THE DİGİTAL CONSTRUCTION OF SOCIAL CAPITAL: İMAMOĞLU AND KURUM’S USE OF X IN THE 2024 ELECTIONS

Yıl 2025, Cilt: 13 Sayı: 1, 97 - 115, 30.06.2025

Harun Özalp , Esma Sancar

https://doi.org/10.52122/nisantasisbd.1635675

Öz

The level of social capital, an abstract concept, is understood through indicators such as trust, cooperation and participation. These indicators reflect individual and societal life quality while also providing insights into social capital. Social media facilitates their manifestation and dissemination. Particularly, messages from popular political figures on social media may enhance social capital on a societal scale. This study examines the potential of such posts in this context. Accordingly, posts shared on X by Ekrem İmamoğlu and Murat Kurum, the top candidates in the 2024 Istanbul mayoral elections, were analyzed using conceptual-qualitative content analysis. The analysis was structured around a "political-social capital checklist" developed for this study, consisting of two themes. The first theme is based on four key indicators of social capital (trust, participation, cooperation and norms/values), while the second theme focuses on candidates’ promises regarding their position. Findings indicate that Kurum’s posts had higher potential for social capital based on core indicators, whereas İmamoğlu’s posts showed greater potential through promises related to the position. This study highlights the importance of politicians' social media use in fostering social capital and offers insights into structuring content to enhance it.

Anahtar Kelimeler

Social Capital , Politics , Social Media , Local Elections , X platform

SOSYAL SERMAYENİN DİJİTAL İNŞASI: 2024 SEÇİMLERİNDE İMAMOĞLU VE KURUM’UN X KULLANIMI

Öz

Soyut bir kavram olan sosyal sermayenin düzeyi; güven, iş birliği, katılım gibi çeşitli göstergeler üzerinden anlaşılır. Birey ve toplum yaşamının niteliğini yansıtan bu göstergeler sosyal sermaye düzeyine ilişkin de fikir verir. Sosyal medya ise bu göstergelerin tezahürüne ve yaygınlaşmasına olanak tanır. Bilhassa popüler siyasi figürlerin sosyal medyadan topluma verdiği mesajların, toplumsal ölçekte sosyal sermayeyi yükseltme potansiyeli olabilir. Bu bağlamda bu çalışma, popüler siyasetçilerin sosyal medya paylaşımlarının sosyal sermaye açısından potansiyelini ortaya koymayı amaçlamıştır. Bu doğrultuda 2024 yerel seçimlerinde en fazla oy alan İBB başkan adayları olan Ekrem İmamoğlu ve Murat Kurum’un seçime hazırlık sürecinde X’te yaptıkları paylaşımlar kavramsal-nitel içerik analizi tekniğiyle analiz edilmiştir. Analizin çerçevesini konuya özel tasarlanan ve iki temadan oluşan ‘siyasal-sosyal sermaye denetim listesi’ oluşturmuştur. Listenin birinci teması sosyal sermayenin dört temel göstergesinden (güven, katılım, iş birliği ve normlar/değerler), ikinci teması ise adayların talip oldukları göreve dair vaatlerinden yola çıkılarak yapılandırılmıştır. Elde edilen bulgular sosyal sermayenin temel göstergeleri bakımından Kurum’un paylaşımlarının daha yüksek sosyal sermaye potansiyeli taşıdığını gösterirken, İmamoğlu’nun paylaşımlarında ise göreve ilişkin vaatler bakımından sosyal sermaye üretme potansiyelinin daha yüksek olduğu görülmüştür. Çalışma, siyasetçilerin sosyal medya kullanımının sosyal sermaye açısından önemine dikkat çekerken, sosyal medya içeriklerinin sosyal sermaye açısından nasıl yapılandırılması gerektiğine dair de bir vizyon sunmaktadır.

Anahtar Kelimeler

sosyal sermaye , siyaset , sosyal medya , yerel seçimler , X platformu

Etik Beyan

Makale kullanılan yöntem ve konusu itibarıyla etik kurul onayı gerektirmemektedir. Bu husustaki beyanımız sorumlu yazar imzasıyla birlikte sisteme yüklenmiştir.

