THE EDUCATION AND TRAINING OF RENEWABLE ENERGY RESOURCES FOR SUSTAINABLE DEVELOPMENT IN TURKEY

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1, 1 - 4, 07.04.2015

Ali Keçebaş , Mehmet Alkan

https://doi.org/10.22531/muglajsci.209990

Cited By: 1

Öz

The existence of quality human resources is a necessity for each development process to continue successfully. This is also true for the use of renewable energy in the developing countries that largely lack the quality human resources. Learning science is the best way of starting quality careers. For meeting the need for the quality human resources in developing countries, providing various educational programs are necessary. This education should take the new developments in science and technology into account. For the effective planning and management of such programs, high quality technical personnel should be trained to be involved in decision-making process. Energy studies are considered as a new education method and energy is classified under two groups. One of them is focused on the developing energy profession and the other one aims establishment of a society with energy conscious by focusing on the university and further education after obligatory primary and secondary school education. The best way of finding solutions to such problems is to make use of the renewable energy resources. But, for this to happen, there is a need for dissemination of the information about the renewable energy and widespread provision of the renewable energy education across the country, encouraging the use of renewable energy systems to conduct better studies of renewable energy and implementing more effective systems. In this study, prospects and proposals on the development of proper education programs for every stage of education in developing countries and Turkey. Furthermore, the awareness programs for the public are presented.

Anahtar Kelimeler

Renewable Energy Resources, Education, Training, Turkey, Awareness

TÜRKİYE’DE SÜRDÜRÜLEBİLİR GELİŞME İÇİN YENİLENEBİLİR ENERJİ KAYNAKLARININ EĞİTİMİ VE ÖĞRETİMİ

Öz

Her gelişme sürecinde kaliteli insan kaynakları kullanılabilirliği bir gerekliliktir. Gelişmekte olan ülkelerde eksiliğin çok önemli olduğu yenilenebilir enerji alanında da aynen böyledir. Bilim öğretmenin iyi ve kaliteli bilimsel mesleklere başlamanın en iyi yoludur. Bilim ve teknoloji entelektüel seviyede değerleri biçimlendirmek ve yaratıcılık için yeteneklere teşvik etmek için doğa ve çevrenin kavranmasında ve ek olarak çağdaş dünyanın anlaşılmasında vazgeçilmez bir alet olarak görünürler. Enerji çalışmaları yeni bir eğitim yöntemleri olarak ortaya çıkmış ve enerji eğitiminin iki tipi içinde sınıflandırılmıştır. Bunlardan biri, gelişen enerji mesleği üzerine odaklanır ve diğeri ise zorunlu ilköğretim ve orta öğretimden sonra üniversite ve daha ilerisini geçerek enerji bilinçli bir toplumun üretilmesine amaçlamaktadır. Bunu çözmenin en iyi yolu yenilenebilir enerji kaynaklarını kullanmaktır. Bu yol, kalite, yaygınlık, yoğun yenilenebilir enerji eğitimi, mükemmel yenilenebilir enerji araştırmaları ve bunların uygulamaları için yenilenebilir enerji sistemlerinin ülke içinde yayımı ve tüm insanların bilgilendirilmesi gereklidir. Bu çalışmada Türkiye’de eğitimin her çağına uygun eğitim programlarının geliştirilmesi üzerine öneriler ve beklentiler verilmiştir. Ayrıca halk içinde farkındalık programları sunulmuştur

Anahtar Kelimeler

Yenilenebilir enerji kaynakları, Eğitim, Öğretim, Türkiye, Farkındalık

Kaynakça

• N.H. Afgan, D.A. Gobaisi, M.G. Carvalho, M. Cumo, “Sustainable energy development”, Renewable and Sustainable Energy Reviews, Vol. 2, No. 3, pp. 235–286, 1998.
• H. Khatib, 1993, Renewable Energy in Developing Countries, in Int. Conf. on Renewable Energy - Clean Power, 17-19 November, 1993, London, UK, pp. 1–7.
• R.W. Buckley, E.A. Kuetz, “A European photovoltaic education initiative”, Renewable Energy, Vol. 5, No. 1-4, pp. 345–347, 1994.
• L. Broman, “On the didactics of renewable energy education-drawing on twenty years experience”, Renewable Energy, Vol. 5, No. 5-8, pp. 1398–1405, 1994.
• H. Garg, T. Kandpal, “Renewable energy education: Challenges and problems in developing countries”, Renewable Energy, Vol. 9, No. 1-4, pp. 1188–1193, 1996.
• M. Ruzinsky, A. Smola, J. Takacs, V. Saly, D. Ruzinska, I. Darula, V. Hornik, J. Kuma, D. Gasparovsky, “Renewable energy R&D, education and training at the Slovak Technical University”, Renewable Energy, Vol. 9, No. 1-4, pp. 1199–1202, 1996.
• B. Berkovski, C. Gottschalk, “Strengthening human resources for new and renewable energy technologies of the 21st century: UNESCO engineering education and training programme”, Renewable Energy, Vol. 10, No. 2-3, pp. 441–450, 1997.
• K.L. O’Mara, P.J. Jennings, “Innovative renewable energy education using the World Wide Web”, Renewable Energy, Vol. 22, No. 1-3, pp. 135–141, 2001.
• S.C. Bhattacharya, “Renewable energy education at the university level”, Renewable Energy, Vol. 22, No. 1-3, pp. 91–97, 2001.
• P.K. Jain, E.M. Lungu, B. Mogotsi, “Renewable energy education in Botswana: Needs, status and proposed training programs”, Renewable Energy, Vol. 25, No. 1, pp. 115–129, 2002.
• N. Zografakis, A.N. Menegaki, K.P. Tsagarakis, “Effective education for energy efficiency”, Energy Policy, Vol. 36, No. 8, pp. 3226–3232, 2008.
• P. Jennings, “New directions in renewable energy education”, Renewable Energy, Vol. 34, No. 2, pp. 435–439, 2009.
• A. Kecebas, M.A. Alkan, “Educational and consciousness-raising movements for renewable energy in Turkey”, Energy Education Science and Technology Part B, Vol. 1, No. 3-4, pp. 157–170, 2009.
• C. Acikgoz, “Renewable energy education in Turkey”, Renewable Energy, Vol. 36, No. 2, pp. 608–611, 2011.
• M. Yumurtaci, A. Kecebas, “Renewable energy and its university level education in Turkey”, Energy Education Science and Technology Part B, Vol. 3, No. 1-2, pp. 143–152, 2011.
• A. Karabulut, E. Gedik, A. Kecebas, M.A. Alkan, “An investigation on renewable energy education at the university level in Turkey”, Renewable Energy, Vol. 36, No. 4, pp. 1293–1297, 2011.