Birçok kültürde yer aldığı gibi, Osmanlı mimarisinde de sıklıkla tercih edilen bir yapı elemanı olan revak; bir kenarı duvara bitişik, üzeri çatı ile kapalı ve önü açık bir mekân olarak tanımlanmaktadır. Revak, işlevsel açıdan güneşten veya yağmurdan korunmak amacıyla genellikle yapıların girişinde veya avlu etrafında kullanılan bir mimari ögedir.
Çalışmamızın konusu olan revaklar, asırlar boyunca Osmanlı hanedanlığına ev sahipliği yapan Topkapı Sarayı’nın yönetim merkezi olarak hizmet vermiş, içerisinde Divan-ı Hümâyûn ve Adalet Kulesi gibi yapıları barındıran İkinci Avlu’ya ait revaklardır.
İkinci Avlu revakları, avlunun dört bir yanını saran tek katlı bir mimari eleman olarak karşımıza çıkmaktadır. Ancak konumlandığı yere göre hem mimari hem de işlevsel açıdan farklılık göstermektedir. Bu nedenle söz konusu revaklar, çalışma kapsamında, konumlarına göre tek tek ele alınmış olup işlevleri, mimari ve süsleme özellikleri üzerinden incelenmiştir. Revak alanının taşıyıcı unsurları, örtü sistemi, avlu döşeme bağlantısı gibi teknik özellikleri, kemer araları ve saçak altlarında yer alan bezemeleri, manzara resimleri ve kitâbeleri dönemlerine, motiflerine ve malzeme özelliklerine göre incelenmeye çalışılmıştır.
Topkapı Sarayı Revak Avlu Meydan Sütun Kemer Osmanlı Mimarisi Mimari
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mimarlık Tarihi, Sanat Tarihi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Haziran 2024 |
Gönderilme Tarihi | 16 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 10 Haziran 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 26 |