Mikrofinans Programlarının Kadın Yoksulluğu ve Girişimciliği Üzerine Etkileri: Bir Araştırma ve Bir İşbirliği Modeli Önerisi

Yıl 2015, Cilt: 5 Sayı: 1, 343 - 369, 30.06.2015

Gulfem Tomen , Fulya Savran

Öz

Bu çalışmanın amacı, kadın yoksulluğuna bir çözüm olarak düşünülen ve kadın girişimciliğini geliştirmesi beklenen mikrofinans programlarının, hedeflerini ne ölçüde gerçekleştirdiklerini irdelemektir. Bu amaçla kadın yoksulluğu ile ilgili literatür incelenerek Antalya’da Türkiye Grameen Mikrofinans Programı’ndan (TGMP) yararlanan kadınlar üzerine yürütülen bir saha çalışmasının nicel ve nitel bulguları raporlanmıştır. Araştırmanın saha çalışmasında yüz yüze görüşme yapılan 67 kadının büyük çoğunluğunun aileleri ile birlikte açlık sınırı ile yoksulluk sınırı arasında, genellikle kiralık bir evde yaşamakta oldukları, temel gıda maddelerini almakta zorlandıkları, mikrokredi ile evde el becerisine dayalı ürünler ürettikleri veya hazır ürünler satmakta oldukları ve mikrokredi kullanımının bu kadınları henüz yoksulluktan kurtarmaya veya girişimci yapmaya yeterli olmadığı tespit edilmiş ve mikrofinans programlarını etkili kılacak bir Kadın Girişimciliğini Geliştirme İşbirliği Modeli sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Mikrokredi, Kadın Yoksulluğu, Kadın Girişimciliği, Türkiye Grameen Mikrofinans Programı (TGMP)

Kaynakça

• Altay A. (2007). “Küreselleşen Yoksulluk Olgusunun Önlenmesinde Mikrofinansman Yaklaşımı”. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar 44 (2007) 57-67.
• Apak S., Husain J., Açıkgöz A. F. & Eren E. (2013). “Framework for Turkish Commercial Banks to Enter the Microfinance Market”. Journal of Global Strategic Management 7/1 (2013) 5-16.
• Balkır Z. G. & Apaydın D. T. (2011). “Küreselleşmenin Kadın Yoksulluğuna Etkisi”. Kadın ve Yoksulluk Konferansı Bildirileri (2011) 41-50. Ed. Nazan Moroğlu. Avrupa Üniversiteli Kadınlar (UWE) Antalya 2011 Genel Kurulu. İstanbul.
• Balkız Ö. I. & Öztürk E. (2013). “Neo-Liberal Gelişme Anlayışı ve Kadın: Mikro Finans Uygulamaları Kadınları Güçlendiriyor mu?”. MJH III/2 (2013) 1-21.
• Barrientos S. & Kabeer N. (2004). “Enhancing Female Employment in Global Production: Policy Implications”. Global Social Policy 4 (2004) 153-169.
• Bircan İ. (2002). “Türkiye'de Yoksulluk ve Kadınlar”. Yoksulluk, Şiddet ve İnsan Hakları (2002) 119- 127. Ed. Yasemin Özdek. TODAİE İnsan Hakları Araştırma ve Derleme Merkezi. Ankara 2002.
• Bornstein D. (1996). The Prize of a Dream: The Story of the Grameen Bank. Chicago 1996.
• Buğra A. (2008). Kapitalizm, Yoksulluk ve Türkiye’de Sosyal Politika. İstanbul 2008.
• Center for Global Development (2007) Evaluating the Impact of Microfinance, http://www.cgdev.org/ content/article/detail/12338/.
• Chowdhury A. (2009). “ Microfinance as a Poverty Reduction Tool, A Critical Assessment”. DESA Working Paper No. 89ST/ESA/2009/DWP/89, December.
• Cömertler N. (2004). “Kadının Penceresinden Yoksulluk”. IV. Aile Şurası: Aile ve Yoksulluk Bildirileri. T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları, 18-20 Mayıs. Ankara 2004.
• Denizalp H. (2009). Toplumsal Dönüşüm için Sosyal Girişimcilik Rehberi. STGM 2009.