Özel Gereksinimli Bireyler İçin Gölge Öğreticilik

Yıl 2023, Cilt: 6 Sayı: 2, 50 - 57, 26.12.2023

Hamza Kurtkapan

https://doi.org/10.33817/muhakeme.1393589

Öz

Engellilerin sosyal yaşama katılımı ve eğitim kurumlarına dâhil olmalarının önünde birtakım bariyerler bulunmaktadır. Engellilere yönelik geliştirilen sosyal model perspektifi, toplumsal katılımın önemine değinmekte ve toplumsal katılım konusunda olası engellerin kaldırılmasına odaklanmaktadır . Bu noktada değerlendirilmesi gereken başlıca konu onların topluma ve eğitim ortamlarına nasıl katılacakları konusudur. Engellilerin önemli bir kesimi biraz destekle normal okul ortamlarında yer alabilmektedirler. Bu makalede engellilerin eğitim ortamlarına katılımlarına destek mekanizması olan gölge öğreticilik konusu sosyal model perspektifi ile ele alınmaktadır. Yapılan çalışma betimsel bir araştırmadır. Bu amaçla doküman incelemesi yapılarak; makale, yüksek lisans ve doktora çalışmaları incelenmiştir. Çalışmada gölge öğreticilerin okullardaki olası görevleri sıralanmaktadır. Bunlar, bütünleşik sınıflarda yer alan engelli çocukların diğer çocuklarla etkileşimini yönetmek, onlara koçluk yapmak, onların davranışlarının yönetimi ve sosyal becerilerini arttırmak şeklinde sıralanabilir. Gölge öğreticilerin belirtilen işlemleri takım çalışması halinde yapmalarının verimliliği arttıracağı öngörülmektedir. Bu makalede gölge öğretici adaylarının taşıması veya kazanması gereken bazı özellikler sıralanmaktadır. Bunlar arasında, özel bilgi ve becerilerin edinilmesinin yanı sıra motivasyon sağlama ve iletişim ve uyum konularında da yetkinlik kazanma ve yatkınlık geliştirme önem kazanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Engellilik, Özel gereksinimli birey, Gölge Öğreticilik, Sosyal model.

Shadow Education In Schools For Individuals With Specıal Needs

Öz

There are some barriers to disabled people's participation in social life and inclusion in educational institutions. The main issue that needs to be evaluated is how they can participate more effectively in society and educational environments. Because the social model perspective developed for disabled people emphasizes the importance of their social participation, a significant portion of disabled people can participate in everyday school environments with some support. In this article, the issue of shadow tutoring, which is at the institutionalization stage for the participation of disabled people in educational settings, is discussed. The point of shadow teaching is addressed from the perspective of a social model. The possible duties of shadow teachers in schools are listed. These should include managing the interaction of disabled children in integrated classes with other children, coaching them, managing their behaviour and increasing their social skills. Finally, the shadow teacher should do these in teamwork. This article lists the characteristics that a shadow teacher candidate should have. Among these, in addition to unique knowledge and skills, competence and aptitude in motivating, communication and adaptation issues gain importance.

