Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

MECNÛN’DAN MELAMİ’YE KRİZİN OLAĞANLAŞMASI

Yıl 2019, , 139 - 153, 31.07.2019
https://doi.org/10.33406/molesto.569984

Öz










Osmanlı klasik şiiri, karmaşık Osmanlı
kültür ve folklorünü yansıtan kırık bir aynadır. Osmanlı lirik şiirini okurken
despotizmi şiirdeki her kapıyı açan anahtar olarak kabul eden yaklaşımlara
eleştirel yaklaşan Walter Andrews, şiiri “âşık-mâşuk”, “merkez-çevre” gibi
ikili karşıtlıklara indirgemek yerine, kimlikleri etkileyen etkileşimi ön plana
alarak farklı bir açıdan bakmayı önerir. Andrews, Gilles Deleuze ve Felix
Guattari’nin kuramsal eleştirileri ışığında incelediği şiirlerde “oluş”
halindeki kimliklerden söz eder ve “Mecnûn” ve “Melâmi” olarak adlandırdığı iki
fonksiyon tespit eder. Bu makalede, Andrews’un çalışmasından ilhamla, biri
despotik tahakküm ilişkilerinin diğeri ise Suf
î
folklorünün ürünü olan bu iki “oluş hali” arasındaki etkileşim, Tanzimat’tan
itibaren giderek Divan şiirinin yerini alan romanlardaki karakterler
çerçevesinde ele alınmaktadır. Kimliğin bir inşa olduğuna ilişkin göndermeler
içeren ve kimliğin modernleşme ile ilgili bir sorunsal olarak ele alındığı
romanlar incelendiğinde, Sufizm kültürünün ve folklorunun etkisini yitirmesi ile
gözden kaybolduğu düşünülen Melâmi fonksiyonunun ortadan kalkmadığı, tıpkı
tarihsel olarak farklı tahakküm ilişkileri içerisinden yeniden üretilen Mecnûn fonksiyonu
gibi, Melâmi fonksiyonun da dönüşerek sürdüğü, Mecnûn fonksiyonunu etkilediği
ve dönüştürdüğü ortaya çıkmaktadır. Yazının ilk bölümünde Tanzimat
romanlarından Felâtun Bey ve Râkım Efendi (1875) ile İntibah
(1876) ve Servet-i Fünûn’a geçiş döneminin önemli romanlarından Araba
Sevdası
(1896) ile bu dönemin doruğu kabul edilen Aşk-ı Memnu (1900) ve yazının ikinci bölümünde,
Milli Edebiyat romanlarından Ateşten Gömlek (1922) ve Yaban (1932) ele alınacak ve son olarak
Osmanlı-Türk modernleşmesine ilişkin konularda öne çıkan hik
âyelere sahip olduklarından Fatih-Harbiye (1931) ve Huzur
(1949) incelenecektir.

