Determination of the beekeeper’s socio-economic structure and the technical characteristics of beekeeping in Uşak province

Yıl 2019, Cilt: 24 Sayı: 2, 146 - 152, 27.08.2019

Zafer Tabur Aziz Gül

Öz

Aims: In this study, the investigation of beekeeping potential of Uşak, determination of the socio-economic structure and the problems of beekeepers and to find solutions for these problems were aimed.

Methods and Results: The main materials were formed of the questionnaire study data which were polled with the beekeepers in Uşak province. Within this scope, face to face survey was carried out with totally 75 honey bee breeders.

Conclusions: According to these data, the average age of the participants was determined as 53.19, beekeeping experiences were 18.47 years. Also it is found that the main job of 17,7% of the participants was beekeeping, 39,2% of the producers were mobile, the average honey yield for per colony was 12.2 kg. 30,1% of the beekeepers changed the queens  every two years. However, the significant problems were the bee diseases and pests.

Significance and Impact of the Study: There is no scientific study of beekeeping activity for Usak province. It is aimed to be a source for the studies hereafter. With this carried out study, it is determined that most of the beekeepers do not regard beekeeping as a job, they are inadequate of technical knowledge and have difficulties in finding supports, honey production is  insufficient because of the short term of nectar flow and they need alternative nectar supplies. According to the obtained data, present study is going to lead to the next studies by presenting the general profile and beekeeping problems of Uşak beekeepers.

Anahtar Kelimeler

uşak, bee keeping, honey, queen

Uşak ilinde arı yetiştiricilerinin sosyo-ekonomik durumu ve arıcılığın teknik özelliklerinin belirlenmesi

Öz

Amaç: Bu çalışmada Uşak İlinde arıcılık potansiyelinin araştırılması, arıcıların sosyo-ekonomik yapılarının tespiti, arıcıların sorunlarının belirlenip, bu sorunların çözümüne yönelik önerilerin sunulması amaçlanmıştır.

Yöntem ve Bulgular: Çalışmanın ana materyalini Uşak İlinde arıcılık yapan işletmelerden anket yöntemiyle elde edilen veriler oluşturmaktadır. Veriler bu kapsamda Uşak İlinde arıcılık yapan toplam 75 adet işletmede yüz yüze anket yöntemi ile elde edilmiştir.

Genel Yorum: Elde edilen bulgulara göre çalışmaya katılan arıcıların yaş ortalaması 53,19 yıl, arıcılık deneyimleri 18,47 yıl olduğu belirlenmiştir. Ayrıca ankete katılan işletmelerin %17,7’sinin asıl mesleğinin arıcılık olduğu, üreticilerin %39,2’sinin gezginci arıcılık yaptığı, koloni başına ortalama bal veriminin 12,2 kg olduğu, arıcıların %30,1’inin ana arıyı 2 yılda 1 değiştirdiği belirlenmiştir. Bununla birlikte arı hastalık ve zararlıları karşılaşılan en önemli sorunlardır.

Çalışmanın Önemi ve Etkisi: Uşak ilinde arıcılık faaliyetiyle ilgili bu çalışmadan daha önce yapılan bilimsel bir çalışma mevcut değildir. Yapılan çalışma ile yetiştiricilerin büyük çoğunluğunun arıcılığı bir meslek olarak görmediği, teknik bilgi anlamında yetersiz oldukları ve kaynak bulmakta zorlandıkları, nektar akım döneminin kısa olması sebebiyle bal üretiminin yetersiz olduğu ve alternatif nektar kaynaklarına ihtiyaç duydukları tespit edilmiştir. Elde edilen verilere göre, Uşak İli arı yetiştiricilerinin genel profili ve arıcılık sorunları ortaya konularak bu bölgede ileride yapılacak olan çalışmalara öncülük etmektedir.

Anahtar Kelimeler

uşak, bal, arıcılık, anket

Kaynakça

• Anonim, 2003. Adana tarım master planı. İl Tarım ve Kırsal Kalkınma Master Planlarının Hazırlanmasına Destek Projesi, T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Adana Tarım İl Müdürlüğü, Adana.
• Anonim, 2012. http://rapory.tüik.gov.tr/ 07.01.2015-21:50-724281125956387459 19265. html?. (Erişim tarihi: 07.01.2015)
• Anonymous, 2012. http://faostat.fao.org/site /573/DesktopDefault.aspx?PageID=573#an cor. (Erişim tarihi: 27.01.2015)
• Anonim, 2014. Arıcılığın tarihçesi ve gelişimi. http:// www.aricilik.info/aricilik-info/ aricilik-bilgileri/ar%C4%B1c%C4%B1l% C4%B1k/ar%C4%B1c%C4%B11%C4%B1%C4%9F%C4%B1n-tarih%C3%A7esi-ve-geli%C5%9Fmesi.html. (Erişim tarihi: 31.12.2014)
• Balcı, F., 1988. Arıcılık. TOKB Mesleki Yayınlar Serisi, ANKARA.
• Çakmak, İ., Aydın, L., Seven, S., Korkut, M., 2003. Güney Marmara Mölgesi’nde arıcılık anket sonuçları. Uludağ Bee Journal Dergisi, Şubat 2003, s.31-36.
• Çelik, Y., Turhan, İ., 2013. Konya ilinde arıcılık işletmelerinin yapısal özellikleri. Uludağ Arıcılık Dergisi, Mayıs, 14 (1): 4-14.
• Erkan, C.,1998. Van ili Bahçesaray ilçesi arıcılık faaliyetleri ve sorunları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Van.
• Genç, F.,1993. Arıcılığın temel esasları. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, ERZURUM.
• Güler, A., 2006. Bal arısı (Apis mellifera). Ondokuz Mayıs Üniv. Ziraat Fak. Zootekni Bölümü, SAMSUN.
• Kekeçoğlu, M., Rasgele, P., G., 2012. Düzce ili Yığılca ilçesindeki arıcılık faaliyetleri üzerine bir çalışma. Uludağ Bee Journal February 2013, 13 (1): 23-32.
• Kekeçoğlu, M., Rasgele, P., G., Acar, F., Kaya, S., T., (2013). Düzce ilinde arıcılığın yapısı ve arıcılık faaliyetleri üzerine bir araştırma. Düzce Üniversitesi Bilim ve Teknoloji Dergisi, 2 (2014) 1–15.
• Ören, N., Alemdar T., Parlakay, O., Işık Yılmaz, H., Seçer, A., Güngör, C., Yaşar, B., Bahadır Gürer, B., 2010. Adana ilinde arıcılık faaliyetinin ekonomik analizi. Tarımsal Ekonomi Araştırma Enstitüsü, ISBN: 978-975-407-290-7.
• Özkök, D., 1995. Toros dağ köylerinde arıcılığı geliştirme olanakları. Ç.Ü., Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, ADANA.
• Parlakay, O., Esengün, K., 2005. Tokat ili merkez ilçede arıcılık faaliyetinin ekonomik analizi ve işletmecilik sorunları. GOÜ Ziraat Fakültesi Dergisi, 22 (1), 21-30.
• Seven, İ.,Yeninar, H., 2009. Elazığ Yöresindeki arıcılık işletmelerinin sosyo-ekonomik yapısının belirlenmesi. e-Journal of New World Sciences Academy. Veterinary Sciences, 3B0012, 5, (1), 36-46, January 2010.
• Sezgin, A., Kara, M., (2011). Arıcılıkta verim artışı üzerinde etkili olan faktörlerin belirlenmesine yönelik bir araştırma: TRA2 Bölgesi Örneği. HR.Ü.Z.F. Dergisi, 2011, 15(4):31-38.
• Sıralı, R., 1993. Trakya Bölgesi arıcılığı, sorunları ve çözüm yolları üzerinde araştırmalar. Trakya Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi, Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ.
• Sıralı, R.,Doğaroğlu, M., 2004. Trakya arıcılarının bazı mesleki ve sosyolojik özelliklerinin belirlenmesi. UludagBeeJournalFebruary 2004. s: 35-41.
• Soysal, M., İ., Gürcan, E., K., (2005). Tekirdağ ili arı yetiştiriciliği üzerine bir araştırma. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, s.161-165, 2005.
• Şahinler, N., Gül, A., (2003). Hatay ilinde arıcılığın yapısal analizi, sorunları ve çözüm önerileri. M.K.Ü, Ziraat Fakültesi Dergisi, 8(1-2): 105-118, 2003.
• Terzioğlu, E., 1994. Ülkemizin biyolojik çeşitliliği, çevre ve insan. Çevre Bakanlığı Yayın Organı, Ankara. Sayı:18.
• Yalçın, F. Ç., 2014. Tokat ili merkez ilçede arıcılık faaliyeti yapan işletmelerde bal ve diğer arı ürünleri üretimi ve organik üretim potansiyeli. Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Tokat.