YUTMA REHABİLİTASYONU EV PROGRAMINA ALINAN YUTMASI BOZULMUŞ (DİSFAJİK) ÇOCUK HASTALARIN ÖZELLİKLERİ

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 1, 1 - 6, 05.07.2020

Neslihan Altuntas Yılmaz , Haluk Yavuz

Öz

Amaç: Yutma hayati önemi olan bir fonksiyondur. Yutma’nın bozulması beslenme yetersizliği, büyüme geriliği, akciğer enfeksiyonlarına yol açabilir. Bu çalışmada, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalında, yutma bozukluğu rehabilitasyonu ev programı verilen hastaların özelliklerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Çeşitli servislerde yatarak tedavi gören yutma bozukluğunun Pedi-eat 10 ile değerlendirilen 10’u erkek, 18 hasta (ortalama yaş 11±3,56 ay) çalışmaya dahil edildi. Hastalar yaş, sebep, Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (Wee-FİM) kullanılarak fonksiyonel bağımsızlıkları değerlendirilip ev egzersiz programı yönünden takip edildi. Bulgular: Hastaların %55,5’i çocuk enfeksiyon servisinden, %16,6’sı çocuk yoğun bakım bölümünden, %16,6’ı çocuk genel servisinden yönlendirilmiştir. Çocukların %33,3’ü ağızdan, %11,1 ‘i burun mide borusu, %55,5’i perkutan endoskopik gastrostomi yöntemi ile beslenmekteydi. Olguların %45,5’i destekli veya desteksiz yürüyebiliyor, %55,5 ise tekerlekli sandalye kullanmakta veya ileri derecede mobilizasyonu kısıtlıydı. Araştırmaya katılan tüm olguların Wee-FİM ölçeğinde motor skor ortalamaları 72 olarak hesaplandı. Değerlendirilen hastaların %11,1’ine Down sendromu, %11,1’ine SMA tip2, %22,2 beyin felci tanısı konulmuştu, %55,5’i ise tanısı konulmamış gelişim bozukluğu idi. Yutma bozukluğuna 7 hastada gastroösefageal reflü,ağızdan beslenen 3 hastada çiğneme, 5 hastada da salya akması sorunu eşlik etmekteydi. Değerlendirmeye alınan çocukların tedavi öncesi Pedi-Eat 10 skoru ortalama 32.17 ± 15.23 olup tedaviden sonra 25.32 ± 13.13 olarak bulundu. Perkutan endoskopik gastrostomi ile beslenen 10 hastanın da fonksiyonel bağımsızlık ölçeğine göre bağımlı düzeyde olup tedavi sonunda ise beslenme biçiminde değişiklik sağlanmadı. Tanı ve tedavide başarı ilişkisi gözden geçirildiğinde, genetik tanısı olan hastalarda başarı daha yüksek olmuştur. 

Sonuçlar: Yutma tedavisinin başarısında; Wee-FİM bağımsızlık seviyesinin, hastalık sebebinin, etkili olduğu düşüncesindeyiz. Yutma bozukluğunda iyileştirme çok yönlü bir çabayı gerektirir. Başarı için uzmanların uyum içinde çalışması oldukça önem taşır.

