Genel olarak örgütler belirli amaçlara göre hareket etmektedir. Bu amaçları yerine getirirken birer ilişki ve iletişim mekanizması gibi çalışmaktadır. Örgütler bu çalışma hayatı içinde birçok resmi ve resmi olmayan yapılarla hareket eder ve karar almaktadırlar. Karar almada en önemli görev yöneticilere aittir. Yöneticiler ise işletme içi formal ve informal birçok iletişim ve ilişki ağını yöneterek bu görevlerini ifa etmek zorundadırlar. Bu bakış açısı ile hazırlanan çalışmanın amacı, çalışanların kişisel durum değişkenlerine göre informal ilişkilerinin farklılaşma durumunu havacılık sektöründe ortaya koymaktır. Bu amaçla çalışmanın kavramsal çerçevesinde informal ilişki yapıları ve etkileri araştırılırken havacılık sektörüne dair bilgiler aktarılmıştır. Çalışma İstanbul ili çevresinde havacılık sektöründe çeşitli kademede, farklı özellikteki 417 kişi ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmada birincil veri toplama aracı olan anket yöntemi uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS programında tek yönlü varyans analizi olan Anova ve T-testi ile aktarılmıştır. Çalışanların cinsiyet, yaş, tecrübe, eğitim ve maaş durumlarına ait ortaya koyulmuş ancak hipotezlerin büyük bir bölümünde anlamlı farklılıklar görülmemiştir. Bu durum havacılık sektörünün yoğun emniyet ve güvenlik kültürü altında olması ve uluslararası hukuki kurallara uyuma zorunluluğu ile havacılığın askeri kökenin formal yapısı ile açıklanabilir. Diğer sektörlerden özellikler bakımından farklılaşan bu sektör firmalarının davranış ve ilişki kurma biçimini anlamak işletmeler için rekabet avantajı sağlamada önemli ip uçları verebilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 8 Sayı: 1 |
Nişantaşı Üniversitesi kurumsal yayınıdır.