Kaynakça

• Acquaah, M. , Amoako-Gyampah, K. , ve N. Q. N. (2014). Measuring and valuing social capital: A systematic review. Network for Business Sustainability. https://nbs.net/wp-content/uploads/2022/03/NBS-SA-Social-Capital-ER-1.pdf
• Aydın, H. İ., (2016). Sosyal sermaye ve kalkınma. Ankara: Efil.
• Berger, A. A., (1996). Kitle iletişiminde çözümleme yöntemleri (2. basım; Ulutak, N. ve Tunç, A. (ed.), Çev. M. Barkan, U. Demiray, D. Güler, N. Bayram, A. Tunç, N. Ulutak ve A. H. Yüksel). Eskişehir: Etam
• Bjørnskov, C. (2003). Corruption and social capital (Working Paper No. 3-13). . Department of Economics Aarhus School of Business, 1–30. https://pure.au.dk/ws/files/32303928/0003139.pdf
• Bourdieu, P., (1986). Handbook of theory and research for the sociology of capital. Richardson, J. G. (ed.), The forms of capital (ss. 241–258) içinde. California: Greenwood Press. https://web.stanford.edu/~eckert/PDF/Bourdieu1986.pdf
• Coleman, J. S., (1988). Social capital in the creation of human capital. The American Journal of Sociology, 94, 95–120. https://doi.org/10.1086/228943
• Çomu, T. ve Halaiqa, İ., (2018). “Web içeriklerinin metin temelli çözümlemesi”, Binark, M. (der.) içinde, Yeni medya çalışmalarında araştırma yöntem ve teknikleri (3. basım), İstanbul: Ayrıntı Yayınları, 31-93.
• Ekinci, A., (2010). Okullarda sosyal sermaye. Ankara: Nobel.
• Ekşi, H., (2010). Kişisel ve kurumsal gelişmeye farklı bir yaklaşım: Sosyal sermaye. Ankara: Orion.
• Erdoğan, E., (2006). Sosyal sermaye, güven ve Türk gençliği. 9Lib. https://9lib.net/document/q2n07gej-sosyal-sermaye-g%C3%BCven-t%C3%BCrk-gen%C3%A7li%C4%9Fi-giri%C5%9F-emre-erdo%C4%9Fan.html ., 14.07.2024.
• Field, J., (2008). Sosyal sermaye (Çev. B. Bilgen ve B. Şen). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Gerni, M., (2013). Sosyal sermaye ve örgütsel boyutu: İlişkilerin maddi yönü. İstanbul: Beta.
• Hwang, H. ve Kee-Ok, K., (2015). Social media as a tool for social movements: The effect of social media use and social capital on intention to participate in social movements. International Journal of Consumer Studies, 39(5), 478–488. https://doi.org/10.1111/ijcs.12221
• Jackman, R. W. ve Miller, R. A., (1998). Social capital and politics. Annual Review of Political Science, 1(1), 47–73. https://doi.org/https://doi.org/10.1146/annurev.polisci.1.1.47
• Karagül, M. ve Masca, M., (2005). Sosyal sermaye üzerine bir inceleme. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 37, 37–52.
• Kavak, İ., (2020). İntihar. İstanbul: İnsamer. İntihar - İNSAMER (insamer.com)., 11.06.2024.
• Kaya, F. (2019). Yorumsamacı yaklaşımda anlama kavramının önemi ve pozitivizm eleştirisi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (22), 271-280.
• Keleş, H. N., (2012). Sosyal sermaye. İstanbul: Eğitim Yayınevi.
• Kılınç, Z. A., (2020). Sosyal sermaye yazıları. İstanbul: Dora.
• Newton, K., (2006). Political support: Social capital, civil society and political and economic performance. Political Studies, 54(4), 846–864. https://doi.org/https://doi.org/10.1111/j.1467-9248.2006.00634.x
• OECD (2001). The well-being of nations: The role of human and social capital, Paris.
• Olgun, C. K., (2008). Nitel araştırmalarda içerik analizi tekniği. Sosyoloji Notları, 4. ve 5. Sayı, 66-71.
• ONS (2001). Social capital: A review of the literature. Social Analysis and Reporting Division, London.
• ONS (2002). The measurement of social capital in the United Kingdom, London.
• Onyx, J. ve Bullen, P., (2000). Measuring social capital in five communities. Journal of Applied Behavioral Science, 36(1), 22–42. https://doi.org/10.1177/002188630036100
• Oorschot, W. V., Arts, W. ve Gelissen, J., (2006). Social capital in Europe: Measurement and social and regional distribution of a multifaceted phenomenon. Acta Sociologica, 49(2), 148–167. https://doi.org/10.1177/0001699306064770
• Öztaş, N., (2007). Sosyal sermayenin ağbağ kuram(lar)ı: Dayanışmacı ve aracı sosyal sermaye. Amme İdaresi Dergisi, 40(3), 79–98.
• Paldam, M., (2000). Social capital: One or many? Definition and measurement. Journal of Economic Surveys, 14(5), 629–653. https://doi.org/10.1111/1467-6419.00127
• Putnam, R. D., (1993). Making democracy work: Civic traditions in modern Italy. New Jersey: Princeton University Press.
• Putnam, R. D., (2000). Bowling alone: The collapse and revival of American community. New York : Simon and Schuster.
• Putnam, R. D., (2010). Tek başına bowling: Amerika’nın azalan sosyal sermayesi. Şahin, M. M. ve Ünal, A. Z. (ed.), Sosyal sermaye: Kuram, uygulama, eleştiri (ss. 121–142) içinde. İstanbul: Değişim.
• Töremen, F. ve Ersözlü, A. (2010). Eğitim örgütlerinde sosyal sermaye ve yönetimi. İstanbul: İdeal Kültür Yayıncılık.
• Yağar, F. ve Dökme, S. (2018). Niteliksel araştırmaların planlanması: Araştırma soruları, örneklem seçimi, geçerlik ve güvenirlik, 3(3), 1-9.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (2. basım). Ankara: Seçkin.
• Yıldız, M. (2017). İletişim sürecinde sosyal medya ve sosyal sermaye. The Journal of Social Science, 1(2), 71-82. https://doi.org/10.30520/TJSOSCI.360257
• Zúñiga, H. G., Barnidge, M. ve Scherman, A., (2017). Social media social capital, offline social capital and citizenship: Exploring asymmetrical social capital effects. Political Communication, 34(1), 44–68. https://doi.org/10.1080/10584609.2016.1227000