Doğa Yürüyüşü Yapanların Yaşam Doyum Düzeyleri ile Duygusal Zeka ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Yıl 2012, Cilt: 2 Sayı: 1, 11 - 19, 30.06.2012

Faik Ardahan

Öz

Bu çalışmanın amacı; doğa yürüyüşü yapan bireylerin cinsiyet, medeni durum, yaş ve eğitim düzeylerine göre Yaşam Doyumunun (YD) farklılaşıp farklılaşmadığının ve Duygusal Zeka (DZ) ile YD arasındaki ilişkinin sorgulanmasıdır. Araştırmanın evrenini Türkiye’de sayıları kesin olarak belirlenemeyen doğa yürüyüşü yapan bireyler oluşturmaktadır. Araştırmada Türkiye Dağcılık Federasyonu ve ona bağlı kulüplerin tüm üyelerine araştırmanın amacına uygun soruların olduğu elektronik anket gönderilmiştir. Çalışma evrenini, 280 erkek ve 102 kadın toplam 382 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmada; Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985) tarafından geliştirilen YD Ölçeği ve Chan’in (2004; 2006) yıllarında kullandığı DZ Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; tanımlayıcı istatistiksel yöntemler ve non-parametrik testlerden Kruskal Wallis Test ve Mann-Whitney U testi kullanılmıştır. Sonuçlar 0.01 ve 0.05 anlamlılık düzeyinde değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda; YD ve DZ dört boyutu olan; Duyguların Olumlu Kullanımı (P=0.211, p<0.01), Pozitif Duygusal Yönetim (P=0.141, p<0.01), Empatik Duyarlılık (P=0.278, p<0.01) ve Duygusal Değerlendirme (P=0.111, p<0.05) arasında pozitif ilişki bulunmuştur. Bunlara ilaveten; YD’deki bu artışın cinsiyet, medeni durum ve yaşa göre anlamlı farklılık göstermediği, sadece eğitim düzeyine göre anlamlı farklılık gösterdiği bulgulanmıştır. Bunun yanında duygusal zeka düzeyi arttıkça bireylerin YD düzeyleri de artmaktadır. Özellikle bu durum; erkeklerde, bekarlarda, yaşı 24 ve altı olan bireylerde ve üniversite eğitimi alan veya almış olan katılımcılarda daha belirgindir.

Anahtar Kelimeler

Doğa Sporları, Açık Alan Rekreasyonu, Doğa Yürüyüşü, Duygusal Zeka

Kaynakça

• Aslan, Ş., & Özata, M. (2008). “Duygusal Zeka ve Tükenmişlik Arasındaki İlişkilerin Araştırılması: Sağlık Çalışanları Örneği”. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30, 77- 97. Ocak-Haziran.
• Ardahan, F., & Lapa Yerlisu, T. (2010). “Açık Alan Rekreasyonu: Bisiklet Kullanıcıları ve Yürüyüşçülerin Doğa Sporu Yapma Nedenleri ve Elde Ettikleri Faydalar”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8/1, 1327- 1341.
• Bar-On, R. (1997). Emotional Quotient Inventory: Technical Manual. Toronto: Multi-Health Systems.
• Burnett, D. (1994). “Exercising Better Management Skills”. Personnel Management, 26, 1, 42-46.
• Chan, D. W. (2004). “Perceived Emotional Intelligence and Self-Efficacy Among Chinese Secondary School Teachers in Hong Kong”. Personality and Individual Differences, 36, 1781–1795.
• Chan, D. W. (2006). “Emotional Intelligence and Components of Burnout Among Chinese Secondary School Teachers in Hong Kong”. Teaching and Teacher Education, 22, 1042–1054.
• Ciarrochi, J. V., Chan, A. Y. C., & Caputi, P. (2000). “A Critical Evaluation Of The Emotional İntelligence Construct”. Personality and Individual Differences, 28, 539–561.
• Cooper, R. K., & Sawaf, A. (1997). Executive EQ: Emotional Intelligence in Leadership and Organizations. New York, Grosset/Putnam.
• Crandall, R. (1980). “Motivation For Leisure”. Journal of Leisure Research, (12)1: 45-54.
• Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R. J., & Griffin, S. (1985). “The Satisfaction With Life Scale”, Journal of Personality Assessment, 49, 71-75.
• Dikmen, A. A. (1995). “İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 50/3-4.
• Dağdelen, M. (2008). Üretim ve Hizmet Sektöründe Çalışan İşçilerde Ruhsal Sağlık Düzeyi, Ruhsal Belirti Dağılımı, Algılanan Sağlık, İş Doyumu, Yaşam Doyumu ve Sosyo Demografik Özelliklerinin Karşılaştırılması. İnönü Üniversitesi, Tıp Fakültesi Uzmanlık Tezi.
• Ercan, A. A., & Şar, S. (2004). “Edremit Körfez Bölgesindeki Eczane Eczacılarının Stres Kaynakları”. Ankara Eczacılık Fakültesi Dergisi, 33 (4), 217-242
• Gardner, H. (1983). Frames of Mind: The Theory of Multiple Intelligence. New-York: Basic Books.
• Goleman, D. (1995). Emotional Intelligence. New York: Bantam Books.
• Goleman, D. (2007). Emotional Intelligence. Bloomsbury Business Library-Management Library.
• Hilton, P. (1992). “Alien Rope Tricks”. Personnel Management, 24 (1), 45-51.
• Ibrahim, H., & Cordes, K. A. (2002). Outdoor Recreation, Enrichment For a Lifetime. Second Edition, Sagamore Publishing, II.
• İşmen, A. E. (2001). “Duygusal Zeka ve Problem Çözme”. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 13, 111-124.
• Levi, J. (1994). “Sign Of The Times: An Outdoor Education Project With Profoundly Deaf And Hearing Children”. The Journal of Adventure Education and Outdoor Leadership, 11(2), 23-25.