Analyzing the Self-Esteem and Assertiveness Levels of University Students Who Are Doing Sports and Who Do Not

Yıl 2013, Sayı: 31, 135 - 143, 01.12.2013

Hacalet Mollaoğulları Cemil Alptuğ Esen

Öz

This research was conducted at Mugla Sıtkı Koçman University on the students who are both doing exercises and who do not in order to explore their self-esteem and assertiveness levels. This study’s population consists of students who are studying at universities in Turkey where its sample consists of 669 students (330 women and 339 men) in total who are studying in various departments (Faculty of Science, Faculty of Letters, and Physical Education and Sports School) of Mugla University. In the research context, the Rosenberg Self-Esteem Scale, the Rathus Assertiveness Scale, and an information form containing the socio-demographic characteristics were applied in order obtain data were evaluated using SPSS 18 package program. In order to assess sociodemographic data, the percentage and frequency analysis were used. In addition to that, for the reliability study of the scale, Cronbach Alfa coefficient was calculated. Content validity and construct validity were examined for the validity study of the survey. Frequency analysis, t-test, Anova test and correlation tests were used. As a result of the research no relationship and difference were found between self-esteem and assertiveness levels of the university students who are involved in sports and who are not. However, a positive correlation between the level of self-esteem and assertiveness (significant) relationship is observed (p <0.05). Increase with individuals' levels of selfesteem, assertiveness behavior shows a linear increase in levels. The level of income by individuals in self-esteem and assertiveness levels vary significantly. As the amount of money spent increased, a significant difference was observed in the levels of self-esteem and assertiveness (p <0.05).

Anahtar Kelimeler

Self-esteem, assertiveness, sport

SPOR YAPAN VE YAPMAYAN ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN BENLİK SAYGISI VE ATILGANLIK DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ (Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Örneği)

Öz

Bu araştırma Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi’nde öğrenim gören spor yapan ve yapmayan üniversite öğrencilerinin benlik saygısı ve atılganlık düzeylerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu araştırmanın evrenini Türkiye’deki üniversitelerde öğrenim gören spor yapan ve yapmayan öğrenciler oluştururken, örneklemini ise Muğla Üniversitesinin (Fen Fakültesi, Edebiyat Fakültesi ve Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu) çeşitli bölümlerinde öğrenim gören 330 kadın ve 339 erkek olmak üzere toplam 669 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği, Rathus Atılganlık Ölçeği ve Sosyo-Demografik özellikleri içeren bir bilgi formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler SPSS paket programında değerlendirilmiştir. Frekans ve yüzde analizi, t testi, anova ve korelasyon testleri yapılmıştır. Araştırma sonucunda spor yapan ve yapmayan üniversite öğrencilerinin benlik saygısı ve atılganlık düzeyleri arasında farklılık ve ilişki bulunmamıştır. Ancak benlik saygısı ve atılganlık düzeyi arasında pozitif (anlamlı) bir ilişki görülmektedir (p

Anahtar Kelimeler

Benlik Saygısı, Atılganlık, Spor

Kaynakça

• Büyükyazı, G., Saraçoğlu, S., Karadeniz, G., Çamlıyer, H. (2003). Sedanterler İle Veteran Atletlerin Çeşitli Değişkenlere Göre Atılganlık Düzeylerinin Karşılaştırılması. Gazi Beden Eğitimi Spor Bilimleri Dergisi, 8;2: 13- 24.
• Cüceloğlu, D. (1992): Yeniden İnsan İnsana, 3. Basım, Remzi Kitabevi, İstanbul Cüceloğlu, D. (1997): İnsan ve Davranışı. Psikolojinin Temel Kavramları. Yedinci basım. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Cüceloğlu, D. ( 2002). İletişim Donanımları, İstanbul, Remzi Kitabevi. Cüceloğlu, D. (2000). İnsan İnsana. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çam, O., Khorshid, L., Altuğ, Özsoy, S. (2000). “Bir Hemşirelik Yüksekokulundaki Benlik Saygısı Düzeylerinin İncelenmesi” Hemşirelikte Araştırma Dergisi, 1: 33-40.
• Dökmen, Ü. (2002). İletişim Çatışmaları ve Empati (18. Baskı). İstanbul: SistemYayıncılık.
• Erdoğan, İ. (2002). İletişimi Anlamak. Ankara: Erk Yayıncılık. Fakültesi Dergisi. Beden Eğitimi Spor Özel Sayısı; 7: 191-199.
• Kahriman, Y. (2005) Karadeniz Teknik Üniversitesi Trabzon Sağlık Yüksekokulu öğrencilerinin benlik saygıları ve atılganlık düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. C.Ü. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 9(1): 24-32.
• Kapıkıran, Ş. (1993). İçten ve Dıştan Denetimliliğe Sahip Ergenlerin Atılganlık Düzeyinin Saptanması. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir. Özcan A. (2006). Hemşire-Hasta İlişkisi ve İletişim. 2. Baskı, Ankara, : 229-256.
• Pescitelli, (2001). Gale Encyclopedia of Psychology. Suveren, S.(1991). Sporu teşvik eden ekonomik ve sosyal faktörler. Gazi Eğitim Tan, Ş. (2006). Öğretimde planlama ve değerlendirme (10. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık
• Tegin, B. (1990). “Üniversite Öğrencilerinin Atılganlık Davranış ve Eğilimlerinin Cinsiyet ve Fakülte Değişkenleri Açısından İncelenmesi”. Psikoloji Dergisi, 25.
• Tiryaki, Ş, Erdil G, Acar M, Emlek Y. (1991). Sporcu ve sporcu olmayan gençlerin kişilik özellikleri. Spor Hekimliği Dergisi 19-23.
• Yıldız, M. (2006). “Dinsel Yönelim Biçimleri ve Bazı Demografik Değişkenler Açısından Üniversite Öğrencilerinin Benlik Tasarımları Üzerine Bir Araştırma”, Tabula Rasa Felsefe, Teoloji, 6(17): 81-102.