TEMSİLÎ DEMOKRASİDEN DEMOKRATİK

Yıl 2020, Cilt: 16 Sayı: 58, 55 - 83, 15.06.2020

Metın Özkan

Öz

Bu makale, demokrasi ile temsil kavramlarının eşanlı-eşzamanlı düşünülüp/düşünülemeyeceğine yönelik bir perspektif sunmaktadır. Modern devletteki yöneten-yönetilen ilişkisinde siyasal temsilin, ne ifade ettiği ya da temsilcinin/temsilcilerin politika belirlenim süreçlerinde neye/kime odaklandığı gibi sorular Hanna Fenichel Pitkin’in kavrama yönelik kapsamlı çalışması olan The Concept of Representation’da derinlemesine incelenmektedir. Düşünürün çok yönlü temsil perspektifi, demokrasi ile temsil kavramlarının farklı tarihsel kökenleri sebebiyle eşanlı/eşzamanlı düşünülemeyeceği konusuna önemli bir teorik çerçeve sunar. Bu bağlamda makale, Pitkin’in temsil kavramsallaştırmasından hareketle demokratik temsil düşüncesini inceleyerek demokrasinin temsilî mahiyetini analiz etmeyi amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Pitkin, siyasal temsil, demokrasi, demokratik temsil, temsilî demokrasi

