The relationship between art and politics through Walter Benjamin's concept of aura

Yıl 2024, Sayı: 13, 1 - 18, 30.06.2024

Nurcan Usta

Öz

In this study, the conceptual foundations and methodological context of Walter Benjamin's thought will be discussed in general terms, and the relationship between art and politics will be analyzed through the concept of “aura”. Walter Benjamin did not write his works in a systematic way and his narrative is non-linear, which can be described as fragments of a mosaic. The fact that his texts are composed of fragments, that he makes frequent use of quotations, that he uses the method of montage, and that he develops different formulations on concepts periodically can make it difficult to comprehend his thoughts and demand a new kind of reading. In “The Arcades Project”, Benjamin analyzes the social and cultural appearance of modern life and attempts to explain the specific characteristics of modernity and the resulting avant-garde practices. In order to understand society and culture, he focuses on the period when the rise of capitalism and industrialization was most evident in Paris in the 19th century. In this period, he tries to analyze what changes took place in the social experience and forms of communication, in arts, and in technology. He examines how technical reproduction radically changed art, how fascism and capitalism reacted to these developments, and the liberating potential of art as a subversive mechanism. Benjamin developed various formulations to define "aura" at different times. Therefore, the theory of aura takes different forms before reaching a decisive epoch. According to Benjamin, technical reproduction allows artworks to be liberated from ritual and to take on a political dimension.

Anahtar Kelimeler

Walter Benjamin, The Arcades, aura, art, politics

Walter Benjamin'in aura kavramı üzerinden sanat ve politika ilişkisi

Öz

Bu çalışmada, Walter Benjamin’in düşüncesinin kavramsal temelleri ve metodolojik bağlamı genel hatlarıyla ele alınacak, “aura” kavramı üzerinden sanat ve politika ilişkisi incelenecektir. Benjamin, eserlerini sistematik bir şekilde yazmamıştır ve çizgisel olmayan, mozaiğin parçaları şeklinde denilebilecek bir anlatısı vardır. Yazdığı metinlerin fragmanlardan oluşması, alıntılardan sıkça yararlanması, montaj yöntemini kullanması, kavramlar üzerinde dönemsel olarak farklı formülasyonlar geliştirmesi düşüncelerinin kavranmasını zorlaştırabilmekte ve yeni bir tür okumayı talep etmektedir. Benjamin, Pasajlar projesinde modern yaşamın toplumsal ve kültürel görünümünü inceleyerek, modernitenin özgül karakteristiklerini ve bunun sonucunda ortaya çıkan avangart pratikleri açıklama çabası içerisine girer. Toplumu ve kültürü anlamak için 19. yüzyılın Paris’inde kapitalizmin ve endüstrileşmenin yükselişinin en belirgin olduğu döneme odaklanır. Bu dönemde, toplumsal deneyim ve iletişim biçimlerinde, sanatta, teknolojide ne gibi değişiklikler olduğunu analiz etmeye çalışır. Teknik yeniden üretimin sanatı nasıl kökten değiştirdiğini, faşizmin ve kapitalizmin bu gelişmelere nasıl tepki verdiğini ve sanatın yıkıcı bir mekanizma olarak özgürleştirici potansiyelini inceler. Benjamin, "aura"yı tanımlamak için farklı zamanlarda çeşitli formülasyonlar geliştirmiş. Bu nedenle, “aura” teorisi belirleyici bir döneme ulaşmadan önce farklı biçimler alır. Benjamin’e göre teknik yeniden üretim, sanat eserlerinin ritüelden özgürleşmesine ve politik bir boyuta taşınmasına olanak tanımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Walter Benjamin, Pasajlar, aura, sanat, politika

Kaynakça

• Adorno, T. W. (2004). Walter Benjamin üzerine (D. Muradoğlu, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Adorno, T.W. (2011). Kültür endüstrisi-kültür yönetimi (N. Ülner & M. Tüzel, & E. Gen, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Agamben, G. (2010). Çocukluk ve tarih: Deneyimin yıkımı üzerine bir derleme (B. Parlak, Çev.). İstanbul: Pusula Yayıncılık.
• Arendt, H. (1968). Introduction, Walter Benjamin: 1892-1940 (H. Zohn, Çev.). H. Arendt (Ed.). Illuminations. (s. 1-55) içinde. The United States: Schocken Books.
• Arnall, G, Gandolf, L. & Zaramella, E. (2012). Aesthetics and politics revisited: an ınterview with Jacques Rancière. Critical Inquiry, 38(2), 289-297.
• Bauman, Z. (2017). Akışkan modernite (S.O. Çavuş, Çev.). İstanbul: Can Yayınları.
• Baudrillard, J. (2008). Nesneler sistemi (O. Adanır & A. Karamollaoğlu, Çev.). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
• Benjamin, W. (1993). Hikâye anlatıcısı- Nikolay Leskov'un eserleri üzerine düşünceler (N. Gürbilek, Çev.). Son Bakışta Aşk. İstanbul: Metis Yayınları.
• Benjamin, W. (1999). Experience and poverty. M.W. Jennings (General Ed.). M. Bullock, H. Eiland & G. Smithy (Ed.). Walter Benjamin Selected Writings. The United States of America: Harvard University Press.
• Benjamin, W. (2002). Tek yön (T. Turan, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Benjamin, W. (2011). Pasajlar (A. Cemal, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Benjamin, W. (2012). Fotoğrafın kısa tarihi (O. Akınbay, Çev.). İstanbul: Agora Kitaplığı.
• Buck-Morss, S. (1989). The dialectics of seeing. Walter Benjamin and the arcades project. London: The MIT Press.
• Buck-Morss, S. (1993). Dream World of mass culture: Walter Benjamin's Theory of modernity and the dialectics of seeing. D. M. Levin. (Ed.). Modernity and the Hegemony of Vision (s. 309 -337) içinde. London: University of California Press.
• Debord, G. (2012). Gösteri toplumu (A. Ekmekçi & O. Taşkent, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Erdoğan, İ. & Alemdar, K. (2010). Öteki kuram – Kitle iletişim kuram ve araştırmalarının tarihsel ve eleştirel bir değerlendirmesi. Ankara: Erk Yayınları.
• Falasca-Zamponi, S. (1997). Fascist spectacle – The aesthetics of power in Mussolini’s Italy.. London: University of California Press.
• Ferris, D. (2008). The Cambridge introduction to Walter Benjamin. New York: Cambridge University Press.
• Gilloch, G. (2002). Walter Benjamin critical constellation. USA: Blackwell Publishers Inc.
• Güngör, N. (2018). İletişim, kuramlar ve yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Han, B.C. (2020). Zamanın kokusu-bulunma sanatı üzerine felsefi bir deneme. (Ş. Öztürk, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları. Iannilli, G.L. & Matteucci, G. (2021). Modes of experience: Everyday, aesthetics between Erlebnis, Erfahrung, and Lebenswelt. Espes. The Slovak Journal of Aesthetics 11 (1), 39-55.
• Kang, J. (2015). Walter Benjamin ve medya (D, Gedizlioğlu, Çev.). İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
• Leslie, E. (2000). Walter Benjamin overpowering conformism. London: Pluto Press.
• Leslie, E. (2007). Walter Benjamin. London: Reaktion Books.
• Marx, K. (2013). 1844 el yazmaları (M. Belge, Çev.). İstanbul: Birikim Yayınları.
• McRobbie, A. (1992). The Passagenwerk and the place of Walter Benjamin in cultural studies: Benjamin, cultural studies, Marxist theories of art. Cultural Studies, 6(2), 147-169.
• Oskay, Ü. (1982). Walter Benjamin’de tarih, kültür ve fantazya (Ü. Oskay, Çev.). Estetize Edilmiş Yaşam (s. 131 – 164) içinde. İstanbul: Dost Kitabevi Yayınları.
• Oskay, Ü. (2001). İletişimin ABC’si. İstanbul: Der Yayınları.
• Oskay, Ü. (2010). Yıkanmak istemeyen çocuklar olalım. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Oskay, Ü. (2014): Tek kişilik haçlı seferleri. İstanbul: İnkılap Yayınevi.
• Rancière, J. (2009). Özgürleşen seyirci (E. B. Şaman, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
• Rochlitz, R. (1996). The disenchantment of art – The philosopy of Walter Benjamin. New York: The Guilford Press.
• Simmel, G. (1991). The Berlin trade exhibition. Theory, Culture & Society, 8, 119-123.
• Simmel, G. (2015). Modern kültürde çatışma (T. Bora, & U. Özmakas & N. Kalaycı & E. Gen, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Tiedemann, R. (2011). Pasajlar Yapıtı’na giriş (A. Cemal, Çev.). Pasajlar (s. 9-36) içinde. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• van den Akker, C. (2016). Benjamin, the image and the end of history. Journal of Aesthetics and Phenomenology. 3(1), 43-54.
• Witte, B. (2002). Walter Benjamin (M. Tüzel, Çev.). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.