Kaynakça

  • Adıvar, Halide Edip (1998) Ateşten Gömlek, İstanbul: Özgür Yayınları.
  • Ahmet Mithat Efendi (2008) Felâtun Bey ve Râkım Efendi. Haz. Şerife Baş Çağın. İstanbul: Özgür Yayınları.
  • Aksoy, S. Elif (2008) “Muslim-Christian Dialogue in Peyami Safa’s The Armchair of Mademoiselle Noraliya,” Journal of Interdisciplinary Studies, 20, s. 87-104.
  • Aktaş, Şerif (1995) “Bir Anlayışın Romanı” Şeyh Galip Kitabı. Haz. Beşir Ayvazoğlu. İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi Kültür İşleri Daire Başkanlığı Yayınları, s. 123-130.
  • Andrews, Walter (1993) “Singing the Alienated ‘I’: Guattari, Deleuze and Lyrical Decodings of the Subject in Ottoman Divan Poetry,” Yale Journal of Criticism 6, s. 191-219.
  • Andrews, Walter. (2013) “Yabancılaşmış ‘Ben’in Şarkısı: Guattari, Deleuze ve Osmanlı Divan Şiirinde Özne’nin Lirik Kod Çözümü,” Çev. Mehmet Moralı ve Semih Sökmen. Defter 39, s. 106-132.
  • Dolls, Michael W. (2013) Mecnun: Ortaçağ İslam Toplumunda Deli. Çev. Didem Gamze Dinç. İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • İnalcık, Halil (1973) The Ottoman Empire: The Classical Age 1300–1600. Londra: Weidenfeld ve Nicholson.
  • Karaosmanoğlu, Yakup Kadri (2001) Yaban. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Moran, Berna (1998) Türk Romanına Eleştirel Bir Bakış 1. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Namık Kemal (2010) İntibah. Haz. Selda Akyol. İstanbul: Özgür Yayınları.
  • Ocak, Ahmet Yaşar (1996) Türk Sûfîliğine Bakışlar. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Recaizâde, Mahmut Ekrem (2009) Araba Sevdası. Haz. Sabahattin Çağın. İstanbul: Özgür Yayınları.
  • Safa, Peyami (1999) Fatih-Harbiye, İstanbul, Ötüken Neşriyat.
  • Serdar, Ali (2015) “Unutulan Bir Metin ve Ahmet Mithat’ın Anlatma İştihası: Alayın Kraliçesi’ne Zeyl” Alayın Kraliçesi ve Alayın Kraliçesi’ne Zeyl. Çev. Ahmet Mithat. İstanbul: Homer Kitabevi, s. 9-28.
  • Şahin, İbrahim (2017) “Suad’ın Mektubu-I” Türk Edebiyatı 45, 520, s. 4-12.
  • Şahin, Seval (2017) “Mehmed Muzaffer Mecmuası” Mehmed Muzaffer Mecmuası, İstanbul: Everest Yayınları, s. 7-34.
  • Tanpınar, Ahmet Hamdi (1998) “Hâlid Ziya Uşaklıgil” Edebiyat Üzerine Makaleler. İstanbul: Dergâh Yayınları, s. 279-281.
  • Tanpınar, Ahmet Hamdi (2001) Huzur, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Tezcan, Nuran (2016) Divan Edebiyatı’na Yeniden Bakış. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Uşaklıgil, Hâlit Ziya. Aşk-ı Memnu. İstanbul: İnkılâp Kitapevi.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Edebi Çalışmalar, Edebi Teori
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Çimen Günay-erkol

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019

Kaynak Göster

APA Günay-erkol, Ç. (2019). MECNÛN’DAN MELAMİ’YE KRİZİN OLAĞANLAŞMASI. MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 2(2), 139-153. https://doi.org/10.33406/molesto.569984
AMA Günay-erkol Ç. MECNÛN’DAN MELAMİ’YE KRİZİN OLAĞANLAŞMASI. Molesto. Temmuz 2019;2(2):139-153. doi:10.33406/molesto.569984
Chicago Günay-erkol, Çimen. “MECNÛN’DAN MELAMİ’YE KRİZİN OLAĞANLAŞMASI”. MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi 2, sy. 2 (Temmuz 2019): 139-53. https://doi.org/10.33406/molesto.569984.
EndNote Günay-erkol Ç (01 Temmuz 2019) MECNÛN’DAN MELAMİ’YE KRİZİN OLAĞANLAŞMASI. MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi 2 2 139–153.
IEEE Ç. Günay-erkol, “MECNÛN’DAN MELAMİ’YE KRİZİN OLAĞANLAŞMASI”, Molesto, c. 2, sy. 2, ss. 139–153, 2019, doi: 10.33406/molesto.569984.
ISNAD Günay-erkol, Çimen. “MECNÛN’DAN MELAMİ’YE KRİZİN OLAĞANLAŞMASI”. MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi 2/2 (Temmuz 2019), 139-153. https://doi.org/10.33406/molesto.569984.
JAMA Günay-erkol Ç. MECNÛN’DAN MELAMİ’YE KRİZİN OLAĞANLAŞMASI. Molesto. 2019;2:139–153.
MLA Günay-erkol, Çimen. “MECNÛN’DAN MELAMİ’YE KRİZİN OLAĞANLAŞMASI”. MOLESTO: Edebiyat Araştırmaları Dergisi, c. 2, sy. 2, 2019, ss. 139-53, doi:10.33406/molesto.569984.
Vancouver Günay-erkol Ç. MECNÛN’DAN MELAMİ’YE KRİZİN OLAĞANLAŞMASI. Molesto. 2019;2(2):139-53.