Anahtar Kelimeler

Yutma rehabilitasyonu, yutma bozukluğu, çocuk, fonksiyonel bağımsızlık

CHARACTERISTICS OF SWALLOWED (DYSPHAGIC) CHILDREN PATIENTS IN SWALLOW REHABILITATION HOME PROGRAM

Öz

Objective: Swallowing is a vital function. Disruption of swallowing can lead to malnutrition, growth retardation, lung infections. In this section, it is aimed to examine the characteristics of swallowing disorder rehabilitation home program in Necmettin Erbakan University, Faculty of Medicine, Department of Child Health and Diseases. Material and Method: 18 male patients (mean age 11 ± 3.56 months), 10 men evaluated by Pedi-eat, were included in the study. The patients were evaluated in terms of age, cause, Functional Independence Scale (Wee-FIM), and their functional functional independence was followed in terms of home exercise program.
Results: 55.5% of the patients were referred from the pediatric infection service, 16.6% from the pediatric intensive care unit, and 16.6% from the pediatric general service. 33.3% of the children were fed by mouth, 11.1% of the nasal gastric tube and 55.5% of them were percutaneous endoscopic gastrostomy method. 45.5% of the cases were able to walk with or without support, 55.5% were using a wheelchair or their advanced mobilization was limited. Motor score averages were calculated as 72 on the Wee-FIM scale of all cases participating in the study. 11.1% of the evaluated patients were diagnosed with Down syndrome, 11.1% were diagnosed with SMA type2, 22.2% cerebral palsy, and 55.5% were undiagnosed developmental disorders. Swallowing disorder was accompanied by gastroesophageal reflux in 7 patients, chewing in 3 patients and drooling in 5 patients. The Pedi-Eat 10 score of the children included in the evaluation was 32.17±15.23 on average and was 25.32±13.13 after the treatment. 10 patients fed percutaneous endoscopic gastrostomy were also dependent on the functional independence scale, and no change was made in the diet at the end of the treatment. When the relationship between success in diagnosis and treatment was reviewed, success was higher in patients with genetic diagnosis.
Conclusions: In the success of swallowing therapy; We think that the Wee-FIM level of independence, the cause of the disease is effective. Improvement in swallowing disorder requires a versatile effort. It is very important for experts to work in harmony for success.

Anahtar Kelimeler

Swallowing rehabilitation, swallowing disorder, child, functional independence

Kaynakça

• Özel S, Çulha C, Delialioğlu S, Sarı İF, Köklü K. The relationship between the Gross Motor Function Classification System and treatment modalities in children with cerebral palsy.Turk J Phys Med Rehab 2016;62(2):116-122.
• Prasse J, Kikano G. An overview of pediatric dysphagia. Clin Pediatr 2009; 40: 247-251.
• De Benedictis FM, Carnielli VP, de Benedictis D. Aspiration lung disease. Pediatr Clin North Am 2009; 56: 173-190
• Dodrill P, Gosa M. Pediatric dysphagia: physiology, assessment, and management. Ann Nutr Metab 2015; 66(suppl 5):24–31.
• Çalık B, Çetin SY, Kılıç MC, Ferruh Taşpınar F, Aslan ÜB. The Impact of Functional Independence Level and NAge on the Quality of Life of Mothers with Down Syndrome Children. Güncel Pediatri 2020;18(1):29-40.
• Derkay CS, Schechter GL. Anatomy and phsiology of pediatric swallowing disorders. Otolaryngol Clin North Am 1998; 31: 397-404.
• Cinel G, Demir N, Özçelik U, Karaduman A. Çocuklarda yutma disfonksiyonu. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2013; 56:89-96.
• Özcan C. Nörolojik hasarlı çocuklarda gastrostomi ve antireflü cerrahinin yeri: Retrospektif değerlendirme. Uzmanlık tezi. Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Cerrahisi Anabilim Dalı, İzmir. 2015.
• Güngör V. Disfajili pediatrik hastalarda videofloroskopik yutma değerlendirme çalışması ve fiberoptik endoskopik yutma değerlendirme çalışmasının bulgularının karşılaştırılması. Uzmanlı tezi. Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Kulak Burun Boğaz ve Baş Boyun Cerrahisi Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye. 2012.
• Sitton M, Arvedson J, Visotcky A, Braun N, Kerschner J, Tarima S et al. Fiberoptic endoscopic evaluation of swallowing in children: feed ing out comes related to diagnostic groups and endoscopic findings. Int J Pediatr Otorhinolaryngol, 2011. 75:1024-31.
• Asgarshirazi M , Farokhzadeh M, Keihanidost Z, Shariat M. Evaluation of feeding disorders Including gastro-esophageal reflux and oropharyngeal dysfunction in children with cerebral palsy, J Family Reprod Health. 2017; 11: 197–201.
• Rommel N, De Meyer AM, Feenstra L, et al. The complexity of feeding problems in 700 infants and young children presenting to a tertiary care institution. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2003; 37:75–84.
• Roden D, Altman K. Causes of Dysphagia Among Different Age Groups, Otolaryngol Clin N Am 46 (2013) 965–987.