The fantastic genre is rooted in mythological tales that stem from humanity’s curiosity about the unknown. While the fantastic genre has a broad representation in world cinema, its development in Turkish cinema has been shaped by unique cultural and industrial dynamics. This study aims to examine films produced in Turkish cinema after 2000 that contain fantastic elements. Study will utilize the content analysis method based on the distinction made by Giovanni Scognamillo in his studies on fantastic Turkish cinema. The following productions have been selected as a sample for this study: G.O.R.A., Dabbe 5: Zehr-i Cin, Fetih 1453, Keloğlan Masalları: Keloğlan Kara Prens’e Karşı, Ulak. The fantastic narrative distinctions (fairytale, mythological, hero-centered, adaptation, horror, psychological), character construction, usage of space, and originality/adaptation dimensions within these productions have been analyzed in line with Scognamillo’s theoretical framework. Research findings indicate that Turkish fantastic productions generally present fairytale, mythological, horror, and heroic narratives by blending them with popular genres, particularly comedy and melodrama. It has been observed that the clear genre distinctions seen in Western cinema do not directly adapt into the Turkish context; instead, productions are primarily shaped by local cultural codes, commercial considerations, and audience preferences.
Fantastik tür, insanın bilinmeyene beslemiş olduğu merakı besleyen mitolojik anlatılara dayanmaktadır. Bu tür, dünya sinemasında geniş bir temsil bulurken; Türk sinemasındaki gelişimi, kendine özgü kültürel ve endüstriyel dinamiklerle biçimlenmiştir. Bu çalışma, 2000 sonrası Türk sinemasında üretilmiş, fantastik öğeler barındıran filmleri, Giovanni Scognamillo’nun fantastik Türk sineması çalışmalarında yaptığı ayrımı temel alarak içerik analizi yöntemiyle incelemektedir. Çalışmada, fantastik anlatı ayrımlarına örnek oluşturan bunun yanında Box Office verilerine göre kendi tür ayrımları arasında en çok izlenen G.O.R.A., Dabbe 5: Zehr-i Cin, Fetih 1453, Keloğlan Masalları: Keloğlan Kara Prens’e Karşı, Ulak adlı yapımlar örneklem olarak seçilmiştir. Bu yapımlarda yer alan fantastik anlatı ayrımları (masalsı, mitolojik, kahraman merkezli, uyarlama, korku, psikolojik), karakter inşası, mekân kullanımı ve özgünlük/uyarlama boyutları, Scognamillo’nun kuramsal çerçevesi doğrultusunda analiz edilmiştir. Araştırma bulguları, Türk fantastik yapımlarının genellikle masalsı, mitolojik, korku ve kahramanlık anlatılarını; popüler türlerle (özellikle komedi ve melodramla) harmanlayarak sunduğunu ortaya koymaktadır. Batı sinemasında görülen net tür ayrımlarının Türkiye’de karşılık bulmadığı; yapımların çoğunlukla yerel kültürel kodlar, ticari kaygılar ve seyirci tercihlerine göre şekillendiği görülmüştür
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Sinema (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 26 Kasım 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Kasım 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 19 Temmuz 2025 |
| Kabul Tarihi | 31 Ekim 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 1 |