Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezlerine Başvuran Yaşlıların Başvurma Nedenlerinin Araştırılması

Yıl 2013, Cilt: 3 Sayı: 2, 23 - 30, 30.12.2013

Emre Özgür Bulduk , Sıdıka Bulduk , Meltem Soylu

Öz

Bu araştırma Ankara’da fizik tedavi ve rehabilitasyon bölümlerine başvuran yaşlıların başvurma nedenleri amacıyla planlanmış ve yürütülmüştür. Çalışmaya, 65 yaş üstü 111 erkek, 101 kadın toplam 212 yaşlı alınmıştır. Araştırma sonucunda veriler SPSS programına aktarılmış t testi ve ki kare testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırmada, erkeklerin % 63.96’sının, kadınların % 78.22’sinin aileleri ile evlerinde, erkeklerin % 17.21’inin, kadınların ise % 4.95’inin huzurevlerinde kaldıkları saptanmıştır. Cinsiyete göre BKİ değerleri istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Kadınların erkeklere göre daha sık sağlık kuruluşlarına başvurdukları tespit edilmiştir. (p<0.01). Cinsiyete göre devamlı yürüyüş ve kültür-fizik hareketi yapma durumları anlamlı (p<0.05), koşu yapmaları ise anlamsızdır (p>0.05). Yaşlıların fizik tedavi ve rehabilitasyon merkezlerine başvurma nedenleri; Kırık için, erkeklerin % 41.44’ü, kadınların % 48.51’i (p>0.05), romatizmal hastalıklar için erkeklerin % 81.98’i ve kadınların % 86.13’ü (p>0.05), nefes egzersizi için erkeklerin % 37.03’ü, kadınların % 18.81’i (p<0.01) başvurmuştur.

Anahtar Kelimeler

Yaşlı, Rehabilitasyon, Fizyoterapi, Başvuru, Sağlık

Kaynakça

• Atay, E., & Akdeniz, M. (2011). “Yaşlılarda Düşme, Düşme Korkusu ve Bedensel Etkinlik”. GeroFam, 2 (1), 11-28.
• Beaudreuil, J. (2006). “Traitements non Médicamenteux de l'ostéoporose”. Annales de Réadaptation et de Médecine Physique, 49 (8), 581-588.
• Beğer, T., & Yavuzer, H., (2012). “Yaşlılık ve Yaşlılık Epidemiyolojisi”. Klinik Gelişim, 25 (3), 1-3.
• Biggs, M. L., Mukamal, K. J., Luchsinger, J. A., Ix J. H., Carnethon, M. R., Newman, A. B., de Boer IH, Strotmeyer, E. S., Mozaffarian, D., & Siscovick, D. S. (2010). “Association between adiposity in midlife and older age and risk of diabetes in older adults”. The Journal of the American Medical Association, 303 (24), 2504-2512.
• Dubnov, G., Brzezinski, A., & Berry, E. M. (2003). “Weight Control and the Management of Obesity After Menopause: the Role of Physical Activity”. Maturitas. Feb, 25, 44 (2), 89-101.
• Duque, G., & Troen, B. R. (2008). “Understanding the Mechanisms of Senile Osteoporosis: New Facts for a Major Geriatric Syndrome”. Journal of American Geriatric Society. May, 56 (5), 935-941.
• Durmuş, D., Cantürk, F., & Topal T. (2005). “Yaşlanma ile Kastaki Değişimler, Beslenme ve Egzersiz”. Türk Geriatri Dergisi, 8 (1), 37-43.
• Eser F., Akbulut-Aktekin, L., Mermerci-Başkan, B., & Bodur, H. (2008). “Yatarak Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Uygulanan 60 Yaş ve Üstü Osteoartroz Hastalarında Yaşam Doyumu ve Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesi”. Türk Geriatri Dergisi, 11 (4),169-173.
• Gupta, R., Rastogi, P., Sarna, M., Gupta, V. P., Sharma, S. K., & Kothari, K. (2007). “Body Mass Index, Waist Size Hip Ratio and Cardiovascular Risk Factors in Urban Subjects”. Journal of the Association of Physicians of India, 55, 621-627.
• Hautier, C., & Bonnefoy, M. (2007). “Training for Older Adults”. Annales de Réadaptation et de Médecine Physique, 50, 475-479.
• Karahan, A., & Güven, S. (2002). “Yaşlılıkta Evde Bakım”. Türk Geriatri Dergisi,5 (4), 155-159.
• Kayıhan, H. (2009). “Geriatride Fizyoterapi ve Rehabilitasyon”. Akademik Geriatri Dergisi, 1, 82-89.
• Lujain Anwar, A., Yossif, A. R., & Yossra, K. H. (2010). “Sex Differences in the Impact of Body Mass Index (BMI) and Waist /Hip (W/H) Ratio on Patients with Metabolic Risk Factors in Baghdad”. Global Journal of Health Science, 2 (2), 154-162.
• Morrison, M. (1969). “Physiotherapy in Geriatric Rehabilitation”. Journal of Royal College of General Practitioners, 18 (84 Suppl 1), 33-35.
• Nakipoğlu, F. G., Tezen, Ö., & Özgirgin, N. (2005). “Fizik Tedavi Ve Rehabilitasyon Programına Aldığımız Geriatrik Hastaların Özellikleri ve Fonksiyonel Durumları”. Türk Geriatri Dergisi, 8 (2), 84-88.
• Nalbant, S. (2006). “Yaşlanmanın Biyolojisi”. Türkiye Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Dergisi, 52 (Özel Ek A), 12-17.
• Ögüt, S., & Atay, E. (2012). “Yaşlılık ve Oksidatif Stres”. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 19 (2), 68-74.
• Şahin, G., Toraman N. F., & Muratlı, S. (2002). “50-65 Yaş Arasındaki Bireylerin MaxVO2 ve Antropometrik Özelliklerinin Değerlendirilmesi”. Türk Geriatri Dergisi, 5 (2), 54-58.
• Taylor, D. (2013). Physical Activity is Medicine for Older Adults. Postgraduate Medical Journal, 1-7. doi:10.1136/postgradmedj-2012-131366.
• Turaman, C. (2001). “Yaşlı Sağlığı Hizmetlerinin Birinci Basamakta Planlanması”. Türk Geriatri Dergisi, 4 (1), 22-27.
• Tytmonas, G. (2006). “The Influence of Increased Body Mass Index and Abdominal Obesity on the Development of Metabolic Syndrome”. Medicine (Kaunas), 42 (2), 123-129.
• World Populations Ageing. (2009). Kaynak: http://www.un.org/esa/population/publications/WPA2009/WPA2009_WorkingPaper.pdf
• World Health Organisation. (2011). Kaynak: http://www.who.int/whosis/whostat/EN_WHS2011_Full.pdf
• Sağlık Bakanlığı Sağlık İstatistikleri Yıllığı 2010. (2011). Kaynak: http://sbu.saglik.gov.tr/Ekutuphane/kitaplar/siy_2011.pdf