YEREL YÖNETİMLERDE DEMOKRATİK BİR ARAÇ OLAN GERİ ÇAĞIRMA MEKANİZMASININ ULUSLARARASI BAZI ÖRNEKLER BAĞLAMINDA İNCELENMESİ

Yıl 2023, , 68 - 86, 04.07.2023

Mehmet Ali Aslan

https://doi.org/10.56574/nohusosbil.1306008

Öz

YYerel Yönetimler, Türk Kamu Yönetiminde çok önemli bir yere sahip olup, yerel yönetimlerin her açıdan önemi sürekli artmaktadır. Yerel seçimlerle işbaşına gelen yerel yönetimler doğası gereği ciddi demokratik göstergelere sahiptir ve bu göstergelerin sürekli güçlendirilmesi gerekmektedir. Yerel seçimler Türkiye’ de 5 yılda bir yapılmakta ve bu süre boyunca yerel siyasetin yöneticileri belirlenmektedir. Seçmenler, yerel yöneticilerin seçildikten sonraki döneminde, halkı memnun etmemeleri durumunda mecburen bir sonraki seçim dönemini beklemektedir. Geri çağırma mekanizması, seçimler beklenmeden yerel yöneticileri görevden düşürebilen bir katılım ve halk denetimi aracıdır. Bu araç çerçevesinde seçmenler legal başvurularının oransal ve mevzuata uygun şekilde tespitinin ardından seçimlerin yenilenmesine karar verebilmektedir. Yine bu aracın devreye koyulabilmesi gibi yerel yönetimlerin demokratik göstergelerini ciddi şekilde incelemek gerekmektedir. Bu uygulamanın uluslararası alanda karşımıza çıkan örnekleri mevcuttur. Çalışmada bu uygulamayla ilişkili olduğu düşünülen parametreler açıklanmış ayrıca geri çağırma mekanizmasını uygulamasını farklı alt disiplinlerle uygulayan ülkeler incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Geri Çağırma Mekanizması, Katılım, Yerel Yönetimler, Halk Denetimi, Halk Girişimi, Şeffaflık

