Non-hierarchical relations of the Turkish community in Germany with the German society as a coexistence experience and ambiguity

Yıl 2023, Sayı: 12, 60 - 83, 29.12.2023

İrmak Baran

Öz

Turks and Germans have been living together in Germany for more than sixty years. Sociologically, the most prominent characteristic of the Turkish community in Germany is foreignness. Although the employment status of the Turkish community as workers has changed, their characteristic of foreignness has not changed. Turkish society means to ambiguity for German Society. Likewise German society contains unknowable feature and ambiguity From the beginning of migration Turks and Germans in spite of the restriction of language achieved individual friendship mutual cooperation and marriage. Especially owing to relationship set by German and turkish women relations are getting better.This helped to deacrese ambiquty . As foreigners, the Turkish community has come together with the German community in various contexts of daily life from the beginning of migration to the present day and established horizontal relations such as friendship and neighborhood. Duration of time spent together increased knowledge and social relations. Today, the Turkish community is the foreign community with the largest population in Germany. Family reunification as a result of the extension and permanence of the temporary contracts of the workers specified in the labor force agreement, the acceptance of Germany as a country of immigration, the birth and growth of the new generation of workers’ children in Germany who have not experienced immigration, shifts in Germany's traditional ethnic approach and foreigners policy have led to changes in the characteristics of Turkish immigrants. Using qualitative methodology, this article aims to understand and interpret the ways in which the Turkish community in Germany constructs their agency in their horizontal relations with the main society through their own stories.

Anahtar Kelimeler

Turkish community in germany, migration, foreign, neighborhood, friendship, qualitative method

Birlikte yaşam tecrübesi olarak Almanya Türk toplumunun Alman toplumu ile yatay ilişkileri ve müphemlik

Öz

Almanya’da Türk ve Almanlar altmış yılı aşan bir süredir birlikte yaşamaktadırlar. Sosyolojik olarak Almanya Türk toplumunun en belirgin özelliği yabancılıktır. Türk toplumunun işçiler olarak çalışma durumu değişmesine rağmen yabancılık vasıfları değişmemiştir. Dolayısıyla Türk toplumu Alman toplumu için müphemlik ifade etmektedir. Aynı şekilde Alman toplumu Türk toplumu için barındırdığı bilinmezlik ile müphemlik ifade etmektedir. Göçün başlangıcından itibaren Türkler ve Almanlar yabancı dil gibi kısıtlara rağmen bireysel arkadaşlıklar, karşılıklı yardımlaşma ve karma evlilikler yoluyla iletişim ve etkileşimde bulunmuşlardır. Özellikle Türk ve Alman kadın ve kız çocukları arasında kurulan ilişkiler sayesinde ev ve aile karşılıklı olarak birbirine açılmıştır. Bu ilişkiler toplumların karşılıklı bilinmezliğini azaltmıştır. Mekanda geçirilen zamanın uzaması, ana toplumun tanınırlığını artırarak sosyal ilişkileri etkilemiştir. Türkler yabancı olarak, göçün başlangıcından günümüze kadar gündelik hayatın çeşitli bağlamlarında Alman toplumu ile bir araya gelerek arkadaşlık, komşuluk gibi yatay ilişkiler kurmuşlardır. Bugün Almanya’daki Türkler Almanya’nın en kalabalık nüfusuna sahip yabancı topluluğudur. İşgücü anlaşmasında belirlenen işçilerin geçici sözleşmelerinin uzatılarak süreklilik kazanması sonucunda aile birleşimi, Almanya’nın göç edilen ülke olduğunun kabulü, göç tecrübesi yaşamayan yeni kuşak işçi çocuklarının Almanya’da doğup büyümeleri, Almanya’nın geleneksel etnik yaklaşımı ve yabancılar politikasındaki değişimler Türk göçmenlerin özelliklerinin değişimine yol açmıştır. Nitel araştırma tekniğinin kullanıldığı bu makale, Almanya Türk toplumunun ana toplum ile kurdukları yatay ilişkilerde failliklerini oluşturma biçimlerini, onların kendi anlatıları üzerinden anlamayı ve yorumlamayı amaç edinmiştir.

Anahtar Kelimeler

Almanya türk toplumu, göç, yabancı, komşuluk, arkadaşlık, nitel yöntem

Kaynakça

• Abadan, U. N. (2002). Bitmeyen göç, konuk işçilikten ulus ötesi yurttaşlığa. İstanbul: Bilgi Üniversitesi.
• Aydemir, M. (2017). Almanya'daki Türkler ve ben. Haselau, Deutschland: BoD-Books und Demand.
• Baran, I. (2023). Avrupa yeni nesil Türk toplumunun sosyo kültürel yapısının oluşumunda dinin etkisi ve değişim (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Bauman, Z. (2013). Postmodernizm ve hoşnutsuzlukları (İ. Türkmen, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2014). Modernlik ve müphemlik (İ. Türkmen, Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
• Buck, M. (2017). Der Bahnhof war der Sonntag für di Gastarbeiter, Bildervon Arbeitsmigranten im fotografischen Werk Erika Sulzer-Kleinemeiers von 1969 bis 1972. Innsbruck: der Leopold-Franzens-Universität Innsbruck.
• Canatan, K. (1995). Avrupa’da Müslüman azınlıklar. İstanbul: İnsan Yayınları.
• Çeşme, N. (2016). Der wille versetzt berge, aus dem leben einer Türkischen gastarbeiterfamilie. Stuttgart: Dualedition.
• Çelik, C. (2008). Almanya’da Türkler: Sürekli yabancılık, kültürel çatışma ve din. Milel ve Nihal , 5(3), 105-142.
• Çevik, M. L. (2023). Etnisite-din ilişkisi: Kürtlerde dinsel bireycilik. The Journal of Mesopotamian Studies, 8(1), 63-92.
• Goffman, E. (2004). Günlük yaşamda benliğin sunumu (B. Cezar, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
• Statista (2023). Erişim adresi (10 Eylül 2023): https://de.statista.com/statistik/daten/studie/161051/umfrage/bevoelkerung-mit-und-ohne-migrationshintergrund-in- deutschland/
• İşsever, A. N. (1987). Almancı dediğin. Gelsenkirchen, Almanya: Okur Verlag.
• Kaya, A. (2016). İslam, göç ve entegrasyon: Güvenlikleştirme çağı (N. Y. Ural, Çev.). İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi.
• Mortan, K., & Sarfati, M. (2011). Vatan olan gurbet Almanya'ya işçi göçünün 50. yılı. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• Perşembe, E. (2005). Almanya’da Türk kimliği. Ankara: Araştırma Yayınları.
• Rosenthal, G. (2018). Interpretive social research: An ıntroduction (R. Schubert, Çev.). Göttingen: Göttingen University Press.
• Simmel, G. (2009). Bireysellik ve kültür (T. Birkan, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
• Toker, İ. (2008). Nitel araştırma paradigması ve din. Selçuk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Güz, 55-76.