Öz
Tanzimat had been a revisional period which beared different characteristics comparing to the previous terms of Ottoman fiscal history. Since state structure of the Ottoman Empire had been influenced by tanzimat movement, the newly-constructed institutions had emerged significant transformations at the traditional Ottoman Empire organizational structure. Dîvân-ı Hümâyun which used to be the highest office for state affairs, had lost its consultational and associational skills in time, was abolished by Mahmut II and replaced by ministries as in European counterparts. Ministy of finance had been one of the first ministries established. This also paved the way to construct a centralised governing units, based on ministries. After the year of 1840, ministery of finance had become the sole actor of the fiscal management and there had begun the centralised governing of all the revenues and the expenditures of the state. The main reason in establishing the ministary of finance was to collect the revenues and the expenditures of the empire, under one treasury as much as possible while terminating the multiple treasury structure. The purpose of this idea was to increase the tax revenues by discouraging corruption and other problems at the provinces. Besides, the basic target of centralization was the willingness to implement these institutional changes in all arounf the empire. This study -the change in the ottoman finance at the 19th century: fundamental bureaucratic changes and the founding of the ministry of finance- aims to explore the position of the ministry of finance in the central organization and the offices and the duties of the ministry within this organization in the year of 1840
Anahtar Kelimeler
Öz
Tanzîmât Osmanlı maliye tarihi açısından önceki dönemlere göre farklı özellikler taşıyan bir yeniden düzenlenme dönemi olmuştur. İmparatorluğun devlet yapısı Tanzîmât hareketinden önemli ölçüde etkilendiği için oluşturulan yeni kurumlar geleneksel Osmanlı İmparatorluğu teşkilatında önemli bir değişim meydana getirmiştir. İmparatorlukta devlet işlerinin görüldüğü en üst makam olan Dîvân-ı Hümâyun, zamanla toplanma ve danışma niteliğini kaybederek, II. Mahmut döneminde kaldırılmış, yerini Avrupa örneğine göre kurulan nezâretler almıştır. Maliye nezâreti kurulan bu ilk nezâretler arasında yerini almıştır. Böylece bakanlıklar esasına dayalı merkezi yönetim birimlerinin de temelleri atılmıştır. 1840 yılı sonrasında maliye nezâreti, mali idarenin tek sorumlusu haline gelmiş ve devletin bütün gelir ve giderlerini tek elden idare etme süreci başlamıştır. Maliye nezâretinin kurulmasındaki temel amaç, çoklu hazine yapısına son vererek imparatorluğun gelir ve gider kaynaklarının mümkün olduğunca tek hazinede toplanmasını sağlamak olmuştur. Bu amacın arkasındaki temel düşünce ise taşrada yolsuzlukların ve problemlerin önüne geçerek vergi gelirlerini artırmaktı. Merkezileşmenin temel hedefi ise kurumsal yenilikleri imparatorluğun tümünde uygulama isteğidir. 19.yüzyılda Osmanlı maliyesinde değişim: başlıca bürokratik düzenlemeler ve maliye nezaretinin kurulması isimli makale çalışmasında, 1840 yılında maliye nezaretinin merkez teşkilatı ve bu teşkilat içerisinde yer alan bürolar ve görevleri hakkında bilgiler verilerek değerlendirme yapılacaktır.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 5 Sayı: 2 |