Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Mithridaticum and Mesir: The Story of an Antidote from Antiquity into Ottoman Times

Yıl 2012, Cilt: 2 Sayı: 2, 243 - 250, 30.12.2012

Öz

The deadly and or beneficial effects of certain plants and animals were known from early times and in history possession of this knowledge was an element in the power struggles between ruling classes. King Mithradates VI Eupator of the Mithradatic Dynasty and his famous ‘antidote’ Mithridaticum against poisoning are frequently encountered and amongst the first to be mentioned in sources concerning medical history. After the occupation of the Mithradatic fortresses by the Romans, some books from Mithradates’ library were brought to Rome and translated into Latin. This enabled this antidote of 54 ingredients to become widely known. Because one of the primary sources of classical Ottoman medicine was based upon the studies of Ibn-i Sina, known in the West as Avicenna, and of other Muslim physicians, we find mithridaticum also mentioned in Ottoman medical books. Some medical historians claim that mithridaticum gradually evolved into “mesir”. In Ottoman folklore the mesir tradition was mostly associated with the personality of Merkez Efendi. When Hafize Sultan, Süleyman the Magnificent’s mother, fell ill during the time when he was a prince in Manisa, Merkez Efendi, a physician in the hospital, healed her with the mesir paste he had prepared. And then there was the tradition of distributing mesir paste composed of 41 ingredients to people at the annual Newroz celebrations so that everybody could benefit from it. Mesir festivals are still organized today and are celebrated every March, remaining popular over the course of more than five centuries.

Kaynakça

  • Akçiçek, E. (1982). “Manisa’da Attarlık”. I. Mesir Konferansları 20-30 Nisan 1982, 15-19. Manisa: Manisa Turizm Derneği Yayınları.
  • Alptekin, A. B. (2011). Halk Bilimi Araştırmaları. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Arslan, M. (2004). “Halk Kültürünün Değişim Boyutu ve Mesir Şenlikleri”. Halk kültüründe Değişim Uluslararası Sempozyum Bildirileri, 17-18-19 Aralık 2004, 49-56. Kocaeli: Kültür ve Turizm Bakanlığı, Kocaeli Üniversitesi.
  • Arslan, M. (2007). Roma’nın Büyük Düşmanı Mithradates VI Eupator. İstanbul: Odin Yayınları.
  • Aydın, E. (2006). Dünya ve Türk Tıp Tarihi. Ankara: Güneş Kitapevi. Aydın Vilayeti Salnamesi. İstanbul 1304.
  • Bayat, A. H. (1998). “Mithridates’ten Mesir’e”. Yeni Tıp Tarihi Araştırmaları, Cilt IV, 67-78. İstanbul.
  • Bayat, A. H. (1993). “Mesir Macunu ve Alternatif Tıp”. 453. Mesir Şenlikleri, Panel Konuşmaları, 11-15. 28 Nisan 1993. Celal Bayar Üniversitesi, Manisa.
  • Bayat, A. H. (1981). Manisa Mesir Bayramı ve Darüşşifası. Manisa: Manisa Turizm Derneği Yayınları.
  • Baytop, T. (1963). Mücerreb-name. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Tıp Fakültesi Yayınları.
  • Baytop, T. (1999). Türkiye’de Bitkiler ile Tedavi. İstanbul: Nobel Tıp Kitapları.
  • Cunbur, M. (1986). “İbni Sina’nın Kültürümüzdeki Yeri”. İbni Sina 980-1037, 55-63. İbni sina Haftası Kutlamaları, Ankara.
  • Dalby, A. (2004). Tehlikeli Tatlar Tarih Boyunca Baharat. İstanbul: Kitap Yayınevi.
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eski Anadolu Tarihi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Fatma Şimşek Touatı

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Şimşek Touatı, F. (2012). Mithridaticum and Mesir: The Story of an Antidote from Antiquity into Ottoman Times. Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi, 2(2), 243-250.
Adres:
Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi
Akdeniz Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi
07058 Kampüs, Antalya / TÜRKİYE
E-Posta:
mjh@akdeniz.edu.tr