Eleştiri biliminde “kronotop”, zaman ve mekân unsurlarının birbiriyle olan içkin bağlantıları manasına gelmektedir. Kronotop incelemesinde bir edebî metindeki çatışmalar, gerilimler ve çözülmeler; buluşmalar ve ayrılmalar, sahneler arası geçişler ve zıtlıklar, zaman ve mekânın kesişip somutlaşması açısından incelenir. Eleştirel okumalarda da bu kesişim alanları, metnin edebî değeri ve bütünlüğünü gözler önüne sermek üzere anlamlandırılır.
Şair ve yazar Sezai Karakoç’un Portreler adlı ikinci öykü kitabında yer alan “Geç Kalan Adamın Öyküsü”, değer taşıyıcısı kronotoplar açısından zengin bir metindir. Bu yazıda, bahsi geçen öykü; öykünün ikinci merkezî kişisinin çıktığı yol, yolculuk ve yaşadığı buluşma / karşılaşma kronotopları; mazisi ve hâldeki durumu aktarılan merkezî kişinin evindeki kapı, oda ve mutfak kronotopları; toplumsal düzlemde yaşanan yoksulluklar, zıtlıklar ve zamanı temsil kronotopları ile “şükür, merhamet, iyilikleri Allah’tan bilmek ve tabiata saygı” gibi “değerler ve değer taşıyıcı motifler” açısından ele alınacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Edebiyat Sosyolojisi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 18 Sayı: 63 - İman, Duruş ve Diriliş: Sezai Karakoç |
Muhafazakar Düşünce Dergisi