Abdominal cerrahi girişim sonrası ortaya çıkan
peritoneal adezyonlar halen önemini korumaktadır. Postoperatif peritoneal
adezyonu önlemeye yönelik yapılan PEG-4000 ile ilgili çalışmalardan anlamlı
sonuçlar alınmıştır. Ancak PEG-4000’in gastrointestinal anastomozlarda yara
iyileşmesi üzerindeki etkilerine yönelik yeterince deneysel veya klinik çalışma
yapılmamıştır. Bu çalışma 64 adet tavşan (16 denekten oluşan 4 grup) üzerinde
kontrollü deneysel çalışma olarak planlandı. Grup 1, 2 ve 3'deki deneklere
laparotomi yapılarak ileokolik bileşkenin 10 cm proksimalinden transeksiyon ve
ileo-ileal uç uca anastomoz yaptık. Grup 1'e 20 ml intraperitonal olarak
%40'lık PEG-4000, Grup 2'ye 20 ml %20'lik PEG-4000 ve Grup 3'e 20 ml serum
fizyolojik uyguladık. Grup 4'e ise sadece laparotomi yaptık. Her bir grubu
kendi içinde sekizer denekten oluşan iki alt gruba (a ve b) ayırdık, a grubuna
postoperatif ikinci gün, b grubuna ise postoperatif yedinci gün relaparotomi
yaptık. Aanastomozun 5 cm proksimalini ve 4 cm distalini içine alacak şekilde
ileum rezeksiyonu yaptık. Kontrol grubuna ileokolik bileşkenin 10 cm
proksimalinden 10 cm'lik ileum rezeksiyonu yaptık. Çıkarılan dokularda
anastomozdaki doku hidroksiprolin düzeylerini ölçtük, histopatolojik inceleme
yaptık ve postoperatif yedinci gün anastomoz ayrılma basınçlarını ölçtük.
Kontrol grubu ile çalışma grupları karşılaştırıldığında, hidroksiprolin miktarlarının,
histopatolojik inceleme sonuçlarının ve anastomoz ayrılma basınçlarının kontrol
grubunda anlamlı olarak yüksek olduğunu tespit ettik. İntraperitoneal olarak
%40'lık PEG-4000 uygulanmasının serum fizyolojik uygulanmasına göre yara
iyileşmesi üzerinde hem postoperatif ikinci günde hem de postoperatif yedinci
günde olumsuz etki yaptığını tespit ettik. %40'lık PEG-4000 kullanımının
%20'lik PEG-4000 kullanımına göre yara iyileşmesi üzerinde postoperatif ikinci
günde olumsuz etkisinin olmadığını, postoperatif yedinci günde yara iyileşmesi
üzerinde anlamlı olarak olumsuz etkisinin olduğunu gördük.
Peritoneal adhesion, which is seen after
abdominal operations, is still an important problem. Studies showed that
PEG-4000 could prevent abdominal adhesions, but the effects of PEG-4000 on
anastomotic healing are unclear. To research these effects an experimental
study was performed. Sixty-four rabbits were divided into 4 groups, each of
containing 16 rabbits. In groups 1-3, 10 cm proximal to ileocecal valve the
ileum was transected and anastomosis was performed. In group 4, only laparotomy
was performed. Animals received 20 ml 40% PEG-4000 in group 1, 20 ml 20%
PEG-4000 in group 2, 20 ml saline solution in group 3 intraperitoneally. Each
group was divided into two subgroups, each containing 8 rabbits. On the 2nd
postoperative day in subgroups 1a, 2a, 3a after laraparotomy, 5cm proximal and
distal to previous anastomosis, ileal resection and ileoileal anastomosis, and
in group 4a 10cm proximal to ileocecal valve a-10cm-ileal segment was resected
and anastomosis was performed. The same procedures were performed in subgroups
1b, 2b, 3b, and 4b on the 7th postoperative day. Tissue hydroxyproline levels
and anastomotic brust pressures were measured in resected intestinal segments,
and histopathologic examination was performed. Wound healing scores and
hydroxyproline levels were significantly higher in group 4 compared to other
groups. 40% PEG-4000 has more negative effects on anastomotic healing on the
2nd and 7th postoperative days compared to saline solution. There were no
significant differences between 40% and 20% PEG-4000 solutions on the 2nd
postoperative day, but some significant ones on the 7th postoperative day.
There were no significant differences between 20% PEG- 4000 and saline
solutions on the 2nd and 7th postoperative days. Further studies are needed to
prove the clinical use of PEG-4000.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Cerrahi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 4 Aralık 2018 |
Gönderilme Tarihi | 13 Ağustos 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 5 Sayı: 3 |