Child labour continues to be a current problemdespite the claims that the class nature of the capitalism changed. Even though the use of child labour is more visible in underdeveloped countries, itis not specific to such group of countries. Childlabour is the cause of capitalist inequality as well asbeing its result, like poverty and all the mechanisms producing poverty. However, in line with the approaches ignoring the class nature of the issue, the approaches aiming at regulating the child labour rather than preventing it are at the forefront. The working conditions of the children, particularly minimum age of employment, are tried to be regulated through some legal assurances. On the other hand, the current efforts to prevent child labour are limited to the worst forms of child labour. But, such an approach will cause the quest for a solution to remain within tolerance limits of capitalism, as in the period of industrial revolution. Thus, the approach, adopted by both international organizations and employers’ unions, arguing that “child labour should not be the subject to commercial penalties and inhibitions”, is the most obvious example of the global consensus in favour of capital, in regard to child labour.
Kapitalizmin sınıfsal niteliğinin değiştiği iddialarına karşılık çocuk işçiliği sorunu güncelliğini korumaktadır. Bununla beraber çocuk emeği kullanımı, azgelişmiş ülkelerde daha görünür olsa da, bu ülke grubuna özgü de değildir. Yoksulluk ve yoksulluğu üreten tüm mekanizmalar gibi çocuk işçiliği de kapitalist eşitsizliğin sonucu olduğu gibi nedeni olma özelliği de taşımaktadır. Buna karşılık sorunun sınıfsal niteliğini görmezden gelen yaklaşımlar doğrultusunda ise çocuk işçiliğini engellemekten ziyade düzenlemeye yönelik yaklaşımlar ön plana çıkar. Başta asgari çalışma yaşı olmak üzere, çocukların çalışma şartları kimi yasal güvenceyle sınırlandırılmaya çalışılmaktadır. Buna karşılık engelleme çabası ise çocuk işçiliğinin en kötü biçimleriyle sınırlı olacak şekilde gündemdedir. Ancak böylesi bir yaklaşım, tıpkı sanayi devrimi döneminde olduğu gibi, çözüm arayışının kaçınılmaz olarak kapitalizmin “hoşgörü” sınırları içinde kalmasına yol açacaktır. Nitekim gerek uluslararası örgütlerin gerekse işveren sendikalarının “çocuk işçiliğinin ticari ceza ve engellemelere konu edilmemesi gerektiği” yönündeki yaklaşımı, bu konuda sermaye lehine geliştirilen küresel mutabakatın en açık örneğidir. Anahtar sözcükler: Kapitalizm, eşitsizlik, çocuk işçiliği. Capitalism and Child Labour Abstract Child labour continues to be a current problem despite the claims that the class nature of the capitalism changed. Even though the use of child labour is more visible in underdeveloped countries, it is not specific to such group of countries. Child labour is the cause of capitalist inequality as well as being its result, like poverty and all the mechanisms producing poverty. However, in line with the approaches ignoring the class nature of the issue, the approaches aiming at regulating the child labour rather than preventing it are at the forefront. The working conditions of the children, particularly minimum age of employment, are tried to be regulated through some legal assurances. On the other hand, the current efforts to prevent child labour are limited to the worst forms of child labour. But, such an approach will cause the quest for a solution to remain within tolerance limits of capitalism, as in the period of industrial revolution. Thus, the approach, adopted by both international organizations and employers’ unions, arguing that “child labour should not be the subject to commercial penalties and inhibitions”, is the most obvious example of the global consensus in favour of capital, in regard to child labour. Key words: Capitalism, inequality, child labour.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Research Article |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 16 Sayı: 62 |