Kaynakça

• Akın, Özden. (2004) “Federal Almanya”, Kamu Yönetimi Ülke İncelemeleri, AÜ SBF KAYAUM, Ankara.
• Altman, David. (2011). “Direct Democracy Worldwide”, New York: Cambridge University Press.
• Baldershem, H. (2002) “Subsdarty at Work: Modes of Mult-Level Governance in European Countries”, Jance Caulfeld ve Helge O. Larsen (Ed.), Local Government at the Millennium, Leske+Budrch, Opladen, s. 203-212.
• Bird, Frederick L. ve Francs M.Ryan. (1930). “The Recall of Public Officers: A Study of the Operation of the Recall in California”, New York: The Macmillan Company.
• Budge, Ian. (2006). “Direct and Representative Democracy: Are They Necessary Opposed?” , Representation, Vol.42, No.1
• Cronin, Thomas E. (1989). “Direct Democracy: The Politics of Initiative, Referendum, and Recall”, Massachusetts, Harvard University Press.
• Erol, Gonca. (2017). “Amerika Birleşik Devletlerinde Geri Çağırma Hakkı”, Oniki Levha Yayınları, İstanbul. Feiock, Richard C. ve Seung-Bum Yang. (2005). “Factors Affecting Constitutonal Choice: The Case of the Recall in Municipal Charters”, State and Local Goverment Review, Vol.37,No.1.
• Görmez, Kemal. (1997). “Yerel Demokrasi ve Türkiye”, Vadi Yayınları, Ankara.
• Gündüzöz, İlker.(2010), “Geri Çağırma Mekanizması ve Mahalli İdareler”, Türk İdare Dergisi, Eylül 2010, S. 468, s. 49-61.
• “Japan International Cooperation Agency (JICA)”, Local Government in Japan, Tokyo, JICA Local Autonomy College, 1995.
• Jones, Frank D.(1912). “The Recall(Excluding Judges):A Debate”, Chicago.
• Kaufmann, Bruno ve Rolf Buch, Nadja Braun. (2010). “The Guidebook to Direct Democracy in Switzerland and Beyond”, Switzewrland
• Keleş, Ruşen. (1994) “Yerinden Yönetim ve Siyaset”, 2. basım, Ankara, Cem Yayınevi
• Kuhlmann, S. (2008). “Poltk-und Verwaltungsreform n Kontnental europa”. Subnatonale Insttutonenpoltk n deutsch-französschen Verlech, Nomos Verlagsgesellschaft, Baden-Baden. Lüttmann, J. (2007). “Local Government Reforms in Germany”, GRIN Verlag, Münch.
• Onuncu Kalkınma Planı Yerel Yönetimler İhtisas Komisyon Raporu, Kalkınma Başkanlığı,.http://www.kalknma.gov.tr/Lsts/zel%20htsas%20Komsyonu %20Raporlar/, 2013.
• Pustu, Yusuf. (2005). “Yerel Yönetimler ve Demokrasi”, Sayıştay Dergisi, Sayı 57, Nisan-Haziran 2005.
• Qvortrup, Matt. (2005). “Direct Democracy: A Comparative Study of the Theory and Practice of Government by the People, 2.bası”, Manchester ve New York: Manchester University Press.
• Sadioğlu, Uğur. (2012) "2000li yıllarda Türkiye ve Almanya’da yaşanan yerel yönetimler reformunun karşılaştırılması: İl belediyeleri için bir model önerisi." Yayınlanmamış Doktora Tezi-Hacettepe Üniversite Sosyal Bilimler Enstitüsü,
• Saran, Mehmet Ulvi. (1996). ‘’Belediye Hizmetlerinde Halkı Bilgilendirme ve Halk Denetimin Sağlanması’’, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, Temmuz 1996.
• Teziç, Erdoğan. (2004). “ Anayasa Hukuku”, 13. Basım, İstanbul, Beta Yayıncılık,
• Varol, Muharrem.(1989) “Yerel Siyasetin Demokratikleştirilmesi”, Gündoğan Yayınları, Ankara.
• Vetter, A. (2006), “Modernizing German Local Government: Bringing the People Back n?”, Vincent Hoffmann-Martnot ve Hellmut Wollmann (Ed.), State and Local Government Reforms n France and Germany, VS Verlag für Sozalwssenschaften, Wesbaden, s. 253-268.
• Wollmann, H.(2002) “Recent Democratic and Administrative Reforms n Germany’s Local Government: Persstence and Change”, Jance Caulfeld ve Helge O. Larsen (Ed.), Local Government at the Millennium, Leske+Budrch, Opladen.
• Yaylı Hasan., Pustu Yusuf. (2008). ‘’Yerel Demokrasinin İlkeleri’’, Karadeniz Araştırmaları, Sayı: 16, Kış 2008, s.133-153.
• Yıldırım, Selahattin.(1993). “Yerel Yönetim ve Demokrasi: Kavramlar, Yaklaşımlar”, Smurg Kitabevi, İstanbul.
• Yıldırım, Yavuz. (2006). “Radikal Demokrasi Teorisi ve Uygulanabilirliği: Farklı Yerel Yönetim Deneyimleri”, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi-Hacettepe Üniversite Sosyal Bilimler Enstitüsü,
• Yıldız, Mete.(1996) ‘’Yerel Yönetimler ve Demokrasi’’, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, C: 5, S: 4, Temmuz 1996, s.3-15.
• Zeren, Halim Emre. , Özmen, Alper.(2013) ‘’Halkın Belediye Faaliyetlerine Katılım Duyarlılığı ve Hizmet Memnuniyet : Karaman Belediyesi Örneği”, KMÜ Sosyal ve Ekonomı̇k Araştırmalar Dergı̇si 12 (19): 165-173.
• Zimmerman, Joseph F. (1962) “State and Local Government”, New York, Barnes Noble, Inc.