TÜRK SİYASİ HAYATINDA YENİ DÖNEM: SEKÜLER VERSUS MUHAFAZAKÂR POPÜLİZM

Yıl 2019, Cilt: 16 Sayı: 57, 103 - 122, 15.12.2019

Ali Aslan

Öz

Popülizm günümüzün en tartışmalı olgularından birisi durumunda. Elitizm ve çoğulcu siyasetler karşısında meşru ve makul bir siyasi alternatif olarak görülmüyor. Bu çalışma öncelikle popülizmin modern demokratik siyasetle olan ilişkisini ortaya koyarak onu meşru ve makul bir alternatif olarak sunmaktadır. İkinci olarak, Türk siyasi hayatında popülizmin uzun süredir ülke siyasetin hâkim olan elitist yapıların yerini almaya başladığını göstermeye çalışmaktadır. Buna göre, Türk siyasi hayatı ilk defa karşıt iki popülist siyasetin mücadelesine tanıklık etmektedir. Seküler ve muhafazakâr siyasi özneler milli iradenin temsilciliği için kıyasıya mücadele etmektedir.
Bu durumda yapılması gereken popülizmi reddetmek ya da geçici bir trend olarak görmek değil, onu en iyi şekilde anlayarak ülke siyasetini demokratik ilkeler çerçevesinde kurumsal bir yapıya kavuşturmanın yollarını aramaktır

