Her
metnin kendi içinde bir dinamiği vardır ve karakterler metin içinde koşuşturur.
Bu aynı zamanda metnin ritmini belirleyen bir şeydir. Doğu’dan Uzakta romanında bu ritim başkarakter Adam üzerinden
sağlanmıştır. Adam, olay örgüsünün hem yaşayanı hem de ikinci anlatıcısı
konumundadır. Romanda gitme/gelme, unutma/hatırlatma arasında gidip gelen göç
deneyimi başkarakter Adam’ın tuttuğu iç hesaplaşmaların yoğun bir biçimde
yaşandığı günlük aracılığıyla okuyucuya aktarılmıştır. Böylece gitme, kalma ve
dönme arasında gidip gelen göç anlatısının kaydı tutulmuştur. Bu makalede de başkarakter
Adam’ın günlüğünden yola çıkarak Âmin Maalof’un Doğu’dan Uzakta adlı romanında göç deneyimi tartışmaya alınmıştır. Makalede göçle birlikte gelen imgeler ve eylemlilikler
bütününe; insanın kendine dönüşüne, kaygılarına, kayıplarına, kazanımlarına, mekânlar
arasındaki yolculuğuna odaklanılmıştır. Tanıklık, kaygı, yitim ve ölüm
kavramlarından hareketle göç ve mekân arasındaki ilişki incelenmiştir. Baş
mekân olarak ‘ev’ tartışmada merkezi bir konuma yerleştirilmiş, buna bağlı olarak ‘ev’den kopuş/ ‘ev’e dönüş
imgeleri mekânın kaybı ve yeniden üretimi aracılığıyla tartışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 5 Haziran 2018 |
Gönderilme Tarihi | 4 Mayıs 2018 |
Kabul Tarihi | 14 Mayıs 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |