Bu makalede, Türkiye’de eleştirel bir yaklaşımla ele alınan yönetişim literatürü etrafında dönen demokrasi tartışmalarını incelemektedir. Makale, neo- liberalizmin, ileri sürdüğü yönetişim modelinin plüralism ve katılımcı demokrasi ideali ile uyuşmadığı gerçeğine dikkat çekmektedir. Bu çerçevede, yazar ilk olarak yönetişimin organik olarak neo-liberal teoriye bağlı olduğunu belirterek, yönetişimi plüralist ve katılımcı demokrasi modeli olarak ele alan yaklaşımları eleştirmektedir. İkinci olarak, yazar yönetişim hakkındaki plüralist iddiaları/argümanları tanzim etmekte ve daha sonra son bölümde, yönetişim modelinin, ulus-üstü örgütlerin sisteme dâhil edilmesi için bir çaba olarak geliştiğini, bu kurumları neo-liberal düzenin denetim-yönetimin organları olarak fonksiyonel hale getirmeyi amaçladığını göstermeye çalışmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Kamu Yönetimi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2006 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2006 Sayı: 1 |