Anahtar Kelimeler

Popülizm, Elitizm, Çoğulculuk, Demokrasi, Seküler ve Muhafazakâr Siyaset

Kaynakça

• AKÇA, İsmet- BEKMEN, Ahmet ve ÖZDEN, Barış Alp. (2014). Turkey Reframed: Constituting Neoliberal Hegemony, Londra ve New York: Pluto Press.
• BELGE, Murat. (2018). Siz İsterseniz & Popülizm Üzerine Yazılar, İstanbul: İletişim Yayınları.
• BERKES, Niyazi. (1998). The Development of Secularism in Turkey, Londra ve NewYork: Routledge.
• BORA, Tanıl ve CANEFE, Nergis. (2002). “Türkiye’de Popülist Milliyetçilik”, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Milliyetçilik, Ed. Tanıl Bora, İstanbul: İletişim Yayınları.
• BORA, Tanıl ve ERDOĞAN, Necmi. (2003). “Muhafazakâr Popülizm”, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Muhafazakârlık, Ed. Ahmet Çiğdem, İstanbul: İletişim Yayınları.
• BUTLER, Judith, LACLAU, Ernesto ve ZİZEK, Slavoj. (2000). Contingency, Hegemony, Universality: Contemporary Dialogues on the Left, Londra: Verso.
• COX, Robert W. (1996). “Gramsci, Hegemony, and International Relations: An Essay in Method (1983)”, Approaches to World Order, Ed. Robert W. Cox, Cambridge: Cambridge University Press.
• DURAN, Burhanettin. (2018). “AK Parti’nin İdeolojik Dönüşümünün Kodları”, Kuruluşundan Bugüne AK Parti: Siyaset, Ed. Nebi Miş ve Ali Aslan, İstanbul: SETA.
• ERDOĞAN, Necmi. (2007). “1970’lerde Sol Popülizm Üzerine Notlar”, Modern Türkiye’de Siyasi Düşünce: Sol, Ed. Murat Gültekingil, İstanbul: İletişim Yayınları.
• ERDOĞAN, Necmi. (2009). “Neo-Kemalizm, Organik Bunalım ve Hegemonya”, Türkiye’de Modern Siyasi Düşünce: Kemalizm, Ed. Ahmet İnsel, İstanbul: İletişim Yayınları.
• ERGÜDER, Üstün. (1991). “The Motherland Party, 1983-1989”, Political Parties and Democracy in Turkey, Ed. Metin Heper ve Jacob M. Landau, Londra ve New York: I. B. Tauris.
• GERMANİ, Gino. (1978). Authoritarianism, Fascism and National Populism, Transaction Books, New Brunswick, NJ.
• GLYNOS, Jason ve HOWARTH, David. (2007). Logics of Critical Explanation in Social and Political Theory, Londra ve New York: Routledge.
• GÜLALP, Haldun. (1995). “The Crisis of Westernization in Turkey: Islamism versus Nationalism”, Innovation, Vol. 8, No. 2.
• HANİOĞLU, M. Şükrü. (2017a). “İki Türkiye” Nasıl Ayrıştı ve Kutuplaştı?”, Sabah (30 Temmuz).
• HANİOĞLU, M. Şükrü. (2017b). “Bir Türkiye Nasıl Yaratılabilir?”, Sabah (6 Ağustos).
• HABERMAS, Jürgen. (1998). Between Facts and Norms: Contributions to a Discourse Theory of Law and Democracy, Londra: Polity Press.
• HALE, William ve ÖZBUDUN, Ergun. (2009). Islamism, Democracy and Liberalism in Turkey: The Case of the AKP, Londra ve New York: Routledge.
• HEPER, Metin. (2000). “The Ottoman Legacy and Turkish Politics”, Journal of International Affairs, Vol. 54, No. 1.
• HEPER, Metin. (2006). Türkiye’de Devlet Geleneği, İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
• İNALCIK, Halil. (1964). “The Nature of Traditional Society”, Political Modernization in Japan and Turkey, Ed. Robert E. Ward ve Dankwart A.Rustow, Princeton University Press, Princeton, NJ.
• İNALCIK, Halil. (1977). “Centralization and Decentralization in Ottoman Administration”, Studies in Eighteenth Century Islamic History, Ed. Thomas Naff ve Roger Owen, Southern Illinois University Press, Carbondale ve Edwardsville.
• İNALCIK, Halil. (1992). “Comments on “Sultanism”: Max Weber’s Typification of the Ottoman Polity”, Princeton Papers in Near Eastern Studies, No. 1.
• İNALCIK, Halil. (2007). Atatürk ve Demokratik Türkiye, İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• İNALCIK, Halil, (2018), Şair ve Patron, İstanbul: Doğu Batı Yayınları
• İSLAMOĞLU, Huri ve KEYDER, Çağlar. (1977). “Agenda for Ottoman History”, Review, Vol. 1, No.
• KARAÖMERLİOĞLU, M. Asım. (2001). “Tek Parti Döneminde Halkçılık”, Türkiye’de Modern Siyasi Düşünce: Kemalizm, Ed. Ahmet İnsel, İstanbul: İletişim Yayınları.
• KARPAT, Kemal. (1962). “Recent Political Developments in Turkey and Their Social Background”, International Affairs, Vol. 38. No. 3.
