Ölünün Ölüme Teslim Edilişi; Çağdaş Sanatta Ölümün Biricikliği

Yıl 2024, Cilt: 15 Sayı: 2, 251 - 273, 31.12.2024

Ayşegül Düşek

https://doi.org/10.29228/sanat.48

Öz

Canlı organizmaların biyolojik işlevselliğinin geri döndürülemez şekilde sona ermesini ifade eden ölüm, biyolojik bir olgu olmanın ötesinde insanlık tarihinin en önemli dinamiklerinden birini oluşturur. Her organizmanın sahip olduğu doğal yaşam süresi, yalnızca bu sürecin doğal olarak sona ermesiyle değil, çeşitli nedenlerle ölümle sonuçlanma olasılığıyla da insan türü için kaçınılmaz bir korku yaratır. Hayatta kalma içgüdüsünü harekete geçiren ölüm gerçeği, tıptan teknolojiye kadar yaşamın tüm alanlarındaki iyileştirme çabasını ve sürekli bir gelişimi mecbur kılar. Aynı zamanda sanat, edebiyat, felsefe gibi alanlar için vazgeçilmez bir tema olarak öne çıkar. Bu çalışmanın amacı; ölümün kaçınılmaz varlığının, çağlara göre değişen sanat anlayışı doğrultusunda tematik olarak incelenmesidir.

Anahtar Kelimeler

ölüm, çağdaş sanat, felsefe

The Delivery of the Dead to Death; The Uniqueness of Death in Contemporary Art

Öz

Death, which refers to the irreversible termination of the biological functionality of living organisms, is not only a biological phenomenon but also one of the most important dynamics of human history. The natural life span of every organism creates an inevitable fear for the human species, not only with the natural end of this process but also with the possibility of death due to various reasons. The reality of death, which activates the survival instinct, necessitates improvement efforts and continuous development in all areas of life, from medicine to technology. It also stands out as an indispensable theme for areas such as art, literature, and philosophy. The purpose of this study is to examine the inevitable existence of death thematically in line with the understanding of art that changes according to the ages.

Anahtar Kelimeler

death, Contemporary Art, philosophy

Kaynakça

• Bauman, Z. (2019). Akışkan modernite. Can.
• Bozdurgut Önuçak, A. (2013). Flaman resmi bağlamında gerçekliğin post-ikonografik resmi olarak fotografik görüntü. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 25, 61-75.
• Carola Krausse, A. (2005). Rönesanstan günümüze resim sanatının tarihi. (D. Zaptçıoğlu, Çev.). Literatür.
• Cicero, M. T. (2019). Ölüme övgü. Sel.
• Dastur, F. (2019). Ölümle yüzleşmek: Felsefi bir soruşturma. Pinhan.
• Derrida, J. (2007). Marx’ın hayaletleri. Ayrıntı.
• Eschenburg, M. (2023). The corpse and humanist discourse: Dead bodies in contemporary Chinese art. Arts, 12(5), 1-15.
• Heidegger, M. (2004). Varlık ve zaman. İdea.
• Kellehear, A. (2012). Ölümün toplumsal tarihi. Phoenix.
• Özman, R. (2016). Arapgir Onar köyü kaya mezarları. Tarih Dergisi, 62(2), 1-36.
• Sayın, Z. (2018). Ölüm terbiyesi. Metis.
• Schopenhauer, A. (2014). Ölüm ve içsel doğamızın yok edilemezliği ile olan ilişkisi. Oda.
• Spellman, W. M. (2017). Ölümün kısa bir tarihi. Can.
• Şahin, H. (2024). Sanat yapıtlarında malzeme olarak ceset kullanımı ve etik sorunu. Marmara Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 15(1), 108-126.
• Ünal, B. (2018). Fanilik üzerine yeniden düşünüş. Gazi Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Sanat ve Tasarım Dergisi, 21, 245–263.
• Zeytinoğlu, E. (2014, 29 Kasım). Yaşam ve ölüm sınırındaki sanat olarak, Beşir Fuad’ın intiharı. E-skop. https://www.e-skop.com/skopbulten/sanat-ve-olum-yasam-ve-olum-sinirindaki-sanat-olarak-besir-fuadin-intihari/2220 adresinden edinilmiştir