Anahtar Kelimeler

Disability, Special needs child, Shadow Teaching, Social model

Kaynakça

• Apaydın, R. & Barış̧, İ. (2021). Toplumda engelli bireylere yönelik tutumun sağlık çalışanları bağlamında değerlendirilmesi. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 21 (1), 22-39.
• Ataman, S. A. (2019). Kamu kurumlarında çalışan engelli personellerin meslek yaşamlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi (Doctoral dissertation, Marmara Üniversitesi (Turkey)).
• Anıl, A. (2019). İşverenlerin engellilere yönelik tutumları ile engelli çalışanların çalışma alanına yönelik görüşlerinin incelenmesi (Doctoral dissertation, Necmettin Erbakan University (Turkey)).Bezmez vd., 2011).
• Bray, M. (2010). Researching shadow education: Methodological challenges and directions. Asia Pacific Education Review, 11, 3-13.
• Cihan, A. (2021). Engelli bireylere sahip olan ailelerin toplumdan beklentileri: İstanbul örneği. Atlas Sosyal Bilimler Dergisi, 1(7), 27-44.
• Çelik, E. (2016). Onuncu yılında birleşmiş milletler engelli kişilerin insan hakları sözleşmesi ve sözleşme ruhu. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 7(1), 219-246.
• Yılmaz Düşünür, S. ve Sarıışık, M. (2019). Turizmde zihinsel engelli bireylerin yaşadıkları zorlukların belirlenmesine yönelik bir araştırma, Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 3(1), 5-25.
• Ekenci, M. T. (2015). 2012 Türkiye Sağlık Araştırması’nın engelliliğe ilişkin yaygınlık ölçümü açısından incelenmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, (35/2).
• El-Rashidy, A. (2023). Some global experiences of preparing the shadow teacher and their ımportance in developing a proposed program to prepare ıt locally. Science, 11(1), 1-9.
• Ferri, B. A., & Connor, D. J. (2005). In the shadow of Brown: Special education and overrepresentation of students of color. Remedial and Special education, 26(2), 93-100.
• Kaya, E. (2016). Engelli bireylerin rekreatif faaliyetlere ilişkin tutumları ve sportif rekreasyon alanlarının engellilere uygunluk düzeylerinin incelenmesi (Doctoral dissertation, Sakarya Universitesi (Turkey)
• Khalfaoui, N. (2010). Shadow Education: Its nature role and function in British International schools in Hong Kong (Doctoral dissertation, Durham University).
• Lee, J. C., Quadlin, N., & Ambriz, D. (2023). Shadow education, pandemic style: Social class, race, and supplemental education during Covid-19. Research in Social Stratification and Mobility, 83, 100755.
• Lee, S. K. (2014). Shadow education in the southeast of South Korea: Mothers' experiences and perspectives of shadow education (Doctoral dissertation, University of Minnesota).
• Manansala, M. A., & Dizon, E. I. (2008). Shadow teaching scheme for children with autism and attention deficit-hyperactivity disorder in regular schools. Education quarterly, 66(1).
• Mont, D. (2007). Measuring disability prevalence (Vol. 706). Washington, DC: Special Protection, World Bank.
• Mori, I., & Baker, D. (2010). The origin of universal shadow education: What the supplemental education phenomenon tells us about the postmodern institution of education. Asia Pacific Education Review, 11, 36-48.
• Samuell, C. (2023). Shadow education, Bourdieu, & meritocracy: towards an understanding of Juku and inequality in Japan. Current Issues in Language Planning, 1-22.
• Meşe, İ. (2014). Engelliliği açıklayan sosyal model nedir?, Sosyal Politika Çalışmalar Dergisi, 33, 79-92 . Shakespeare, T., & Watson, N. (1997). Defending the social model. Disability & Society, 12(2), 293-300
• Şişman, Y. (2012). Özürlülük alanında kullanılan kavramlar üzerine genel bir değerlendirme. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 7(28), 69-85.
• Ünlütürk, S. (2021). Otizm spektrum bozukluğu, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu ve özgül öğrenme bozukluğu tanılı çocuğa sahip ebeveynlerin geniş otizm fenotipi düzeylerinin karşılaştırılması (Doctoral dissertation, Necmettin Erbakan University).
• T. C. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı (2020, 04 07). Bakan: “2030 Engelsiz Vizyonunu açıklamıştır.” Erişim: 03.07. 2020.
• Thipjaroen, P. (2021). The decision for shadow education participation and the perceived formation of educational ınequality in Thailand. Journal of International Studies, Prince of Songkla University, 11(2), 27-60.
• Zhang, W., & Bray, M. (2020). Comparative research on shadow education: Achievements, challenges, and the agenda ahead. European Journal of Education, 55(3), 322-341.