Kaynakça

• Arendt, H. (2012). Devrim Üzerine. (Çev. Onur Kara). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Barber, B. (1995). Güçlü Demokrasi. (Çev. Mehmet Beşikçi). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Beriş, H. E. (2014). Egemenlik: Bir Kavramın Geçmişi, Bugünü ve Geleceği. İstanbul: Tezkire.
• Birch, A. H. (2001). Concepts and Theories of Modern Democracy. New York: Routledge.
• Budge, I. (2006). “Direct and Representative Democracy: Are They Necessarily Opposed?”, Representation, Sayı: 42, Cilt: 1, ss. 1–12.
• Burke, E. (1949). Burke’s Politics: Selected Writings and Speeches of Edmund Burke on Reform, Revolution, and War. (Edit. Ross J. S. Hoffman and Paul Levack). New York: Alfred Knoph Publishing.
• Castiglione, D. (2012). “A New Agenda for Democratic Representation?”, Politics & Gender, Sayı: 8, Cilt: 4, ss. 518–523.
• Cotta, M. ve Best, H. (2007). “Parliamentary Representatives from Early Democratization to the Age of Consolidated Democracy: National Variations and International Convergence in a Long-term Perspective”, Democratic Representation in Europe. (Edit. Maurizio Cotta and Heinrich Best). Oxford: Oxford Univ. Press.
• Dahl, R. A. (1971). Polyarchy: Participation and Opposition. New Haven: Yale Univ. Press.
• Dahl, R. A. (2001). Demokrasi Üstüne. (Çev. Betül Kadıoğlu). Ankara: Phoenix Yayınları.
• Dovi, S. (2002). “Preferable Descriptive Representatives: Or Will Just Any Woman, Black or Latino Do?”, American Political Science Review, Sayı: 96: ss. 745-754.
• Dunn, J. (2017). Halkın Özgürlüğü. (Çev. Akın E. Pilgir). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Fraser, N. (2007). “Identity, Exclusion, and Critique: A Response to Four Critics”, European Journal Political Theory, Sayı: 6, ss. 305–338.
• Held, D. (1987). Models of Democracy. Cambridge: Polity Press.
• Heywood, A. (2012). Siyaset. (Çev. Bekir B. Özipek, Bican Şahin, vd.). Ankara: Adres Yayınları.
• Hobbes, T. (2018). De Cive. (Çev. Deniz Zarakolu). İstanbul: Belge Yayınları.
• Hobson, C. (2008). “Revolution, Representation and the Foundations of Modern Democracy”, European Journal of Political Theory, Sayı: 7, Cilt: 4, ss. 449–471.
• Keane, J. (2009). The Life and Death of Democracy. London: Simon & Schuster Publishing.
• Kılıçbay, M. A. (2003). “Ya Parlamento Demokratik Değilse!”, Türkiye Günlüğü, Sayı: 60, ss. 19-22.
• Lijphart, A. (2014). Demokrasi Modelleri: Otuz Altı Ülkede Yönetim Biçimleri ve Performansları.
• (Çev. Güneş Ayas ve Umut Bulsun). İstanbul: İthaki Yayınları.
• Loewenberg, G. (1972). “Comparative Legislative Research”, Comparative Legislative Behavior: Frontiers of Research. (Edit. Samuel Patterson ve John Wahlke). New York: Wiley Publishing.
• Luhmann, N. (1990). Political Theory in the Welfare State. (Transl. J Bednarz Jr). New York: Walter de Gruyter.
• Madison, J. (1961). “Federalist No. 10”, The Federalist Papers. (Edit. Isaac Kramnick). New York: Penguin.
• Manin, B. (1997). The Principles of Representative Government. Cambridge: Cambridge Univ. Press.
• Mansbridge, J. (2003). “Rethinking Representation”, American Political Science Review, Sayı: 97, Cilt: 4, ss. 515–528.
• Mayo, H. B. (1964). Demokratik Teoriye Giriş. (Çev. Emre Kongar). Ankara: Türk Siyasi İlimler Derneği Yayınları.
• Orr, K. ve McAteer, M. (2010). “The Modernisation of Local Decision Making: Public Participation and Scottish Local Government”, Local Government Studies, Sayı: 30, Cilt: 2, ss. 131-155.
• Özkan, M. (2019). Modern-Demokratik Devlette Siyasal Temsil. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Pateman C. (1976). Participation and Democratic Theory. Cambridge: Cambridge Univ. Press.
• Phillips, A. (1995). The Politics of Presence. Oxford: Oxford Univ. Press.
• Pitkin, H. F. (1972). The Concept of Representation. Berkeley: University of California Press.
• Pitkin, H. F. (2014). Temsil Kavramı. (Çev. Seda Erkoç). Sakarya: Sakarya Üniversitesi Kültür Yayınları.
• Pitkin, H. F. ve Schumer, H. (1982). “On Participation”, Democracy, Sayı: 2, ss. 43-54.
• Pitkin, H. F. (2004). “Representation and Democracy: Uneasy Alliance”, Scandinavian Political Studies, Sayı: 27, Cilt: 2, ss. 335–342.
• Plotke, D. (1997). “Representation is Democracy”, Constellations, Sayı: 4, Cilt: 1, ss. 19–34
• Powell, G. B. Jr. (2004). Political Representation in Comparative Politics. Annual Review of Politacal Science, Sayı: 7, ss. 273–296.
• Rehfeld, A. (2006). “Towards a General Theory of Political Representation”, Journal of Politics, Sayı: 68, Cilt: 1, ss. 1–21.
• Rosanvallon, P. (2011). Democratic Legitimacy: Impartiality, Reflexivity, Proximity. (Trans. Arthur Goldhammer). Princeton: Princeton Univ. Press.
• Rousseau, J. J. (1982). Toplum Sözleşmesi. (Çev. Vedat Günyol). İstanbul: Adam Yayınları.
• Runciman, D. (2007). “The Paradox of Political Representation”, The Journal of Political Philosophy, Sayı: 15, Cilt: 1, ss. 93–114.
• Samons II, L. J. (2013). Demokrasinin Nesi Var? Atina’daki Uygulamalardan Amerikan İbadetine. (Çev. Yosun Erdemli). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Sartori, G. (2014). Demokrasi Teorisine Geri Dönüş. (Çev. Mehmet Turhan ve Tunçer Karamustafaoğlu). İstanbul: Sentez.
• Saward, M. (2010). The Representative Claim. New York: Oxford Univ. Press.
• Schumpeter, J. A. (1966). Kapitalizm, Sosyalizm ve Demokrasi II. Cilt, (Çev. Tunay Akoğlu). İstanbul: Varlık Yayınları.
• Sieyès, E. J. (2005). Üçüncü Sınıf Nedir?. (Çev. İ. Birkan). Ankara: İmge Kitabevi.
• Urbinati, N. (2006). Representative Democracy: Principles and Genealogy. Chicago: Chicago Univ. Press
• Urbinati, N. ve Warren, M. E. (2008). “The Concept of Representation in Contemporary Democratic Theory”, Annual Review of Political Science, Sayı: 11, ss. 387–412.
• Vieira, B. M. ve Runciman, D. (2008). Representation. London: Polity Press.
• Williams, M. (1998). Voice, Trust, and Memory. Princeton: Princeton Univ. Press.
• Wood, G. S. (1992). “Democracy and the American Revolution”, Democracy. (Edit. John Dunn). Oxford: Oxford University Press.
• Young, I. M. (2000). Inclusion and Democracy. Oxford: Oxford Univ. Press.