Bu metin, Emmanuel Levinas felsefesinin Aynı’nın Başka’ya çevrilişi olarak tarif ettiği zaman anlayışının, zaman kavramını düşünme yollarımıza getirdiği yeniliklere odaklanıyor. Levinas’ın çizgisel zaman anlayışlarına getirdiği eleştiriler, çizdiği olumlayıcı hatta öngörülemeyen, ölçülemeyen bir dene- yim yoğunluğuyla birleşir. Heidegger’le girdiği ölüme-doğru-varlık tartışması bireyleşmenin kaynağı sorununu yeniden formüle etmek açısından önemli bir ipucu sunar. Fenomenoloji’ye yönelik eleştiri, ilk felsefe olarak ontoloji eleştirisiyle doğrudan bağlantılıdır ve bu bakımdan klasik deneyim kavramını aşındırmaya çalışır. Levinas’ın stratejisi tek bir hakikat üzerine kurulu metafizikleri meşrulaştıran varlık felsefelerinin ötesine geçerek, zamanı sonsuza açan bir düşünüşteki anlam alanlarına yoğunlaşır. Ölüm ve zaman arasında kurulan denklemi tersine çevirme girişimi, Levinas felsefesinin sürekli gündemde tutmak istediği sonsuzluk temasının gelişimini sağlar. Derrida’nın, Levinas’ın mezarı başında başka türlü işit- meyi denediği Adieu ifadesi ise ana akım felsefede dışarı kovulan ‘sonsuzluğun’ Levinas felsefesinin çizgisel ve döngüsel olmayan zaman anlayışında keşfedilmesini olanaklı kılar. Bu eksenlerdeki tartışmayı biri ontolojinin mümkünlüğüyle diğeri de etiğin sınırlarıyla ilgili iki soruyla karşılamak, Levinas’ın Ölüm ve Zaman adlı eserine yakın okuma yapmayı deneyen bu metnin gündemindedir
Zaman aynı başka ölüm sonsuz zamanın mekânsallaştırılması kökensel zaman adieu
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Çağdaş Felsefe |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2014 Cilt: 4 Sayı: 1 |
Adres: Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi Akdeniz Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi 07058 Kampüs, Antalya / TÜRKİYE | E-Posta: mjh@akdeniz.edu.tr |