Bu çalışmada, modern siyaset biliminin bazı aslî kavramlarından hareketle Türk siyasetinde son dönemlerdeki kimi yapısal ve zihinsel dönüşümler, siya-set ve toplum ilişkisi bağlamında ele alınacaktır. Batı’da modernleşme ile birlikte meşruluğun yegâne kaynağı olan halk (populus), Cumhuriyet dönemi Türk siyasal düşüncesinde de meşruluğun kaynağı haline gelmiştir. Ancak bir farkla ki, iktidarın ondan türetildiği, başka bir ifade ile yönetimin/kullanımın ne adına olacağı sorusunun cevabı olan bir gerçeklik değil, bizzat devlet tarafından inşa edilen; ahlak, görev ve amaçlar etrafında biçimlendirilen persona civitatis topluluğu olarak kabul edilen bir halk vardır. Dolayısı ile de populus’un bu şekilde değerlendirilmesi onunla doğrudan ilişkili diğer iki kavramın potestas ve auctoritas’ın da paralel bir anlam kaymasına ve pratiğine uğramasına yol açmıştır. Son dönemde Türkiye’de yaşanan bir dizi siyasal, sos-yal ve yapısal-zihinsel değişim, söz konusu kavramları yerli yerine oturtma açısından önemli bir imkân sunmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Siyaset Bilimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 8 Sayı: 31 |
Muhafazakar Düşünce Dergisi