut ve Gecekondulaşma. İstanbul 20152.
  • Koçak Y. & Terzi E. (2012). “Türkiye’de Göç Olgusu, Göç Edenlerin Kentlere Olan Etkileri ve Çözüm Önerileri”. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 3/3 (2012) 163-184 .
  • Özbay F. (1999). “İstanbul’da Göç ve İl İçi Nüfus Hareketleri (1985-1990)”. 75 Yılda Köylerden
  • Şehirlere (1999), 277-294. İstanbul.
  • Sencer Y. (1979). Türkiye’de Kentleşme. Kültür Bakanlığı Yay: 345, Bilim Dizisi: 12. Ankara 1979.
  • Tekeli İ. (1998). “Türkiye’de İçgöç Sorunsalı Yeniden Tanımlanma Aşmasına Geldi”. Ed. A. İçduygu, İ. Sirkeci & İ. Aydıngün, Türkiye’de İçgöç Konferansı (1998) 7-21. İstanbul.
  • Tekeli İ. (2008). Göç ve Ötesi. İstanbul 2008.
  • Özdemir H. (2012). “Türkiye’de İç Göçler Üzerine Genel Bir Değerlendirme”. Akademik Bakış Dergisi 30 (2012) 1-18.
  • Peker M. (1999). “Türkiye’de İç Göçün Değişen Yapısı”. 75 Yılda Köylerden Şehirlere (1999) 295-304.
  • Şahinalp M. S. & Günal V. (2016). “Türkiye’de Şehirleşme Hareketleri Üzerine Terör Olaylarının Etkisi”. ASOS The Journal Of Academic Social Science 4/37 (2016) 30-42.
  • Südaş İ. & Mutluer M. (2008). “Ekonomik Etkileri Açısından Türkiye’nin Turizm Merkezlerine Yönelik Avrupalı Göçleri”. Ege Coğrafya Dergisi 17/1-2 (2008) 51-59.
  • Yakar M. (2013). “XXI. Yüzyılın Başında Türkiye’de İller Arası Göçlerin Mekânsal ve İstatistiksel Analizi”. Zeitschrift für die Welt der Türken Journal of World of Turks 5/ 3 (2013) 239-263.
  • Yakar M. (2015). “Türkiye'nin İç Göç Paterni: Kim Nerede İkamet Ediyor? Nereye Kayıtlı?”. Ege Coğrafya Dergisi 24/1 (2015) 15-38.
  • Yüceşahin M., Bayar R. & Özgür M. (2004). “Türkiye’de Şehirleşmenin Mekansal Dağılışı ve Değişimi”. Coğrafi Bilimler Dergisi 2/1 (2004) 23-39.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Göç, Etnisite ve Çok Kültürlülük Sosyolojisi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Bülent Güner

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Güner, B. (2017). Türkiye’de Kent-Kent Göçü Üzerine Bazı Değerlendirmeler. Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi, 7(1), 205-212.
Adres:
Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi
Akdeniz Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi
07058 Kampüs, Antalya / TÜRKİYE
E-Posta:
mjh@akdeniz.edu.tr