• KARPAT, Kemal. (1970). “The Military and Politics in Turkey, 1960- 64: A Socio-Cultural Analysis of a Revolution”, The American Historical Review, Vol. 75, No. 6.
• KARPAT, Kemal. (1972a). “The Transformation of the Ottoman State, 1789- 1908”, International Journal of Middle East Studies, Vol. 3, No. 3.
• KARPAT, Kemal. (1972b). “Political Developments in Turkey, 1950- 70”, Middle Eastern Studies, Vol. 8, No. 3.
• KARPAT, Kemal. (2004). “The Evolution of the Turkish Political System and the Changing Meaning of Modernity, Secularism and Islam (1876-1945)”, Studies on Turkish Politics and Society, Brill, Leiden.
• KEYDER, Çağlar. (1988). “Bureaucracy and Bourgeoisie: Reform and Revolution in the Age of Imperialism”, Review, Vo. 11, No. 2.
• KEYDER, Çağlar. (1989). Türkiye’de Devlet ve Sınıflar, İstanbul: İletişim Yayınları.
• LACLAU, Ernesto ve MOUFFE, Chantal. (1985). Hegemony and Socialist Strategy: Towards a Radical Democratic Politics, Londra: Verso.
• LACLAU, Ernesto. (2005a). “Populism: What’s in a Name?”, Populism and the Mirror of Democracy, Ed. Francisco Panizza, Londra ve New York: Verso.
• LACLAU, Ernesto. (2005b). On Populist Reason, Londra: Verso.
• LEFORT, Claude. (1986). The Political Forms of Modern Society: Bureaucracy, Democracy, Totalitarianism, Londra: Polity Press.
• LEFORT, Claude. (1988). Democracy and Political Theory, Londra: Polity Press.
• MAHCUPYAN, Etyen. (2017). “Türkiye Tek Toplum Olabilir mi?”, Karar (25 Ağustos).
• MARCHART, Oliver. (2007). Post-Foundational Political Thought, Edinburgh: Edinburgh University Press.
• MARDİN, Şerif. (1966). “Opposition and Control in Turkey”, Government and Opposition, Vol.1, No. 3.
• MARDİN, Şerif. (1969). “Power, Civil Society and Culture in the Ottoman Empire”, Comparative Studies in Society and History, Vol. 11, No. 3.
• MARDİN, Şerif. (1971). “Ideology and Revolution in the Turkish Revolution”, International Journal of Middle East Studies, Vol. 2, No. 3.
• MARDİN, Şerif. (1973). “Center-Periphery Relations: A Key to Turkish Politics?”, Daedalus, Vol. 102, No. 1.
• MARDİN, Şerif. (1978). “Youth and Violence in Turkey”, European Journal of Sociology, Vol. 19, No. 2.
• MARDİN, Şerif. (1981). “Religion and Secularism in Turkey”, Atatürk: Founder of a Modern State, Ed. Ali Kazancıgil ve Ergun Özbudun, Londra: C. Hurst & Company.
• MOUFFE, Chantal. (1999). “Deliberative Democracy or Agonistic Democracy?”, Social Research, Vol. 66, No. 3.
• MOUFFE, Chantal. (2005). On the Political, Londra ve New York: Routledge.
• MOUFFE, Chantal. (2018). For a Left Populism, Londra: Verso.
• MUDDE, Cas ve KALTWASSER, Cristobal R.. (2017). Populism: A Very Short Introduction, New York: Oxford University Press.
• MÜLLER, Jan-Werner. (2016). What is Populism?, Philadelphia: University of Pennsylvania Press.
• ÖZBUDUN, Ergun. (1994). “State Elites and Democratic Political Culture”, Political Culture and Democracy in Developing Countries, Ed. Larry J. Diamond, Lynne Rienner, Boulder, CO.
• RAWLS, John. (1971). A Theory of Justice, Harvard University Press, Cambridge, MA.
• SUNAR, İlkay. (1985). “Demokrat Parti ve Popülizm”, Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi, Cilt 8, İstanbul: İletişim Yayınları.
• SUNAR, İlkay. (1990). “Populism and Patronage: The Demokrat Party and Its Legacy in Turkey”, Politics of Modern Turkey, Ed. Ali Çarkoğlu ve William Hale, Cilt 1, Londra: Routledge.
• TACHAU, Frank. (1984). “The Political Culture of Kemalist Turkey”, Atatürk and the Modernization of Turkey, Ed. Jacob M. Landau, Westview Press, Boulder, CO.
• TAMBAR, Kadir. (2009). “Secular Populism and the Semiotics of the Crowd in Turkey”, Political Culture, Vol. 31, No. 3.
• TOPRAK, Zafer. (2013). Türkiye’de Popülizm 1908- 1923, İstanbul: Doğan Kitap.
• TUĞAL, Cihan. (2009). Passive Revolution: Absorbing the Islamic Challenge to Capitalism, Stanford University Press, California, CA.
• TURAN, İlter. (1984). “Continuity and Change in Turkish Bureaucracy: The Kemalist Period and After”, Atatürk and the Modernization of Turkey, Ed. Jacob M. Landau, Westview Press, Boulder, CO.