Çalışmamızda, sıçanlarda streptozotocin (STZ) ile oluşan diyabetik pankreas hasarındaki histopatolojik değişiklikler ve bu değişiklikler üzerine caffeic acid phenethyl ester (CAPE)’in etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır.32 adet Wistar albino erkek sıçan 4 eşit gruba ayrıldı. Grup 1: Kontrol, Grup 2: CAPE (10 µmol/kg/ip 20 gün boyunca), Grup 3: Diabetes mellitus (DM)(55 mg/kg/ip tek doz), Grup 4: DM+CAPE. Deney sonunda sakrifiye edilen sıçanların pankreas dokuları çıkarıldı. Rutin histolojik takip işlemlerinden geçirilen dokular parafine gömüldü. Parafin bloklardan alınan 5 µm kalınlığındaki kesitler Hematoksilen-Eozin (H-E) ile boyandıktan sonra histopatolojik skorlama yapıldı. Leica DFC 280 ışık mikroskobu ve Leica Q Win Görüntü Analiz sisteminde incelenen kesitlerin fotoğrafları çekildi. Pankreas dokusunda MDA, GSH düzeyleri ve SOD, CAT aktivitelerine bakıldı. İstatistiksel analizler için SPSS 13.0 programı kullanıldı. Veriler aritmetik ortalama±standart hata olarak ifade edildi. p<0.05 anlamlı kabul edildi.Kontrol ve CAPE grupları normal histolojik görünümdeydi. DM grubunda ise; asiner hücre dejenerasyonu, inflamasyon, Langerhans adacığı dejenerasyonu ve hemoraji tespit edildi. DM grubuna ait histopatolojik hasar skoru, kontrol ve CAPE grupları ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı derecede artmıştı (p=0.001, herikisi için aynı). Diğer yandan DM+CAPE grubunun histopatolojik bulgularında istatistiksel olarak anlamlı derecede azalma görüldü (p=0.001). Bu çalışma STZ’nin neden olduğu pankreas hasarı üzerine CAPE’nin iyileştirici etkileri olduğunu göstermektedir. Diyabetin tedavisinde CAPE gibi antioksidan özelliği olan ajanların olumlu etkileri olduğusonucuna vardık
In our study, we aimed to evaluate histopathological changes and therapeutic effects of caffeic acid phenethyl ester (CAPE) in streptozotocin (STZ)-induced diabetic pancreas damage in rats.32 male Wistar albino rats were divided into equal 4 groups. Group 1: Control, Group 2: CAPE (10 µmole/kg/ip 20 day), Group 3: Diabetes mellitus (DM)(55 mg/kg/ip single dose), Group 4: DM+CAPE. At the end of the study, pancreas tissues were removed and routin histological procedures were done. Paraffin blocks were cut at 5 µm and sections were stained with H-E and histopathological damage score was calculated. Sections were examined using a Leica DFC280 light microscope and a Leica Q Win Image Analysis system (Leica Micros Imaging Solutions Ltd., Cambridge, UK). MDA, GSH levels and SOD, CAT activities were measured in pancreatic tissue. Statistical analysis was carried out using the SPSS 13.0 (SPSS Inc., Chicago, III., USA) statistical program. All data are expressed as arithmetic mean±SE. p<0.05 was regarded as significant.Control and CAPE groups were normal histologically. In DM group, acinar cell degeneration, inflammation, islet degeneration and hemorrhage were observed. When compared with the control, DM groups and CAPE, DM groups, statistically significant differences were detected (p=0.001, for all). On the other hand, in the DM+CAPE group, histopathological changes were reduced (p=0.001). We concluded that CAPE has a therapeutic effect via antioxidant property in STZ-induced diabetic pancreas damage
Diğer ID | JA47MS47MS |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 2015 |
Gönderilme Tarihi | 1 Nisan 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 2 Sayı: 1 |