EGEMENLİĞİN MANTIĞI, FAŞİZM VE ŞİDDET

Yıl 2018, Cilt: 14 Sayı: 53, 85 - 95, 03.04.2018

Derda Küçükalp

Öz

Her siyasal ilişki bir egemenlik ilişkisidir ve
bu nedenle de şiddet içerir. Siyasi rejimlerin
içermiş olduğu şiddet ideolojiler yoluyla meşrulaştırılır. Liberalizm negatif özgürlük, hukuk devleti, sınırlı iktidar, serbest piyasa gibi
kavramlar yoluyla egemeni gizleyerek şiddeti
adeta görünmez kılar. Sosyalizm açık şiddeti komünist topluma gitmenin bir aracı olarak
görür. Bu yazının konusunu oluşturan faşizm
ise şiddetin siyasetin doğasından kaynaklanan
bir gereklilik olduğunu kabul eder. Şiddeti bir
gereklilik olarak görmesi ve hatta yüceltmesi
nedeniyle egemenliğin mantığının en açık şekilde faşizmde tezahür ettiğini söylemek mümkündür. Kuvvet politikası, eşitsizliğin olumlanması, toplumu ve zamanı kontrol etme arzusu,
irrasyonel ve immoral politik eylem anlayışı
faşizmi karakterize eden bazı özelliklerdir. Bu
özelliklerin her birinde egemenliğin mantığının
izini sürmek mümkündür.

Anahtar Kelimeler

Egemenlik, Faşizm, Şiddet, Liberalizm, İdeoloji, Politik Güç, Devlet, Modern Toplum

Kaynakça

• AGAMBEN, G. (2001). Kutsal İnsan, çev. İsmail Türkmen, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• GRIFFIN, R. (2007). Modernism and Fascism: The Sense of Beginning under Mussolini and Hitler, Palgrave Macmillan, New York.
• HEYWOOD, A. (2014). Siyasi İdeolojiler, çev. Hüsamettin İnanç, Adres Yayınları, Ankara.
• IORDACHI, C. (2015). “Karşılaştırmalı Faşizm Çalışmaları: Giriş”, Karşılaştırmalı Faşizm Çalışmaları, der. Constantin Iordachi, çev. İsmail Ilgar, İletişim Yayınları, İstanbul.
• LANG, B. (2002). “Misinterpretation as the Author’s Responsibility (Nietzsche’s fascism, for istance)”, Nietzsche, Godfather of Fascism?: on the Uses and Abuses of Philosophy, ed. Jacomb Golomg and Robert S. Wistrich, Princeton University Press, Princeton-Oxford.
• LUKACS, G. (2006). Aklın Yıkımı 1, çev. Ayşen Teşken Kapkın, Payel Yayınları, İstanbul.
• MANN, M. (2015). Faşistler, çev. Ulaş Bayraktar, İletişim Yayınları, İstanbul.
• NEOCLEOUS, M. (1997). Fascism, Open University Press, Buckhingham.
• OHANA, D. (2002). “Nietzsche and the Fascist Dimension: The Case of Ernst Junger”, Nietzsche, Godfather of Fascism?: on the Uses and Abuses of Philosophy, ed. Jacomb Golomg and Robert S. Wistrich, Princeton University Press, Princeton-Oxford.
• ÖRS, H. B. (2007). “Faşizm”, 19. Yüzyıldan 20. Yüzyıla Modern Siyasal İdeolojiler, der. H. Birsen Örs, İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul.
• SCHMITT, C. (2002). Siyasi İlahiyat, çev. Emre Zeybekoğlu, Dost Kitabevi, Ankara.
• STERNHELL, Z. (2012). “Giriş: Faşizm Kavramı”, Faşist İdeolojinin Doğuşu, der. Zerv SternhellMario Sznajder-Maia Asheri, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• VINCENT, A. (2006). Politik İdeolojiler, çev. Arzu Tüfekçi, Paradigma Yayınları, İstanbul.
• WOLIN, R. (2004). The Seduction of Unreason: The Intellectual Romance with Fascism from Nietzsche to Postmodernism, Princeton University Press, Princeton and Oxford.